İŞLETME FİNANSMANI - Deneme Sınavı - 10

Kısa vadeli finansal planlamanın ilk adımı, şirketin gelecekteki nakit akışlarını tahmin etmektir.

Finansal performans analizinin temel amaçları
şunlardır (Helfert, 2001):
• İşletme strateji ve politikalarının geliştirilmesi
• Finansal başarısızlığın öngörülmesi
• Vergilerin hesaplanması
• Kredibilitenin belirlenmesi
• İşletmenin değerinin belirlenmesi

İşletmelerin finansal performans sonuçları; sadece finans yöneticileri tarafından değil yatırımcılar,
borç verenler, tedarikçiler, çalışanlar ve müşteriler
olmak üzere tüm paydaşlarca da etkin bir şekilde
kullanılabilmektedir

r. Öyle ki bir işletmenin gelecekte etkili finansal kararlar alması ve hissedarların servetini en üst
düzeye çıkarması ancak mevcut finansal durumuna
ilişkin sağlam bir anlayış geliştirmekle mümkündür (McMenamin, 2005).

Oran analizi temel kullanım amaçları şunlardır:
• İşletmenin performansının zaman içinde
gelişiminin analiz edilmesi
• İşletmeler arası karşılaştırma yapılması
• İşletmenin performansının sektör ortalamaları ile karşılaştırılması
• Geleceğe dönük projeksiyonların yapılması
• Bütçeleme

Oran analizinde kullanılan oranlar; likidite
oranları, finansal yapı oranları, faaliyet oranları,
kârlılık oranları ve piyasa performansını gösteren
oranlar olmak üzere beş gruba ayrılmaktadır (Büker vd., 2018):

Performansı ölçmeye yönelik olarak ekonomik katma değer, piyasa katma değeri, nakit katma değer, yatırımın nakit akımı getirisi ve hissedar katma değer yöntemleri kullanılmaktadır.

Bu bölümde, işletmelerin finansal planlama
amacıyla kullandıkları nakit bütçesi ve işletme bütçesi, satış bütçesi ve üretim bütçesi hakkında detaylar verilmeye çalışılacaktır.

Bütçe: işletmenin amaçlanan hedefe ulaşması için yapılan, rakamlarla ifade edilmiş ayrıntılı ve kısa süreli bir plandır.

İşletmelerdeki bölümler, bütçeler sayesinde hem
birbirlerini destekler hem de birbirlerini denetleme imkânı bulurlar.

Üretim döngüsü hammaddelerin alı­mından tamamlanmış ürünlerin üretimine kadar geçen zaman aralığını ifade etmektedir.

İşletme fonlarının yönetiminde mevsimsel inişler ve çıkışlar, döngüsel değişiklikler, hızlı büyüme veya küçülme gibi koşulların fon akışları üzerindeki etkileri dikkate alınmalıdır.

Satış döngüsü müşteri ile ilk iletişim kurulduğu zaman ile gerçek bir siparişin verildiği süre arasındaki farkı ifade et­mektedir.

Üretim işletmelerindeki üretim döngülerine benzer şekilde, hizmet işletmelerinde de hizmetler döngüsü bulunmaktadır. Hizmet işletmelerindeki fon akışları satış döngüsüne benzemektedir. Hiz­met işletmeleri çoğunlukla herhangi bir fiziksel mal üretmezler, bunun yerine müşterilerine geniş bir faaliyet yelpazesi sunarlar. Bunlara bilgi ve da­nışmanlık hizmetleri, elektronik iletişim, ekipman servisi, fiziksel veya elektronik teslimat, perakende veya toptan satış, ulaşım hizmetleri, geçici perso­nel, veri işleme vb. işlemler dahildir.

Ancak konjonktürel dalgalanmalar genellikle uzun vadelidir ve mevsim­sel değişimler kadar düzenli ve öngörülebilir değil­dir (Helfert, 2001, s. 60).

Ancak uygulamaya bakıldığında hem içsel hem de dışsal koşulların işletmelerin fon akış­ları üzerinde sürekli değişimlere neden olduğu gö­rülmektedir.

İşletmelerin fon akışlarında yaşanan değişimlerin en temel içsel sebeplerinden biri, iş­letmenin büyümesidir.

Bir işletmenin bilançosu hem yükümlülüklerini hem de varlıklarını gösterir.

Sabit varlıklara yapılan yatı­rımlar sermaye bütçelemesinin konusu iken, dönen varlık kalemlerine yapılan yatırımlar çalışma sermayesi yönetimi kapsamında ele alınmaktadır (Sharan, 2012, s. 151).

Sabit varlıklara yapılan yatı­rımlar sermaye bütçelemesinin konusu iken, dönen varlık kalemlerine yapılan yatırımlar çalışma sermayesi yönetimi kapsamında ele alınmaktadır (Sharan, 2012, s. 151).