İŞLETME İLKELERİ

Talep Tahmini: Ürünün hedef pazara nüfuz etme gücünün belirlenmesidir.

Ekonomik Kapasite: Üretim yöntemi (tekniği) değişmediğinde, bir işletmenin minimum maliyetler düzeyinde üretebileceği ürün miktarı olarak tanımlanır.

Ekonomik Kapasite: Üretim yöntemi (tekniği) değişmediğinde, bir işletmenin minimum maliyetler düzeyinde üretebileceği ürün miktarı olarak tanımlanır.

Optimum (En uygun) kapasite: İşletmenin en düşük ortalama maliyetlerle üretebileceği üretim düzeyidir. Bu kapasite; üretim maliyetlerinin en düşük, üretim miktarının en yüksek ve ürünlerin tamamının satılmış olduğu noktada gerçekleşir. İşletmeler için optimum kapasite, içinde bulundukları sektörün ortalamasına göre belirlenir.

Gerçekleşen (Fiili) kapasite: Her zaman işletmelerin pratik kapasiteye ulaşmaları mümkün olmaz. Pazardaki durgunluk ve rakiplerin atılımları gibi nedenlerden dolayı; işletmenin normal koşullarda üretebileceği miktara alıcı bulunmadığı durumlarda “kullanılan kapasite” kavramı ortaya çıkar.

Teorik (Maksimum) kapasite: Makine ve donanım ve diğer tüm üretim faktörlerinin hiçbir duraksama, gecikme, aksama ve arıza olmadan, anılan ögelerin nitelikli işgücü tarafından kullanımı sonunda gerçekleştirilebilecek en yüksek üretim miktarını gösteren kapasitedir. Burada bütün koşulların mükemmel olduğu düşünülür. Örneğin otel için, bir dönemde konaklaması gereken misafirlere ayıracağı oda-yatak sayısı bu tür kapasiteyi belirtir.

Geçmiş verilerin zaman içindeki eğilimlerinin geleceğe dönük tahminlerde bulunmak için kullanıldığı yöntemlerdir. Zaman serisi analiz yöntemleri arasında; hareketli ortalamalar yöntemi, üssel düzeltme yöntemi, eğilim (trend) analizi yöntemi ve Box- Jenkins gibi yöntemler yer almaktadır.

Sebep-sonuç tahmininde, iki veya daha fazla değişken arasındaki ilişki göz önünde bulundurularak kullanılan yöntemlerdir. Nedensel yöntemlerde, ürüne ait geçmiş talep verileri ile bu talebi etkilediği düşünülen diğer değişkenlere ait bilgiler kullanılmaktadır. Regresyon analizi, ekonometrik model, yapay zekâ ve sezgisel algoritmalar nedensel yöntemler arasında sayılabilir.

Tüketicilerle doğrudan iletişim kurarak gözlem, görüşme ve anket teknikleri yardımıyla bilgi toplamaya, birincil kaynaktan bilgi toplama adı verilir.

Satış Tahmini: İşletmenin belirli bir gelecek zaman diliminde, belirli bir pazarlama çabası ile bir ürününden satabileceği miktardır.

Girişimciyi işletme kurmaya iten nedenlerden bir kaç tanesi:
Kendi işinin patronu olma,
Kendini geliştirme,
Daha fazla gelir elde etme,
Bağımsız çalışma ve esnek iş ortamı,
Sosyal statü ve saygınlık elde etme,
Başarı ihtiyacı,
Kendi geleceğini biçimlendirme isteği,
Boş zamanları değerlendirme,
Tüketicilerin ihtiyaçlarına cevap verme,
Aile geleneğini sürdürme,
Mirası değerlendirme veya miras bırakma,
Fırsatları değerlendirme ve yenilik yapma,
Başka fırsat ve iş olanaklarının bulunmaması olarak sıralanabilir.

Talep tahmini araştırması genellikle dört aşamada gerçekleştirilmektedir:
Veri/bilgi toplanması,
Talep tahmin döneminin belirlenmesi,
Tahmin yönteminin seçimi ve hata payının hesaplanması,
Tahmin sonuçlarının geçerliliğinin araştırılması
E seçeneği bunlardan birisi değildir.

Uygulamada en çok kullanılan sayısal olmayan tahmin yöntemleri şunlardır:
Pazar Araştırması
Uzman Görüşleri
Delphi
Dolayısıyla D seçeneği doğru seçenektir.

Geleneksel yöntemlerin basit yaklaşımları ve yetersizliklerinden dolayı, 1950’lerden sonra çağdaş yöntemler ortaya çıkmıştır. Bunlar arasında Karşılaştırmalı Yöntemler, Ulaştırma Modeli, Doğrusal Programlama Modeli, Dinamik Programlama Modeli, Karma Tam Sayılı Programlama Modeli ve Simülasyon yöntemleri sayılabilir.
Dolayısıyla III ve IV yani C seçeneği doğru seçenektir.

Üretim faaliyetleri; tamir, bakım, arıza, elektrik kesintisi ya da iş gücünden kaynaklı sorunlardan dolayı aksar. İşte bu gibi nedenlerle ortaya çıkan üretim aksamaları düşüldükten sonra ortaya çıkan üretim düzeyine pratik kapasite adı verilir.

Değişken gider grubuna; yakıt, hammadde, yarı mamul maddeler, işçi ücretleri, gelir vergisi ve bakım-onarım giderleri girer.

BBN’nin finansal çözümleme ve finansal karar üretme konularındaki en temel kullanım alanları aşağıdaki biçimde sıralanabilir:
İşletmenin zarara uğramaması için ulaşılması gereken iş hacmi düzeyinin belirlenmesi,
Satış maliyetlerinin ve birim fiyatlarının hesaplanması,
İşletme üretim kapasitesinin belirlenmesi,
İşletme sermaye ihtiyacının belirlenmesi,
Kârlı ürün bileşiminin belirlenmesi,
Sabit/değişken giderler, satış fiyatı, toplam satış miktarı veya kâr beklentilerindeki değişmelerin birbirine etkilerinin ortaya çıkarılması,
İşletmenin izleyeceği üretim, fiyat ve yatırım politikalarına karar desteğinin verilmesi,
Tahmin edilen ile gerçekleşen durumun karşılaştırılarak değerlendirilmesi
D seçeneği bunlardan birisi değildir.

Sermaye işletmeleri arasında da anonim şirket, limited şirket ve sermayesi paylara bölünmüş komandit şirket yer almaktadır.

Endüstriyel ürünler pazarı ise yeniden satmak ya da başka ürünlerin yapımında kullanmak için ürün satın alanlardan oluşur.

Zorlanmış (Aşırı) kapasite:Kullanılan (fiili) kapasitenin pratik (normal) kapasiteden büyük olması durumunda ortaya çıkan kapasitedir.