İŞ VE YAŞAMDA MOTİVASYON

Örgüt (organizasyon), özünde bir grup insanın belli amaçlar doğrultusunda tasarlanmış işbirliğine dayanan birlikteliği ile oluşan toplumsal bir sistemdir.

Örgütlerin değişim süreçleriyle ilgili çalışmalarıçerçevesinde yapılan araştırmalarda saptanan sorunların başında “iletişimsizlik” yer almaktadır.

Örgütsel iletişime özellikle gereksinim duyulan noktalar ise aşağıdaki şekilde sıralanabilir
(Aktaran Güllüoğlu, 2011, s. 21):
• Örgüt amaçlarını yerleştirme ve yayma,
• Örgütün başarısı için planlar geliştirme,
• Insan ve diğer kaynakları en etkili ve verimli biçimde organize etme,
• Insanların katkıda bulunmak isteyeceği bir iklim yaratma ve
• Performansı kontrol etme.

Üst Kademe Yönetici Gereksinimleri
• Çalışanların örgüte karşı tutumlarını bilme,
• Örgütün kural, program ve politikalarının ne kadar iyi anlaşıldığını bilme,
• Çalışanların verimliliğine katkıda bulunma yollarını tahmin edebilme
• Çalışanların şikayet ve söylentilerini anlama ve bilme.

İletişim sisteminde belli düzeyde zayıflıkları olan bir örgütün karşılaşabileceği olası sorunları ise aşağıda sıralandığı biçimde açıklayabiliriz
(Gürgen, s. 37):
• Emir ve yönergenin yanlış anlaşılmasından doğan hatalar,
• İş yerindeki kazalar,
• Disiplin suçlarındaki artış,
• İşgörenlerin işe olan ilgisizlikleri,
• Nitelikli işgören bulunmasındaki güçlükler ya da nitelikli işgören bulunulamaması,
• İşgören devrinin yüksekliği,
• Üretim yanlışlıklarındaki artış,
• İşgörenler ile yöneticiler arasındaki karşılıklı olarak saygı ve sevginin olmadığını
gösteren belirtiler,
• İşgörenlerdeki hastaneye başvuru sayısının artması,
• Kademe atlama olayları,
• Verilen siparişlerin zamanında yürütülememesi ya da üretilen mal veya hizmet
kalitesinde düşmeler nedeniyle müşteri yakınmalarındaki artışlar,
• Üretim maliyetindeki artış,
• Gözetimci ve orta düzey yöneticilerinde belirgin olarak moral düşüklüklerinin
görülmesi,
• Yönetimde gönderilen dönemlik çalışma raporlarının formalite gereği hazırlanması
ve yönetimin bu raporlardan amaca uygun olarak yararlanması,
• Yöneticilerin örgütte ortaya çıkan sorunları iş işten geçtikten sonra öğrenmesi,
• Örgütte işgörenleri huzursuz edecek nitelikte sık sık söylentilerin çıkması,
• Örgüte fon bulunmasındaki güçlükler,
• Örgütte üretilen ürünlerin kalitesi ile ilgili ortaya çıkan asılsız söylentiler,
• İşgörenlerin yöneticilerle görüşme konusundaki isteksizlikleri,
• İşgörenler arasındaki “Bu örgütte çalışan ya da çalışmayan da aynı ücreti alıyor”
biçiminde yaygın bir kanının oluşması, yöneticilerin, iş yaptırmakta güçlük çekmeleri,
• Bir astın birden fazla üstten emir alması,
• Üst düzey yöneticilerin en alt düzeydeki teknik işlerle ilgilenmemesi,
• İşçi temsilcilerinin ve sendikanın örgütteki gücünün giderek artması,
• Yönetimin işçi ile ilgili sorunlarını, işyeri amirinden çok sendika aracılığıyla öğrenmesi,
• İşgörenlere en yakın üstün ceza ve ödül verme gücünün yok denecek kadar az
olması,
• İşgörenlerin aldıkları emirlerle ilgili olarak sık sık soru sorması,
• Örgütün verdiği ilanlarda, işgören adayları için başvuru koşulu olarak belirlediği
niteliklere sahip kişilerden örgüt içinden yararlanmaması,
• Örgütün iç ve dış koşullarındaki değişiklikler karşısında örgütün yetersiz kalışı,
• Alınan kararlar ile kararların uygulanması arasında gereken sürenin aşılması,
• Örgütün temel politikalarının örgüt bölümlerinde farklı biçimlerde uygulanması,
genel müdür tutumunun başka biçimlerde anlaşılması,
• Bölüm müdürleri arasında yetki çatışmalarının olması,
• Örgütte verimlilik ve karlılığın düşük olması,

İletişim, kurumlarda pekçok işlevi yerine getirmektedir. Örgütsel bağlamda, iletişim, bir kurumda altı işlevi yerine getirir. Bunlar (Gülnar, s. 44-46):
-İletişimin Bilgi Verme İşlevi
-İletişimin Düzenleme İşlevi: 
-İletişimin Bütünleştirici İşlevi
-İletişimin Yönetim İşlevi
-İletişimin İkna Edici İşlevi
-Sosyalleştirme İşlevi

Örgütlerin rakipleri karşısında rekabet üstünlüğünü yakalayabilmesi insanın kendisini geliştirmesine yaratıcı potansiyelini hayata geçirmesine bağlıdır. İnsanın kendisini geliştirebilmesi, hayata aktif bir şekilde katılarak, kişisel ve örgütsel amaçları doğrultusunda koşulları değiştirmesinebağlıdır. Bu ise çalışanların motive olmasına, çalışanların motivasyonu ise sağlıklı ve güçlü işleyen bir iletişimle mümkündür.

Aşağıdan yukarıya doğru iletişimi engelleyen birçok etmen söz konusudur. Bunları şu şekilde sıralamak mümkündür (Aktaran Güllüoğlu, 2011, s. 29):

• Fiziksel uzaklık ve erişilmezlik
• Her kademede bilgilerin değişikliğe uğraması
• Yöneticinin davranışı
• Yöneticinin statusu ve gelenekler

“Dedikodu”, “Söylenti” ya da “Fısıltı Hattı” olarak da adlandırılan biçimsel olmayan iletişim, örgütün belirttiği iletişim kanallarının dışında oluşmakta ve genellikle mesajlar yüzyüze ya da telefonla aktarılmaktadır.

Yukarıdan Aşağıya Doğru İletişim
Üstten asta doğru olan iletişime aşağıya doğru iletişim denir.

Örgüt (organizasyon), özünde bir grup insanın belli amaçlar doğrultusunda tasarlanmış işbirliğine dayanan birlikteliği ile oluşan toplumsal bir sistemdir.

Çalışanlar patronlarıyla nasıl iletişimde bulunacaklarını öğrenmelidirler.
Çalışanlar üstlerinden gelen mesajı almalı ve tepki göstermelidirler.
Çalışanlar halkla nasıl iletişimde bulunacaklarını bilmelidirler.
Çalışanlar iş arkadaşlarıyla nasıl uygun iletişimde bulunacaklarının yollarını bilmelidirler.
Çalışanlar iletişimde kullanılan çeşitli elektronik aletleri nasıl kullanacaklarını bilmelidirler.

Örgütsel iletişim, kurumsal düzeni sağlamayı amaçlayan, teorik ve Pratik temellerinin eşgüdümlü işlemesi gereken bir yönetim fonksiyonudur. ortak nokta değil verilen tanımlardan birisidir.

Örgütsel iletişime özellikle gereksinim duyulan noktalar ise aşağıdaki şekilde sıralanabilir;
• Örgüt amaçlarını yerleştirme ve yayma,
• Örgütün başarısı için planlar geliştirme,
• Insan ve diğer kaynakları en etkili ve verimli biçimde organize etme,
• Insanların katkıda bulunmak isteyeceği bir iklim yaratma ve
• Performansı kontrol etme.

Orta Kademe Yönetici Gereksinimleri
• Denetleme yetkileri
• Denetleme otoritesinin sınırları
• Sendika ilişkileriyle ilgili politikalar
• Üst yönetim ve bölümlerle ilgili ilişkiler

Örgütlerde interaktif iletişimin önemli olan 4 temel amacı vardır:
İşlerin koordinasyonu: Örgütsel ve yönetsel işlerin etkin olarak koordinasyonuna katkı sağlar,
Problem çözme: Örgütün farklı departmanları arasında ve çalışanları arasında çıkan problemleri aşmak,
Bilgi paylaşımı: İletişim, örgüt üyelerinin elde etmiş oldukları yeni bilgilerin diğer üyelerle paylaşımını sağlar,
Çatışmanın çözümü: Bireyler, gruplar ve departmanlar arasındaki çatışmanın giderilmesi etkin bir iletişim sayesinde olabilir

Örgütte sürekli bilgi akışı sağlayarak, kurumda bir aile ortamının ve örgütsel bütünlük ve dayanışmanın oluşturulabilmesi amacıyla dostluk, bağlılık ve sevgi ilişkilerinin gelişmesini sağlayarak çalışanların motivasyonunun arttırılmasını sağlar.

İletişimin İkna Edici İşlevi: Yönetim işlevinin bir sonucudur. Burada yönetici çalışana özel bir şey yaptırma çabası içerisindedirler.

Aşağıdan yukarıya doğru iletişimde;
• Bireyin kendisi, performansı ve sorunları hakkında bilgiler,
• Diğer çalışanların sorunları hakkında bilgiler,
• Örgütsel politika ve uygulamalar hakkında bilgiler,
• Yapısal işlerin nasıl yapıldığı ve nasıl yapılacağı konusunda bilgiler akar.

Tek yönlü iletişim araç ve yöntemleri: Örgüt içi süreli yayınlar, broşür, bülten, el kitapları vb., mektuplar, afişler ve duyuru panoları, dilek kutuları, eğitsel faaliyetler-konferans ve seminerler, telefon enformasyonu, kapalı devre radyo ve televizyondur.