İŞLETME FİNANSMANI

Sermaye Yapısı: İşletmenin varlıklarını finanse etmek için kullandığı kaynakların bileşimidir.

En sık kullanılan kısa vadeli finansman kaynakları şunlardır: • Ticari krediler • Kısa vadeli banka kredileri • Finansman bonoları • Faktoring • Tahakkuk Etmiş Giderler (Kısa vadeli) • Repo • Menkul Kıymetleştirme

Finansman bonoları anonim şirketler, bankalar gibi finans kuruluşları tarafından kısa vadeli fon gereksinimini karşılamak üzere ihraç edilen borçlanma araçlarıdır.

Orta vadeli banka kredileri yeni alınacak varlıkların finansmanında, mevcut borçların yeniden finansmanında veya sermaye yapısındaki kaldıraç etkisini artırmak gibi amaçlarla kullanılabilmektedir.

Finansal kaldıraç sayesinde, faaliyet karlılığının borç maliyetinin üzerinde olması kaydıyla, ortaklar daha düşük sermaye koyarak daha fazla öz kaynak karlılığı elde edebilir

Sermaye Maliyeti, işletmenin yatırımlarından gelecekte elde etmeyi planladığı nakit akışlarının bugünkü değerinin belirlenebilmesi için kullanılır.

Borç maliyeti, işletmeye yabancı kaynak yani borçlanma yoluyla kaynak sağlayacakların işletmeden talep ettikleri getiri oranı olarak tanımlanabilir

Temsil Maliyetleri: İşletme ortakları ve yöneticileri arasındaki amaç uyumsuzluğu nedeniyle ortaya çıkan maliyetlerdir.

Net Gelir Yaklaşımı bir işletmenin sermaye yapısının işletme değeri üzerinde etkisi olduğunu savunur.

Statik Dengeleme Teorisi: İflas maliyetlerinin borcun vergi avantajını dengelediği noktada optimal sermaye yapısına ulaşılacağını gösteren teoridir.