İşletme ve İşletmecilik ile İlgili Kavramlar

İşletme

Kamu kurum kuruluşları ve sivil toplum kuruluşlarıdır.

İşletme birbirini tamamlayan fiziki, beşeri ve kavramsal unsurlardan oluşur.
• Fiziki unsur bir işletmede bulunan fiziksel somut amaçlar için kullanılabilen tüm varlıkları kapsar.
• Beşeri unsur işletmenin en alt kademesinden en üst kademesine kadar olan insan kaynaklarını ifade eder.
• Kavramsal unsur ise işletmede kullanılan tüm yöntem, teknik, süreç ve ilkeleri açıklamak için kullanılır.

Beş temel bileşenden oluşur. Bunlar: süreçler, yapı, kültür, ilişkiler ve amaçlardır.

İşletmenin başarılı olabilmesi için kuruluş sürecinin doğru yönetilmesi önem arz etmektedir. Doğru sektör, doğru ölçek, doğru müşteri gibi doğru kriterler/temeller üzerine kurulan bir işletmenin başarılı olma şansı yüksektir.

• Motivasyon
• İş Fikri Belirleme
• Çalışma Programı
• Ön Değerlendirme
• Fizibilite Etüdü
• İş Planının Hazırlanması
• İşi Kurma
• Büyüme - Gelişme

• Fizyolojik ihtiyaçlar: Yiyecek, su ve barınak ihtiyacı gibi temel hayatta kalma ihtiyaçları.
• Güvenlik ihtiyaçları: İş yerinde ve evde güvende hissetme ihtiyacı.
• Sosyal ihtiyaçlar: Sevildiğini, kabul edildiğini ve grubun bir parçası olduğunu hissetme ihtiyacı.
• Saygınlık ihtiyacı: Kendinden saygı ve statü veya önem duygusunun yanı sıra başkalarından tanınması ve onaylanması ihtiyacı.
• Kendini tamamlama ihtiyaçları: Kişinin en büyük potansiyelini geliştirme ihtiyacı

İşletmeler bu ihtiyaçlar hiyerarşisini göz önüne alarak müşterileri için en doğru ihtiyaçları tanımlamalı ve ona göre mal ve hizmet geliştirmelidir. Aynı şekilde çalışanlarının ihtiyaçlarını da belirleyerek onların da ihtiyaçlarına yönelik insan kaynakları politikaları ve uygulamaları geliştirmelidir.

Ekonomistler, dört temel girdiyi ifade etmek için üretim faktörleri terimini kullanır; doğal kaynaklar, sermaye, insan kaynakları ve girişimcilik.

• Ekonomik kazanç elde etme isteği
• Bir işletmenin miras olarak devralınması
• Bağımsızlık güdüsü ve işveren olma arzusu
• Toplumsal çevrede itibar elde etme isteği
• Bir icat veya buluşun faydasını değerlendirmek için işletme kurma
• İş sahibi olma arzusu

• Buharın keşfiyle makine ve pazar için üretim ekonomik hayata girmiştir.
• İş bölümü zorunluluk hâline gelmiştir.
• El işi yeteneğinin yerini, makine kullanarak
üretimin verimini artırmak almıştır.
• Fabrikalarda çok kişinin çalışması, yönetim
ve organizasyon sorunlarını ön plana çıkarmıştır.
• Ücret sistemleri ortaya çıkmıştır.

Klasik Yönetim Teorisi

Neoklasik Yönetim Teorisi

Sistem yaklaşımı

Rekabet bir diğer yandan da pazar yapısı ile ilgilidir. dört tür piyasa yapısından bahsedilebilir. Bunlar; (1) tam rekabet, (2) tekel, (3) tekelci rekabet ve (4) oligopoldur. 

Tekel pazar

Her yeni ürün ve hizmet inovasyon değildir. Çünkü inovasyonun temel dinamiğini “yeni olan her şey değil, ekonomik ve sosyal bir katma değere dönüşen ya da dönüştürülen yenilikler” oluşturmaktadır. Bu kapsamda ilgili yenilik ekonomik ve sosyal bir katma değere dönüşüyor ise inovasyon olarak adlandırılabilir. Diğer bir deyişle; inovasyon yeni olan bir şeyin ekonomik ve sosyal bir katma değere dönüştürülecek şekilde ticarileştirilmesidir.

İnovasyon yapısı, türü ve yeni olma derecesi olmak üzere üç boyut altında sınıflandırılmıştır. Yapısına göre Artımsal inovasyon, Radikal inovasyon, Yıkıcı inovasyon; Türüne göre Ürün veya hizmet inovasyonu, Süreç inovasyonu, Pazarlama inovasyonu, Örgütsel inovasyon; Yenilik derecesine göre Örgüt için yeni inovasyonlar, Pazar için yeni inovasyonlar, Dünya için yeni inovasyonlar olarak sınıflandırılmıştır.

Karlılık, Büyüme, Süreklilik

İşletmeler temel olarak üretim, pazarlama ve finansman fonksiyonlarına sahiptir. İnsan kaynakları, Ar-Ge ve Halkla İlişkiler gibi günümüz işletmelerinde öne çıkan bazı süreç ve işler ile de işletmelerin yerine getirdikleri yan fonksiyonlardan bahsedilebilir.