İŞLETME YÖNETİMİ

Veri, bir örgütte veya fiziki çevrede meydana gelmiş olayları temsil eden, insanların anlayabileceği ve kullanabileceği şekle dönüştürülmemiş ham gerçeklerdir.

Sosyalizasyon, örtülü bilginin bir başkasına örtülü bir biçimde aktarılması şeklinde ifade edilmektedir. Tam olarak, usta-çırak ilişkisi ile açıklanan bu modelde deneyimler, gözlem ve taklit yolu ile kazanılabilir.

Kaçınma, sorunun daha fazla büyümesini engellemek ya da tarafların sorunu kendi aralarında çözmelerine imkan tanımak için yöneticinin taraf olmadığı ve çatışmaya doğrudan girmediği bir stratejidir. Çalışanların daha etkin bir çözüm bulmasının mümkün olduğu durumlarda uygulanabilmektedir.

Kişilerarası çatışma, iki ya da daha fazla kişi arasındaki duygu, düşünce, amaç ve görüş farklılıklarından kaynaklanan anlaşmazlıkları ifade eden çatışma türüdür.

Farklılık yönetimi, insanların birbirlerinden farklı olduğu gerçeğinden hareketle, tüm farklılıklara hoşgörü ve anlayışla yaklaşmayı içermektedir.

Kriz; belirsizlik altında başarısızlığa neden olan tehdit edici bir durum; bir sistemin temel ilkelerini, mevcut özünü ve subjektif yapısını bütünüyle tehdit eden fiziksel bir bozulma; bir örgütün rutin sistemini bozan ve aniden ortaya çıkan herhangi bir acil durum; zamanı ve tipi belli olmayan, işletmenin varlığını tehlikeye sokabilecek, ancak içinde çeşitli fırsatları da barındırabilen, çabuk karar almayı, acil eyleme geçmeyi zorunlu kılan, örgüt psikolojisini derinden yaralayabilecek olay veya olgular bütününün ortaya çıktığı an olarak tanımlanmaktadır.

İtibar, Arapça kökenli bir kavramdır ve saygı görme, değerli ve güvenilir olma, prestij ve saygınlık anlamlarına gelmektedir. Örgüt açısından itibar; örgütün kendi paydaşları (çalışanlar, müşteriler, hissedarlar vb.) tarafından nasıl algılandığıdır. İtibar kavramı özünde güven ve inanç unsurlarını içermektedir.

Bir işletme için ürün riskleri; kullanılabilirlik, etkinlik, güvenlik olarak açıklanabilmektedir.

Marka Farkındalığı, tüketicinin farklı koşullar altında markanın tanımlayıcı özelliklerini (ismi, logosu, sembolü, ambalajı vb.) tarif etmesi olarak yansıyan, markanın hafızadaki kalıcılık düzeyidir. Marka farkındalığında, markayı tanımak ve markayı hatırlamak olmak üzere iki aşama vardır.

İşletmecilik açısından değişim yönetimi; örgütün yönetiminin, yapısının ve yeteneklerinin iç ve dış müşterilerin değişen gereksinimleri doğrultusunda sürekli yenilenmesi sürecidir. Diğer taraftan değişim yönetimi, örgüt çalışanlarının ve kültürünün işletme stratejisi, iş yapıları ve sistemleri ile bütünleşmesi ve uyum sağlaması süreci olarak ifade edilmektedir.

Veri, bir örgütte veya fiziki çevrede meydana gelmiş olayları temsil eden, insanların anlayabileceği ve kullanabileceği şekle dönüştürülmemiş ham gerçeklerdir.

enformasyon; belli bir şekle sokulmuş, anlam taşıyan ve insanlara faydalı olabilecek veri şeklinde tanımlanmaktadır.

Bilgi ise, geçmişle bağlantılı bir öğrenme
sürecine dayanan, evrensel, objektif, enformasyonun biçimlendirilmiş ve işlenmiş bir sonucu olan, transfer edilebilen ve sorun çözmeye yönelik bir kavram olarak ele alınmaktadır.

Örtülü Bilgiden Örtülü Bilgiye (Sosyalizasyon): Sosyalizasyon, örtülü
bilginin bir başkasına örtülü bir biçimde aktarılması şeklinde ifade edilmektedir

Örtülü Bilgiden Açık Bilgiye (Dışsallaştırma): Örtülü bilginin açıklanması,
ifade edilmesi ve kaydedilmesi anlamına gelen bir adımdır. İnşaat teknisyenlerinin geleneksel yöntemlerle ustalarından öğrendikleri bilgileri kaydederek
yazılı bir metne dönüştürmesi bu aşamaya örnek olarak verilebilir

Açık Bilgiden Açık Bilgiye (Birleştirme): Kayıtlı herhangi bir bilginin
başka bir biçimde kaydedilmesidir. Örneğin, örgütlerde aynı konuda yapılan farklı çalışmaların biraraya getirilerek yeniden kazanılmasıdır.

Açık Bilgiden Örtülü Bilgiye (İçselleştirme): Açık bilgi işletmenin bütünü içinde paylaşıldıkça, diğer çalışanlar o bilgiyi içselleştirmeye, yani
kendi örtülü bilgilerini genişletmek, yaymak ve yeniden biçimlendirmek
için kullanmaya başlayacaktır. Kayıtlı bilgilerden edinilen deneyimlerin bir
sonraki nesle sistematik hale getirilmeden dağınık olarak aktarılması içselleştirilmeye örnek olarak verilebilir.

Bilgi yönetimi; bilginin
örgütsel amaçlar
doğrultusunda, üretilmesi,
dağıtılması ve uygulanması
sürecidir.

Uzlaşma: Her iki tarafın da kendi çıkarlarından vazgeçerek ortak çıkarlar doğrultusunda birleşmeleridir. Dolayısıyla her iki taraf da bir şeylerden
vazgeçmektedir. Sendika ile işveren arasında yapılan anlaşmalar bu stratejiye örnek olarak verilebilir.

Farklılık yönetimi, insanların birbirlerinden farklı
olduğu gerçeğinden hareketle,
tüm farklılıklara hoşgörü
ve anlayışla yaklaşmayı
içermektedir.