İŞLETMELERDE EĞİTİM VE GELİŞTİRME

Tartışmalardaki heyecan nedeniyle tüm öğrencilerin ilgisi ve dikkati canlı tutulmaktadır. Yine bu yöntemde, tüm görüşlerin eşit koşullarda ve özgürce tartışılmasına fırsat yaratılmaktadır. Tartışmalara katılan ve kendi görüşlerini savunup başkalarının görüşlerinde boşluk bulmaya çalışan öğrencilerde eleştirel beceriler gelişmektedir. Tartışma kültürünü kazanan katılımcılarda demokratik değerler yerleşmektedir ki bu tüm kurumlarda önemlidir. Birlikte çalışan ya da birbirinden bir şeyler öğrenen katılımcıların bireylerarası iletişim becerileri güçlenmektedir. Ayrıca, ortak çalışma yapan öğrencilerde bir görüşe ya da ekibe bağlılık duyguları gelişmektedir ki bu tüm işletmelerin önemsediği bir durumdur.

İşletmelerde alıştırma/uygulama gibi eğitim yöntemlerini başarıyla kullanabilmek için şu noktalara dikkat etmekte yarar bulunmaktadır:
Alıştırmadan önce gerekli bilgileri kazandırın.
Açık ve anlaşılır yönergeler hazırlayın.
Alıştırma maddelerini kendi içinde çeşitlendirin.
Maddeleri mantıksal biçimde sıralayın.
Her alıştırmadan sonra geribildirim verin.
Çekingen öğrencileri cesaretlendirin.
Yetkinleşme/tam öğrenme düzeyini yüksek tutun.
Alıştırma sonunda önemli noktaları vurgulayın.

Forum adı verilen tartışma tekniğinde ortaya bir kürsü konulur. Bu bir serbest kürsü niteliğindedir. Konu hakkında görüş bildirmek ya da tartışmak isteyen her katılımcı kürsüye gelerek kendi görüşlerini açıklar, gerekirse başkalarının görüşleri hakkında değerlendirmelerde bulunur.

Uzaktan eğitim ya da çevrimiçi ortamlardaki bireysel eğitimlerde katılımcı özel olarak hazırlanmış materyaller üzerinde çalışır. İşletmelerdeki yaygın uygulamalar düşünüldüğünde bu materyaller kitap, bilgisayar yazılımı, video, web kaynağı ve mobil teknolojilere yüklenmiş belgeler olabilir. Kullanılan teknoloji ne olursa olsun, katılımcı, materyaller üzerinde kendi başına ve herhangi bir yerden destek almadan çalışır.

Öğrenci merkezli yöntemlerin uygulandığı eğitimlerde asıl söz sahibi olan öğrencilerdir. Tüm süreç öğrencilerin etkin katılımını gerçekleştirmeye dönük olarak tasarımlanmıştır. Öğrencilerin bireysel farklılıklarına saygı duyulur ve bu farklılıklara duyarlı bir eğitim yapılır.

Katılımcılar üretim sürecinin bir parçası olarak uygun öğrenme yaşantıları iş başındaki eğitimlerde kazanırlar.

Eğitimci kendisini hangi yöntemlere yatkın buluyorsa o yöntemleri daha çok tercih etmektedir.

Alanyazında “düzanlatım” ya da “anlatım” olarak adlandırılan bu yöntem çoğunlukla sözel bilgilerin uzman bir eğitimci tarafından belirli bir hedef kitleye aktarılmasına dayanmaktadır. Tarihsel olarak bakıldığında belki de en eski ve geleneksel yöntemdir. Tüm konuyu bu eğitimci anlatmaktadır. Soruları eğitimci sormaktadır.

Forum adı verilen tartışma tekniğinde ortaya bir kürsü konulur. Bu bir serbest kürsü niteliğindedir. Konu hakkında görüş bildirmek ya da tartışmak isteyen her katılımcı kürsüye gelerek kendi görüşlerini açıklar, gerekirse başkalarının görüşleri hakkında değerlendirmelerde bulunur. Burada tüm katılımcıların özgür ve uygar bir ortamda görüş, izlenim, algı, düşünce, duygu ve yorumlarını paylaşması esastır. Dolayısıyla, her katılımcı kendi birikimi ya da hazırlığına dayalı olarak bir paylaşımda bulunur.

Tartışma kurallarını baştan açıklamak gerekmektedir.

Konu dışına çıkmasını önlemek tartışma yönteminde dikkat edilmesi gereken bir noktadır.

Benzeşimler; normal koşullarda tehlikeli, pahalı, olanaksız ya da zaman alıcı olan bazı uygulamaların kolayca test edilebilmesi nedeniyle deneylere göre daha çok tercih edilmektedir. Diğer seçenekler gösterim yöntemi ile ilgilidir.

Alıştırma yönteminin temel işlevi, öğrenilenleri pekiştirmek ve uygulama olanağı sağlamaktır. Diğer seçenekler işletmelerde alıştırma/uygulama gibi eğitim yöntemlerini başarıyla kullanabilmek için dikkat edilmesi gereken noktalardır.

Toplumsal hedefler doğrultusunda kendi gizil güçlerine dayalı olarak ve gelişimlerine katkıda bulunmak üzere bireylerin davranış örüntülerini değiştirme süreci eğitimdir.

Geleneksel yöntemler büyük ölçüde pedagojik bir anlayışı yansıtmaktadır. Burada bir eğitimci ve yaklaşık 25-30 kişiden oluşan tipik bir sınıf vardır. Eğitimci konu hakkında uzmanlığa sahiptir.

Yüz yüze yapılan bireysel eğitimde eğitimci bir anda tek katılımcıyla etkileşim içindedir. Genellikle küçük bir toplantı odasında ya da üretim sürecinin herhangi bir noktasında eğitimci ile katılımcı birlikte çalışmaktadırlar. Bu uygulamalarda çoğu zaman eğitimci konuyla ilgili kısa açıklamalar yapar, katılımcı anlaşılırlık ve açımlamaya dönük sorular sorar, eğitimci bu sorulara yanıtlar verir.

İş başındaki eğitimlerde katılımcılar üretim sürecinin bir parçası olarak uygun öğrenme yaşantıları kazanırlar. Eğitim, genelde üretimin yapıldığı ya da hizmetin verildiği yerde gerçekleştirilir. Eğitimci de ilgili birimdeki bir yönetici ya da ustabaşı olabilir. Örneğin, otomobil üreten bir fabrikanın boya ünitesindeki yeni bir işçi mesleki eğitiminin en azından bir bölümünü işletmenin boya ünitesinde ve ustabaşının ya da üretim liderinin sorumluluğu altında tamamlayabilir. Benzer biçimde, bir işletmenin muhasebe biriminde işe yeni başlayan bir kişi o birimdeki şef ya da müdürün gözetiminde eğitim alarak gerekli yetkinlikleri kazanabilir. İşbaşı eğitimleri daha çok belirli bir süre yapılan yüz yüze eğitimlerden sonra ya da basit görevler için kısa açıklamaların ardından uygulamalarda yetkinleşmek amacıyla iş ortamında gerçekleştirilmektedir.

Eğitim Yöntemlerini Seçme ölçütleri şunlardır:
Eğitim alacak grubun büyüklüğü
Kazandırılacak yeterlikler
Konunun özelliği
Süre ve bütçe
Fiziksel tesisler
Teknolojik olanaklar
Eğitimcinin yöntemlere yatkınlığı.

Eğitim yöntemi olarak projelerin en önemli yararı, kuramsal bilgilerin uygulanması ve gerçek sorunlara çözüm üretilmesidir. Bu yöntemin başka bir yararı, öğrenciler arasında ortak çalışma ve işbirliği kültürünü geliştirmesidir. Araştırma yapmayı özendirmesi ve bilimsel düşünme becerilerini temel alması da önemli bir üstünlüktür. Proje yönteminin doğasında bulunan başka bir yönü, alternatif bilgi kaynaklarından yararlanmayı teşvik etmesidir. Ayrıca, her proje çalışması belirli ölçüde bir yaratıcılık gerektirdiği için öğrenciler önemli kazanımlar elde etmektedirler.

Soru-yanıt yönteminde eğitimci bilindik anlamda konu anlatmaz. Eğitimden önceki tüm hazırlığını düşünmeye değer sorular ve bunlara verilebilecek olası yanıtlar üretmekle geçirir.