Genel Olarak İşletme İletişimi

Sosyalleşme genellikle iki aşamada gerçekleşir.

Birinci aşama bebeklik ve
çocukluğun ilk döneminde gerçekleşir ve bu sosyalleşme süreci ailede başlar.

İkinci aşama çocukluktan sonraki dönem ile olgunluk döneminde
gerçekleşir. Bu aşamada, sosyalleşme sorumluluğu
büyük ölçüde aileden okullara, toplumsal gruplara ve iletişim araçlarına geçer

İletişimin herhangi bir sosyal sistem içindeki motivasyon işlevi, her toplumun ve topluluğun yakın ve uzak hedeflerini oluşturma, bireysel tercihlerini ortaya koymaya teşvik etme, bireysel ve toplumsal etkilerini geliştirme, herkesçe kabul gören hedeflere ulaşmaya yardımcı olmayı ifade eder. 

İletişim süreçte yer alan kişiler açısından şu şekilde gruplanabilir:

Bireyin kendisi ile iletişimi
Bireyler arası iletişim
Grup iletişimi
Örgütsel iletişim
Kitlesel iletişim

İletişimin başarıyla gerçekleşmesini engelleyen unsurları ortadan kaldırmak ya da azaltmak için çeşitli önlemler alınabilir. Bu çerçevede, empatik, güdüleyici, etkili ve ikna
edici iletişim biçimlerine başvurulabilir.

Empatik iletişim, göndericinin kendisini alıcının yerine koymasını, olaylara onun bakış
açısıyla bakmasını, o kişinin duygu ve düşüncelerini doğru olarak anlamasını, hissetmesini ve onunla bu durumu dikkate alarak iletişim kurmasını ifade eder.

Eş zamanlı iletişim, uzaktan ve sanal ortamlarda kaynak ile alıcının aynı zaman diliminde, sesli ve/veya görüntülü iletişim araçlarını kullanarak gerçekleştirdikleri iletişimdir. Söz konusu araçlar arasında sohbet (chat) odaları, telekonferans, videokonferans, VoIP, video telefon vb. sayılabilir. Eş zamanlı olmayan iletişim ise, kaynak ile alıcı arasında farklı zaman dilimlerinde gerçekleşir. Eş zamanlı olmayan iletişim araçları arasında e-posta, ses ya da çoklu ortam postaları, forumlar, bloglar vb. yer alır.

İşletme iletişimi örgütsel, yönetsel ve kurumsal bağlamdaki ve halkla ilişkiler, marka ve pazarlama iletişimiyle ilgili tüm iletişim faaliyetlerini kapsar.

Marka iletişimi, bir ürün veya hizmetle ilgili imaj ya da fikri (markayı) çok sayıda tüketicinin ayırıcı özellik olarak tanımasını ve fark edilmesini sağlamayı; marka bilinirliğini ve olumlu marka tutumunu oluşturmayı; markaya tüketicileriyle arasında bağ yaratıp sadakat kazandırmayı; markanın algılanan değerini artırmayı ifade eder.

İşletme iletişiminin önemini artıran faktörler arasında küreselleşme, iş gücü çeşitliliği, ticari bilgi, ekip çalışması, teknolojik gelişmeler, örgüt yapıları, örgüt kültürü, liderlik tarzları, etik ve hukuk sayılabilir.

Günümüzün karmaşık örgütlerinde işlerin ekip halinde veya ekip çalışması ile yapılması neredeyse bir zorunluluk hâline gelmiştir.

 Ekip ise önceden tespit edilmiş hedeflere ulaşmak için bir araya gelmiş, birbirlerini tamamlayan yeteneklere ve ortak sorumluluğa sahip, birbirlerine bağımlı ve beraber hareket eden en az iki ya da daha fazla kişinin oluşturduğu gruptur. 

İletişim, ulaştırma, elektronik, bilgisayarlaşma,
internet ve mobil haberleşme olanaklarının artması ve gelişmesi, bilginin yayılımında miktar, kalite ve kolaylık bakımından artış sağlamış, bu da ülkeler ve firmalar arasında ekonomik ve ticari ilişkileri kolaylaştırmıştır.

İş iletişiminde teknolojinin sağlayacağı yararlar şunlardır:

• İletişimi hızlandırır
• Genişletilmiş iletişim fırsatları sunar
• Maliyeti düşürür
• Ağ kolaylığı sağlar.

Örgütleme, genel amacın saptandığı, bu genel amaca ulaşmak için yapılması gereken işlerin belirlendiği ve gruplandığı; işlerin diğer işlerle, çalışanlarla ve çalışanların birbirleriyle ilişkilerinin düzenlendiği; işlerin yapılacağı yer ile kullanılacak araçların ve donanımın belirlendiği; faaliyetlerin yer ve zaman olarak uyumlaştırılmasıyla koordinasyonun sağlandığı süreçtir.

Farklı örgüt yapılarının iletişim gereklilikleri aşağıdaki gibi farklılıklar gösterir:

• Fonksiyonel örgüt yapısı
• Müşteri, ürün, hizmet, süreç, zaman ya da sayı temeline dayanan örgüt yapıları
• Coğrafi bölge temeline dayalı örgüt yapısı
• Proje ve matris örgüt yapısı
• Ağ ya da şebeke örgüt yapısı
• Sanal örgüt yapısı

Komuta-kurmay yöneticileri arasında etkili iletişim sağlanmasında yaşanabilecek bazı sorunlar bu yöneticilerin şu özelliklerinden kaynaklanır:

1) Yüklendikleri görevlerin farklı olmasından,

2) Farklı teknik dil kullanmalarından,

3) Eğitim durumu ve yetişme farklılıklarından,

4) Tarafların devamlı olarak varlıklarını haklı göstermek çabası
içinde olmalarından,

5) Kurmay yöneticilerin etki alanlarını genişletme, komuta yöneticilerinin de
yetkileri koruma eğilimlerinden,

6) Komuta yöneticilerinin kurmayların uzmanlık bilgisinden yeterince yararlanamamalarından,

7) Kurmay yöneticilerin terfilerinin (etki ve güce sahip olan) komuta yöneticilerinin onayıyla gerçekleşmesi nedeniyle kendilerini emir-komutanın baskısı altında hissetmelerinden,

8) Kurmay yöneticilerin genellikle üst yönetime yakın olmalarından,

9) Kurmay yöneticilerinin önerilerinin sonuçlarından sorumlu olmamalarından vb. 

Dikey iletişim:

Örgüt yapısındaki hiyerarşik hatları (emir-komuta zincirini) izleyen iletişimdir. Bu iletişim birbirini tamamlayacak şekilde yukarıdan aşağıya ve aşağıdan yukarıya doğru ilerler.
Yukarıdan aşağıya doğru iletişimde, üst hiyerarşik basamakta yer alanlar (yöneticiler) astlarını ya da çalışma ekiplerini bilgilendirirler, tanıtım yaparlar, görev, talimat ya da emir verirler ve denetlerler. Aşağıdan yukarıya doğru iletişimde, astlar üstlerinden gelen mesajları cevaplandırırlar; isteklerini ve şikâyetlerini iletirler; kendilerine verilen görev, emir ve talimatlarla ilgili yaptıkları hakkında bilgi iletirler, rapor sunarlar ya da hesap verirler. 

Otoriter, kapalı, hiyerarşik, merkezî, mekanik, düşük katılımlı bir örgüt yapısında:

Örgüt kültürü tutucu, zayıf, örgüt merkezli yönetim, homojen, değişime
kapalıdır. 

İletişim ise formel, hiyerarşik, daha çok yazılı, tek yönlü iletişimdir. 

Yönetsel iletişim; alıştırma, bilgilendirme, bağlılık oluşturma, bilgilendirme, entegre etme, etkileme, güven oluşturma, ilişki kurma, imaj oluşturma, izleme ve değerlendirme, koçluk yapma, motive etme, öğrenme, öğretme, tanıma ve yönlendirme gibi pek çok amaçla gerçekleştirilir.

Etkili iletişim için gerekli sosyal dil bilimsel yeterlilikler; dil bilgisi, söylem, sosyodil bilimsel ve stratejik yeterlilikleri içerir. 

İşletme iletişim becerisi olarak liderlik iletişimi becerileri örnekleri:

* Heyecan uyandırma
* Değişim katalizörü olma
* Grup sinerjisi yaratma
* Ekip bağları kurma
* Teşvik etme
* Motivasyon sağlama
* İkna etme, etkileme
* İyimserlik oluşturma

Başarılı bir kültürler arası iletişimin temel bileşenleri şunlardır:

• Irkçı (etnosentrik) ve basmakalıplaştırma-klişeleştirme (stereotip) anlayışının aşılması
• Kültürel çeşitliliğin farkına varılması
• Kültür ve kültürel farklılıklar konusunda hassasiyet gösterilmesi
• Kültürler arası iletişim becerilerinin geliştirilmesi

Diğer Kültürlerle İletişim Becerilerinin Geliştirilmesi bağlamında ekonomi ve
ticari kurumlar hakkında bilgi edinmek üzere şu ayrıntıların dikkate alınması gerekir:

• Toplum homojen mi yoksa heterojen mi?
• Hangi diller konuşuluyor?
• Birincil kaynaklar ve temel ürünler nelerdir?
• İşletmeler genellikle büyük mü? Aile kontrolünde mi? Devlet kontrolünde mi?
• Genel olarak kabul edilen çalışma saatleri nelerdir?
• Kişiler planlanmış randevuları nasıl görür?
• İnsanlardan iş yapmadan önce sosyalleşmesi bekleniyor mu?
• İnsanlardan iş yapmadan önce sosyalleşmesi bekleniyor mu?