KAMERA TEKNİĞİNE GİRİŞ

Kamera icatlar çağı olarak adlandırılan bir dönemin ürünüdür. Görüntünün kaydedilmesi ve istendiğinde tekrar üretilmesi fizik, kimya gibi birçok farklı alanda yaşanan gelişmelerin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır.

Filmler sanatsal bir kullanımın yanı sıra ticari bir iş alanı olarak da kabul edilmektedir. Paralı olarak yapılan ilk gösterimden sonra bir iş kolu olarak görülen filmler zaman içinde kitlesel bir boyut kazanmış ve uzun bir süre boyunca kitle eğlencesi olarak görülmüştür. Filmler ancak bu yeni icadın kendine özgü anlatım olanaklarını geliştirmesi ile sanatsal bir değer taşımaya başlamıştır.

Lumiere Kardeşler, taşınabilir kameraları ile gündelik yaşamdan alınan konuları filme kaydetmişlerdir. Onlara göre kameranın temel işlevi bilgilendirmek ve belgelemektir. Lumiere Kardeşler’in bu tarzı daha sonra sinema tarihinde gerçekçi yaklaşım olarak adlandırılacak bir sinematografik anlatımın temellerini oluşturacaktır. Kamerayı bir gösterinin merkezine sokan ilk kişi ise Georges Melies olmuştur. Sihirbazlık numaralarıyla sinemayı birleştiren Melies, kamerayı hileli gösterilerin bir aracı olarak kullanmıştır. Zincirleme, kararma, bindirme, yavaşlatma ve hızlandırılmış çekim gibi birçok görsel etki yaratacak yeniliği ilk kez kullanmıştır.

Kameranın bu özelliği ile kitlelerin yeniden üretimi gerçekleştirilir. Sinemaya gelmiş olan kalabalık filmi izlerken artık bir topluluk değil bir kitle haline alır ve filmin sunduğu çerçeve doğrultusunda haz alır, eğitilir ya da propagandaya maruz bırakılır. Filmlerde ulusal kimliklerin ön plana çıkarılması, filmlerin bir ulus kurgusunun inşa edilmesinde kültürel bir öğe olarak kullanılmasına bir örnektir. Bu süreç kameranın kültürel bir öğe olduğunu ortaya koyar.

Sinemanın gelişim süreci içinde ortaya çıkan bir diğer önemli olgu ise, kameranın sinematografik anlatım için kaydettiği görüntülerin belirli bir dönem sonra toplumsal bir bellek oluşturulmasına katkıda bulunmasıdır. Birçok film temelde böyle bir bellek oluşturmayı amaçlamaz. Ancak kameranın karakteristiğinde var olan belgeleme olgusu, kaydedilen ve tarihsel bir süreç oluşturan film görüntüleri, bütünde bir toplumsal belleğin meydana gelmesine yol açar. Kameranın belgeleme özelliği ise, en başta ifade edilen, kameranın kaydeden bir iletişim aracı olmasında yatar.

II. Dünya Savaşı sonrasında televizyon yayınları için kullanılan kameralar hareketli görüntü üreten ve alt yapısı ile filmden farklılıklar gösteren görüntü üretme teknolojisine sahip kameralardır. Bu kameralar geliştirilmelerindeki temel amaç kaydetmek değil, görüntüyü elektronik bir ortamda üretip, bir yerden başka bir yere aktarmaktır. Optik olarak kameranın gövdesine giren ışığı elektronik sinyallere dönüştürürler. Bu sinyallerin yeniden görüntüye dönüştürüldüğü yer ise televizyon alıcılarının ekranlarıdır. Bütün bu süreç eşzamanlı olarak işler. Kameranın gördüğü görüntü ile monitörde oluşan görüntü eşzamanlıdır.

Sayısal kameraların analog sistemlere göre birçok avantajı bulunmaktadır. Görüntü aktarımında kaybın yaşanmaması, sayısal hale getirilen görüntünün farklı formatlara dönüştürülmesi ve aktarılması bunlardan bir kaçıdır.

Modernleşme süreciyle birlikte toplumda yer alamayan kitle iletişim araçlarI göz önüne alındığında, bu kitle iletişim araçlarının Orta Avrupa ve Amerika kültürüne kazandırmIş olduğu yeni yaşam tarzlarını ve kurallar bütününü de göz ardı etmemek gerekir. Kapitalist yaşam tarzının Batı yaşam tarzında yerini pekiştirmesi ile birlikte, kitle iletişim arçaları sadece iş ve ticaret tanımları arasında sıkışıp kalmaz, aynı zamanda sanat, eğlence ve toplum arasındaki ilişkilerin de yeniden düzenlendiği bir döneme denk düşer. Bu yeni toplumsal yapı içindeki üretici ve tüketici ilişkisi arasındaki bağı ticari metalar kurar. Kısaca toplumsal yapı içindeki üretim ve tüketim biçimleri aşağıdaki şekilde oluşur:

Üretici – Ticari mal – Tüketici

Doğru cevap A'dır.

28 Aralık 1895 tarihi, sinemanın doğum tarihi olarak kabul edilir ve bu tarihle birlikte hareketli görüntü üreten kamera toplumsal yapının içinde kendisine yer bulur. Doğru cevap C'dir.

Film yapım süreçleri değişmiş kullanılan donanımlar farklılaşmış, film salonları en son teknoloji ile donatılmış olsa da, Armes’ın üçlü yapısı hala bütünlüğünü korumaktadır:

Yönetmen - Film - İzleyici

Doğru cevap E'dir.

Kaynak Gönderici - Mesaj - Ortam - Kanal - Hedef Kitle Alıcı

Doğru cevap D'dir.

İmge: yeniden yaratılmış ya da yeniden üretilmiş görünümdür. İlk kez meydana geldiği yerden ve zamandan, bir iki dakikadan birkaç yüzyıla kadar değişebilen belirli bir süre için aslından kopmuş ve saklanmış görünümlerdir.

Doğru cevap B'dir.

Maksim Gorki’nin yaşamın ve hareketin sessiz gölgesi olarak tanımladığı bu aygıt; günümüz video kamerasının atası olan film kamerasıdır. Film kamerası video teknolojisiyle de birleşerek toplumsal yapı içerisindeki yerini sağlamlaştıracak ve toplumların kültürlerinin belirlenmesinde ve dönüşümünde rol oynayan temel aygıtlardan biri haline gelecektir.

Doğru cevap A'dır.

Maksim Gorki "sessiz gölgeler" diyerek film imgesini tanımlamıştır.

Doğru cevap C'dir.

Işık kaynağından gelen ışık, üzerine resim çizilmiş bir camdan geçirilerek, bir mercek sistemi ile beyaz bir yüzeye büyütülerek yansıtılır. 17. Yüzyılın koşulları içinde gösteriyi izleyen izleyiciler, görüntünün oluşunu büyülü bir ortam olarak algılamışlar ve bu aygıta da büyülü fener adını vermişlerdir.

Doğru cevap D'dir.

Lumiere Kardşler’in buluşu olan sinematograf, gerek hareketli görüntü üretebilen bir aygıt olması, gerekse kolay taşınabilen ve kullanıcısı ile bir noktadan faklı bir noktaya götürülüp, dışarıya çıkartılabilen bir araç olması nedeniyle, günümüz kamera sisteminin karakteristik özelliklerini taşır. Bu özellikleri barındıran ilk aygıt olması açısından da büyük önem arzeder. Kendinden sonra gelecek diğer bütün hareketli görüntü üreten kameraların atası olarak kabul edilebilir.

Doğru cevap B'dir.

David Wark Griffith (1875-1948) ise film dilinin gramerini oluşturan temel anlatım tekniklerini keşfeder. Farklı çekim ölçekleri kullanarak öyküler anlatmayı başaran Griffith, geriye dönüşler ve paralel kurgu tekniği gibi yeni anlatım tekniklerini sinemaya kazandırır. Doğru cevap E'dir.

Hâlihazırda çalışan en eski web kamerası ise 1994 yılında Fogcam adıyla geliştirilen ve San Francisco Üniversitesi’nde bulunan kameradır. Doğru cevap E'dir.

1970’li yıllarda ABD’de yaşanan ve “Sayısal Devrim” olarak adlandırılan sürecin sonunda ortaya çıkan yeni enformasyon ve iletişim teknolojilerinin gelişimi, tarihsel olarak önce gelen üç farklı alanda (telekomünikasyon, bilgisayar ve kitle iletişim araçlar) yaşanan değişimlere yakından bağlıdır.

Kameranın en temel işlevlerinden biri olan belgeleme özelliği, onu gerçeğin temsil eden aygıt konumuna yüceltmiş, insan gözüne ve algısına güvenilmeyecek durumlarda, mekanik bir göz işlevi yerine getirebilecek bir ortam olarak ele alınmıştır. Dziga Vertov ’un (1896-1954) kamera-göz kuramı bu fikir üzerine geliştirilmiştir.