İSTİHDAM VE İŞSİZLİK

Aynı işi yapmasına rağmen diğerlerine göre aynı istihdam haklarına sahip olmayanlar,

İşlerinde eşitsizlik ve güvencesizlikle karşı karşıya olan ‘atipik çalışanlar’,

Genellikle asgari ücret seviyesinde ve yetki verilmeden çalıştırılıp kimi za­man sömürülen ‘genç işçiler’

Çoğu zaman temel istihdam haklarına bile sahip olmayan ‘endüstriyel ev çalışanları’,

Yasal bir güvence altında olmaksızın çalışan ‘ücretsiz aile işçileri’

Göçmenler ve birçok endüstride sömürülen ve düşük ücretle çalıştırılan ‘enformel işçiler’den oluşmaktadır. Doğru cevap E'dir.

Birçok gelişmekte olan ülke için ise bu durum tam tersidir. Yani istihdamın nüfusa oranlarında bir azalma görülmemekte 2007 rakamları ile 2010 rakamları çok az değişiklik göstermektedir. Bu durumun tek istisnası Doğu Asya bölgesidir.

İspanya yukarıdaki grafikte de görüldüğü üzere seçili 20 ülke içinde genç işsizlik oranının en yüksek olduğu ülkedir. İşsizlik ve işgücüne katılma oranı arasındaki fark oransal olarak Kore Cumhuriyeti ile benzerlik göstermektedir. Grafik genel olarak incelendiğinde hemen her ülkede gençlerin iş bulabilmeleri ile önlerinde belirgin engellerin olduğu görülmektedir. Elbette bu durum genç işsizlik oranlarının yükselmesine de neden olmaktadır. Buradaki problemin özü işgücüne katılma oranı ile ilgilidir.

ABD merkezli Mortgage kredilerinin tetiklemesi ile birden geri dönülmez tepkimeye giren dünya ekonomisi 2008 ardından gerek büyüme hızlarının düşmesi gerekse işsizlik rakamlarının yükselmesi ile işgücü piyasalarını da içine alan büyük bir krize sürüklenmiştir.

Büyüme hızlarındaki düşüş ihracat ve yatırımlarda daralmaya neden olmuştur. ILO bu zararlı ektileri en aza indirmek için bir istihdam paketi hazırlamıştır. Bu paketle G20 ülkelerinde 21, G20 dışı ülkelerde ise 5 milyonluk iş yaratılması hedef­lenmiştir.

Ancak bu tedbirlere rağmen işgücü piyasalarının olumsuz etkilenmesi önlenememiştir. İstihdam seviyesi 2009’da 0,7 puan azalırken 2007’de %5,6 olan işsizlik oranı 2009’da %6,3’e yükselmiştir. Bu, işsiz sayısının 177,3 milyondan 205,2 milyona çıkmış olması demektir.

Küresel işgücü verimliliği de krizde olumsuz etkilenmiş, 2007’de %3,3 olan işgücü verimliliği 2008’de %1,3’e, 2009’da %-1,4’e düşmüştür. Kriz döneminde sanayi istihdamında daralma, tarım istihdamında genişleme kaydedilmiştir. Bu dönemde dünya istihdamının yarısından fazlası (1,53 milyar) ‘zayıf istihdam’ ilişkisiyle çalışmaktadır. 2009’da ailesi ile birlikte yaşayan ve günlük kişi başı 1,25$’ın altında gelir elde edenler toplam istihdam edilenlerin %20 ’sine ulaşmıştır. Günlük 2$ altı gelir elde edenler ise 1,2 milyar kişi ile toplam istihdamın yarısına yaklaşmıştır.

Alınan tüm tedbirlere rağmen dünya küresel ekonomik krizden büyük zarar görmüştür. Birçok farklı istatistikle karamsar tablolar çizilmemeye çalışılsa da dünya genelinde ortaya çıkan tablonun iç açıcı olduğu söylenemez. Arka arkaya if­las eşiğine gelen ülkeler, dağılma tehlikesi ile karşı karşıya kalan Avrupa Birliği, giderek kökleşen yoksulluk sorunu gibi riskler ancak at gözlüğü ile bakanlara görünmemektedir.

Düşük ve orta gelirli bölgeler; Doğu Asya&Pasifik, Avrupa&Orta Asya, Latin Amerika&Karayipler, Ortadoğu&K.Afrika, Güney Asya ile Alt Sahra Afrika bölgeleridir. Yüksek Gelirli bölgeler ise Euro bölgesi olarak belirtilmektedir.