İSTİHDAM VE İŞSİZLİK

Rasyonel beklenti kavramı ilk kez John F.Muth tarafından geliştirilmiştir. Bireylerin subjektif bekleyişlerinin objektif beklenen değerle aynı olacağı varsayımından hareketle rasyonel beklenti görüşünü geliştiren Muth, bireylerin beklentilerinin ya da sonuçlarının teori tarafından yapılan tahmin etrafında olma eğilimini vurgulamaktadır.

Klasik iktisatçılar ekonominin bilim haline gelmesinde önemli katkılarda bulunmuşlardır. Klasik iktisatçıların savundukları bireyci bakış açısı eleştirilere de hedef olmuştur. Eleştiriler Himayecilik Okulu, Tarihçi Okul ve Sosyalist Düşünce Akımları olarak sayılabilir.

Mahreçler Yasası, Fransız iktisatçılarından Jean Baptiste Say (1767 - 1832) tarafından geliştirilmiştir. Buna, yazarın adından dolayı, “Say Yasası” da denir. Mahreçler Yasasına göre, esas olan, mallarla malların mübadele edilmesidir. Para bu mübadelede sadece bir aracı durumundadır. Gerçek satın alma gücü, para değil, mallar tarafından temsil edilmektedir. Bir mal üretildiği zaman yalnız bir arz yapılmış olmamakta, aynı anda ve aynı miktarda talep de yaratmaktadır.

Bu teoriye yöneltilen temel eleştirilerden birisi, Malthus’un nüfus teorisine dayandırılmış olmasıdır. Bunun dışında bir başka eleştiri noktası da teorinin evlenme ve doğumların da gelirle orantılı olarak artıp azalacağı öngörüsüne yöneliktir. Oysa yıllar itibariyle refah düzeyi arttıkça doğum oranlarının azaldığı gözlenmiştir. Ayrıca, bu teori 20. yüzyılda batı ekonomilerindeki nüfus artışıyla birlikte ortaya çıkan gerçek ücret artışlarını da açıklayamamıştır.Klasik iktisatçılar tarafından ileri sürülen doğal ücret teorisi, Laselle tarafından insafsız bir Tunç Kanunu olarak nitelendirilmiştir.

Sorunun doğru cevabı "b" şıkkıdır. Klasik iktsiadi düşünce ekonomide tüm fiyatların ve özellikle ücretlerin hem aşağıa hem de yukarıya doğru esnek olması gerektiğini savunmaktadır.

Mahreçler Yasası Klasik iktisadi düşüncenin temellerini oluşturmaktadır. Piyasade her arz kendi talebini yaratır ifadesi ile özdeşleşmiştir. Ancak bu durumun gerçekleşmesi kazanılan tüm gelirlerin derhal ve tamamen harcanmasına dayalıdır. Mallarını satan bir kişi elde ettiği gelirin tamamıyla mal ve hizmet satın almaz, gelirinin bir kısmını tasarruf olarak ayırırsa piyasada arz ve talep dengesi oluşmaz.

Klasik iktisat düşümcesine dayalı olan klasik ücret teorisi işgücü piyasaları da dahil olmak üzere piyasalara devletin ya da işçi sendikaları gibi başka kurumların müdahale etmesini uygun bulmaz. Bu durumun piyasalarda dengesizliğe yol açacağını belirtir. İşsizlik özünde gayriiradi bir kavramdır. İşsizlik tanımına göre kişi piyasada geçerli olan ücet oranına razı, çalışma istek ve arzusu olan ancak yine de iş bulamayan kişidir.

Ücret Fonu Teorisine göre Fon mikraının işçi sayısına bölünmesi ile ücret belirlenmektedir.

Artık Değer Teorisine göre bir işçinin işten çıkması sonucu onun yerine ondan daha düşük ücretlerle çalışmaya razı kitlelerin varlığı işverenlerin ücretleri düşük düzeyde tutabilmesine zemin hazırlar. Bu kitle Marx tarafından Yedek İşsizler Ordusu olarak tanımlanmaktadır.

Keynes reel ücret ve parasal ücret ayrımı yaparak ücret esnekliğini açıklamaktadır. Reel ücret, parasal ücretin fiyatlar genel seviyesine bölünmesi ile elde edilmektedir. Bu nedenle parasal ücret ve fiyatlar genel seviyesinin aynı yönde ve aynı oranda değişmesi sonucu reel ücret sabit kalacaktır.

Moneratistler ekonomilerde mutlaka belli oranda yapısal ve geçici işsizlik bulunduğunu savunurlar. Geçmişte %3-4'lerde olan bu oranın günümüzde izlenen kamu politikalarının etkileri, demografik değişimler, yapısal işsizliğin artması, içerdekiler-dışardakiler olgusu ve etkin ücret hipotezinin etkisiyle %6'lar düzeyine yükseldiği düşünülmektedir.

Kişinin ücret ve fazi oarnalrına bakarak çalışmaya ya da boş zaman kullanmaya karar vermesi durumu Reel Konjonktür Teorisine göre "emeğin zamanlar arası ikamesi" olarak adlandırılmaktadır.

Etkin ücret teorisi emek piyasalarında reel rijitliklerin nedenlerinden biridir.