İSLAM İBADET ESASLARI

İbadet. Doğru cevap C'dir.

Arapça bir kelime olan “ibadet” sözlükte “boyun eğme, alçak gönüllü olma, iteat, kulluk, tapma, tapınma” gibi anlamlara gelir.

Bir davranışın ibadet olabilmesi için, inanılarak, samimiyetle, iyi niyetle ve dünyaya ait bir menfaat beklemeden yapılması gerekir. Buna taabbüd anlayışı denilir. Doğru cevap B'dir.

Mükellefin yasadığı yere göre. Doğru cevap D'dir.

Doğru cevap C'dir.

Kifai ibadet, mükelleflerin her biri tarafından bizzat yerine getirilmesi gereken ibadetlerdendir. (Ayni ibadetin tanımıdır). Doğru cevap C'dir.

Sistematik ibadetler - Yükümlülükler. Doğru cevap D'dir.

İbadetle yükümlü ve sorumlu olan kimselere denir. Doğru cevap C'dir.

Hanefi fıkıh bilginlerine göre mükellefin fiilleri şunlardır: Farz, vacip, sünnet, müstehap, mubah, haram ve mekruh. Diğer mezheb bilginlerine göre ise bu sayı; vacip, mendub, haram, mekruh ve mubah olmak üzere beştir.  Doğru cevap A'dır.

Sahih. Doğru cevap D'dir.

Arapça bir kelime olan “ibadet” sözlükte “boyun eğme, alçak gönüllü olma, iteat, kulluk, tapma, tapınma” gibi anlamlara gelir.

Allah’ın emirlerine iteat edip yasaklarından kaçmak da ibadettir. Bu
anlamda ibadetin zikir, fikir ve şükür olmak üzere üç boyutu vardır. İbadetin
zikir boyutu, Allah inancını zihinde canlı tutmak, O’nu anmak ve varlığını
benliğinde duyabilmektir. Fikir boyutu, Allah’ın sıfatları ve evrende yarattığı
eşsiz eserleri hakkında düşünmektir. Şükür ise, bütün bu nimetlerine karşı
minnettarlığını bildirmektir.

İbadetlerin sahih olma şartı iman esasına bağlı olmakla birlikte, teklif yaşına eren kişi için ibadet sorumluluğu ortaya çıkmaktadır ve mükellef olunan ibadetlerin ihmalinde cezai müeyyide vardır. fakat bu müeyyidenin varlığı uygulanıp uygulanmamasına bağlı değildir. daha açık ifade ile cezai müeyyideler uygulanmıyorsa yoktur anlamına gelmemektedir.

Malî ibadet: Ağırlıklı olarak malla yapılan, sorumlu tutulabilmek için belli bir mal varlığı gerektiren ibadetlerdir. Zengin sayılan Müslüman mükelleflerin zorunlu olarak vermesi gereken zekât ve her Müslümanın kendi imkânına göre gönüllü olarak verdiği sadaka şeklindeki yardımlar bu kısımda yer alır.

Muhayyer ibadet: Dinin, tek bir belirleme yapmadan, mükellefi bir kaç
seçenekten birini yapmakta serbest bıraktığı ibadetlerdir. Mükellefin
verilen seçenekler arasından yerine getireceği ibadeti seçme hakkı
bulunması sebebiyle bu ibadetlere “muhayyer ibadet” de denir. Mesela,
yemin keffâreti böyle bir ibadettir.

Kifâî ibadet: Mükelleflerin her biri tarafından bizzat ve ayrı ayrı değil de,
hepsinden yapılması istenen ibadetlerdir. İlk anda yapılması istenen
ibadetin muhatabı tüm mükelleflerdir. Bu gibi ibadetlerde mükellefin
kendisi değil, yapılması istenen fiil önemlidir.

Farz: Allah veya Resulü tarafından kesin delille emredilen ve ifade ettiği anlamda tereddüt bulunmayan eylemlerdir. Farzlar, başka anlama gelme ihtimali bulunmayan ayet, mütevatir veya meşhur hadis, ya da icmâ gibi kesin delillere dayanır.

Mubah: Allah veya Resulü’nün, mükellefi yapıp yapmamakta serbest bıraktığı fiile
“mubah” denir. “Helal” ve “câiz” terimleri de mubahla eşanlamlı olarak kullanılır.
Mubahın yapılmasında ve yapılmamasında sevap veya günah yoktur.

Sahih: Kendisi için belirlenmiş olan temel unsur (rükün) ve şartları tam olarak
taşıyan ibadet ve işlemlerdir.

Edâ: Mükellefin bir yükümlülüğü, belirlenen vakit içinde gerekli şartlara riayet
ederek eksiksiz yerine getirmesine “edâ” denilir. Mesela beş vakit namazın
her birini belirlenen vakit içerisinde, ramazan orucunu ramazan günlerinde ve
haccı hac için belirlenen aylarda ve zamanda gerekli şartları yerine getirerek
yapmak birer edâ örneğidir.