İŞLETME YÖNETİMİ

Taylor’un bilimsel yönetim yaklaşımında, işçilerin verimliliğinin ve etkinliğinin nasıl artırılabileceği üzerinde durulmaktadır.

Taylor’un yöntemlerini ilk izleyenler arasında Henry L. Gantt, Frank ve Lillian Gilberth bulunmaktadır. İzleyicileri onun düşüncelerinden yola çıkarak “iş analizi/iş etüdü/iş dizaynı” ve “primli ücret sistemleri” olarak bilinen uygulamaları geliştirmişler ve günümüzde “endüstri mühendisliği” olarak adlandırılan bir mühendislik dalına önemli katkılarda bulunmuşlardır. Daha sonraları, bilimsel yönetim yaklaşımına katkıda buluna Alfred P. Sloan, Peter F. Ducker, Geoffrey Vickers gibi yazarlar Taylor’un görüşlerini olgunlaştırmışlardı.

Fayol işletmedeki faaliyetlerin afla¤›da görüldüğü gibi altı gruba ayrılarak sınıflandırılabileceğini öne sürmektedir:
1. Teknik faaliyetler

2. Ticari faaliyetler

3. Mali faaliyetler

4. Güvenlik faaliyetleri

5. Muhasebe faaliyetleri

6. Yönetimsel faaliyetler

İşbölümü: Uzmanlaşma bireye ustalık kazandırarak daha üretken çalışmasına olanak sağlamaktadır.

Max Weber’in izleyicileri arasında Alvin W. Gouldner, Tom Burns, Aston Grubu ve Derek Pugh ve C. Northcote Parkinson
sayılabilir.

1927-1932 yılları arasında gerçekleştirilen Hawthorne Araştırmalarında Mayo’nun ekibinde yer alan mühendisler önce iflyerindeki aydınlatmanın işçiler ve yapılan iş üzerindeki etkilerini incelemişlerdir.

Douglas McGregor (1906-1964), sosyal psikoloji alanında pek çok araştırma yönetmiş olan bir akademisyendir. Antioch Koleji’nin rektörlüğünü yapmış olması ve üniversitedeki yöneticilerin yönetsel eylemleriyle ilgili gözlemleri “X ve Y Kuramı” olarak adlandırdığı varsayımlarının oluşmasına katkıda bulunmuştur.

Argyris, geliştirdiği “Olgunlaşma Modeli” doğrultusunda, örgüt çalışanlarının çocuksu davranışlar gösterdiklerini ve erişkin bir birey gibi davranmadıklarını söylemekte ve bunda asıl suçlunun, pasif ve kendilerine mutlak bağımlı ast’lar isteyen yöneticiler olduğunu söylemektedir.

Disiplin: iki yönlüdür, çünkü önce çalışanlara emirlerin benimsetilebilmesi için işletme yönetiminin liderlik rolünü üstlenmesi, sonra da çalışanların işletme yönetiminin liderliğini kabullenmeleri gerekmektedir.

Likert, işletmelerdeki yönetim uygulamalarıyla ilgili varsayımlarını dörtlü bir sınıflandırma doğrultusunda açıklamaktadır. Buna göre; Sistem 1 çalışanları sömüren ve otoriter bir işletme yönetimini, Sistem 2 iyilikçi ve otoriter bir işletme yönetimini, Sistem 3 çalışanlarına danışmaya önem veren bir işletme yönetimini ve Sistem 4, verilen kararlara katılmayı öngören grup yönetim biçimine dayanan bir işletmeyi tanımlamaktadır.

Kurumsal iletişim faaliyetleri