İŞLETME YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 13

Örgütleme: İlerin kimler tarafından yapılacağının, ne kadar yetkiyle ve hangi fiziksel ortamda gerçekleştirileceğinin belirlenmesidir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Ne, nerede, ne zaman, nasıl, niçin gibi sorulara cevap aranan yönetimin işlevi planlamadır. Bu sorulara cevap bulunduğunda işletmenin planları ortaya çıkar. Doğru cevap B seçeneğidir.

Amaçları gerçekleştirmek için kaynakların doğru kullanılmasına, bir işin doğru yapılması sonucu belli bir dönemde artı değer oluşmasına yani çıktıların girdiye oranının 1'den büyük olmasına ne verimlilik denir. Doğru cevap D seçeneğidir.

Fonksiyonel yönetici, işletmenin bir fonksiyonundan (bölümünden) sorumludur. Çalışma alanı bu bu fonksiyonla sınırlıdır. Doğru cevap B seçeneğidir.

Üst, orta ve alt düzey yöneticiler hiyerarşik olarak sınıflandırılmaktadır. Doğru cevap E seçeneğidir.

Uluslararası teknolojik çevre, işletmenin üçüncü (uluslararası) çevresini oluşturan bileşenlerden biridir. Doğru cevap E seçeneğidir.

İşletmenin varoluş nedenini açıklayan ifadeye misyon denir. Misyon vizyona ulaşmak için atılan adımlardır. Doğru cevap A seçeneğidir.

Temsilcilik, liderlik ve ilişki rolleri yöneticinin bireyler arası rolleridir. Diğer seçenekler, yöneticinin karar verme rolleriyle ilgilidir. Doğru cevap C seçeneğidir.

Yöneticinin işletmenin faaliyetleri ve politikalarıyla ilgili dışarıdaki kişi ve kurumlara açıklamalarda bulunma rolüne sözcülük denir. Doğru cevap D seçeneğidir.

Kurmay yetki, kendi uzmanlık konularında yardım, öneri ve danışmanlık yapan yöneticilerin sahip olduğu yetki türüdür. Danışma yetkisi olarak da adlandırılır. Bu yetki türü, aynı düzeyde çalışanlara birbirine direk emir verme ya da denetim hakkı vermez.Doğru cevap A seçeneğidir.

kitabın 38. sayfasında detaylar okunabilir ve öncülüğünü Frederick W. Taylor’un yaptığı Bilimsel Yönetim Yaklaşımı izleyicileri : * Frank ve Lillian Gilberth • Henry L. Gantt • Alfred P. Sloan • Peter F. Drucker • Geoffrey Vickers, olarak sıralanmaktadır.

Her üç yaklaşımın ortak özellikleri aşağıda sıralandığı gibidir:

• Kurumsal performans ve kar arasındaki doğrusal ilişkiye odaklanmışlardır.

• Kurallar ve davranış standartları (normlar) doğrultusunda çalışanları zorlayarak üretimin artırılabileceğine inanmaktadırlar.

• Otoriter ve merkeziyetçi bir örgüt yapısının gerekli olduğunu düşünmektedirler.

• İletişimin yukarıdan aşağıya doğru tek yönlü olması gerektiğini savunmaktadırlar.

• Biçimsel örgüt yapısı üzerinde durmakta, biçimsel olmayan örgüt yapısını önemsememektedirler.

• İş güvencesinin çalışanlar için sorumluluk almaktan ve inisiyatif kullanmakta daha önemli olduğunu vurgulamaktadırlar.

• Çalışanların genelde akılcı (rasyonel) davrandıklarını ve ücretle çalışmaya motive edilebileceklerini öngörmektedirler.

• Çalışanların kişisel sorunlarının işyerindeki verimlilikleri ve etkinlikleri üzerinde önemli olmadığına inanmaktadırlar.

• Örgüt ve çevresi arasında önemli bir etkileşimin olmadığını düşünmektedirler.

38. sayfadaki Şekil 2.1. Klasik Yönetim Kuramının Öncüleri ve izleyicileri' incelenerek görülebilir

Sayfa 38. deki Şekil 2.1. incelenerek görülebilir anlaşılabilir

Taylor’un bilimsel yönetim yaklaşımı, işletme yönetiminin başarısını dört temel ilkenin uygulanmasına bağlamaktadır. (1) Gerçek bir bilimsel çalışmanın yapılması, (2) İşçilerin bilimsel yöntemlerle seçilmesi ve sürekli olarak eğitilmesi, (3) Üzerinde bilimsel çalışma yapılan iş ile bilimsel olarak seçilip eğitilen işçilerin bir araya getirilmesi ve bu işçilere yüksek ücret ödenmesi, (4) Sosyal tarafların sürekli dostluğuna dayanan bir işbirliğinin gerçekleştirilmesi.

Neo-klasik Yönetim Kuramı doğrultusunda gerçekleştirilen modellerin ortak özelliği, işletmede çalışanların verimliliklerinin ve etkinliklerinin artırılması doğrultusunda öne sürülen varsayımlara (deneyle kanıtlanmamış doğru olduğu kabul edilen görüşlere) dayanmasıdır. Yönetim bilimi konusunda çalışan akademisyenler, kişisel görüşeri doğrultusunda modeller oluşturarak Elton Mayo ve ekibi tarafından gerçekleştirilen araştırmalara katkıda bulunmuşlardır

sayfa 57. de şekil 2.2. incelenerek okunarak anlaşılabilir ve cevap şöyledir: Douglas Mc Gregor’un “X ve Y Tipi Yönetici Modeli”, Rensis Likert’in “Sistem 1- Sistem 4 Modeli”, Blake ve Mouton’un “Yönetsel Kafes Modeli”, Chris Argyris’in “Olgunlaflma Modeli” ve Frederick Herzberg’in “Hijyen Modeli”