Kişisel Koruyucu Donanım I

İş Sağlığı ve güvenliği kavramı, çalışma hayatında iş kazasına ve meslek hastalığına sebep olabilecek tehlikelere ve risklere karşı önleyici ve koruyucu tedbirlerin alınması amacıyla, tehlikelerin belirlenip risklerin öngörülerek değerlendirilmesi ve bu risklerin ortadan kaldırılması ya da kabul edilebilir bir düzeye indirilmesi için yapılacak çalışmaları içerir.

Kişisel koruyucu donanım, risklerin, teknik önlemlerle veya iş organizasyonu ve çalışma yöntemleriyle önlenemediği, tam olarak sınırlandırılamadığı durumlarda kullanılır. Kişisel koruyucu donanım, iş kazası ya da meslek hastalığının önlenmesi, çalışanların sağlık ve güvenlik risklerinden korunması, çalışanların sağlık ve güvenlik koşullarının iyileştirilmesi amacıyla kullanılır.

Kişisel koruyucu donanımların iş yerlerinde kul­lanımı ile ilgili olarak aşağıdaki hususlara uyulur:

a) İş yerinde kullanılan kişisel koruyucu donanım, Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği hükümle­rine uygun olarak tasarlanır ve üretilir. Tüm kişisel koruyucu donanımlar;

• Kendisi ek risk oluşturmadan ilgili riski önlemeye uygun olur.
• İş yerinde var olan koşullara uygun olur.
• Kullananın ergonomik gereksinimlerine ve sağlık durumuna uygun olur.
• Gerekli ayarlamalar yapıldığında kullanana tam uyar.
• Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği kapsamına giren ürünlerde uygun şekilde CE işareti ve
  Türkçe kullanım kılavuzu bulundurur

b) Birden fazla riskin bulunduğu ve çalışanın bu risklere karşı aynı anda birden fazla kişisel koruyucu donanımı kullanmasını gerektiren durumlarda, bir arada kullanılmaya uygun olan ve bir arada kullanıldı­ğında söz konusu risklere karşı koruyuculuğu etkilenmeyen kişisel koruyucu donanımlar seçilir.

c) Kişisel koruyucu donanımların kullanım şartları ve özellikle kullanım süreleri; riskin derecesi, maru­ziyet sıklığı, her bir çalışanın iş yaptığı yerin özellikleri ve kişisel koruyucu donanımın performansı dikkate alınarak belirlenir.

ç) Tek kişi tarafından kullanılması esas olan kişisel koruyucu donanımların, zorunlu hallerde birden fazla kişi tarafından kullanılmasını gerektiren durumlarda, bu kullanımdan dolayı sağlık ve hijyen proble­mi doğmaması için her türlü önlem alınır.

d) İş yerinde, her bir kişisel koruyucu donanımın kullanımı ve özellikleriyle ilgili yeterli bilgi bulunur ve bu bilgilere kolayca ulaşılabilir.

e) Kişisel koruyucu donanımlar, işveren tarafından ücretsiz verilir, imalatçı tarafından sağlanacak kul­lanım kılavuzuna uygun olarak bakım, onarım ve periyodik kontrolleri yapılır, ihtiyaç duyulan parçaları değiştirilir, hijyenik şartlarda muhafaza edilir ve kullanıma hazır bulundurulur.

f) İşveren, kişisel koruyucu donanımları hangi risklere karşı kullanacağı konusunda çalışanı bilgilendirir.

g) İşveren, kişisel koruyucu donanımların kullanımı konusunda uygulamalı olarak eğitim verilmesini sağlar.

ğ) Kişisel koruyucu donanımlar, istisnai ve özel koşullar hariç, sadece amacına uygun olarak kullanılır.

h) Kişisel koruyucu donanımlar çalışanların kolayca erişebilecekleri yerlerde ve yeterli miktarlarda bu­lundurulur.

İşveren, kişisel koruyucu donanımları seçmeden önce,

1. KKD yönetmeliği hükümlerine uygun tasarlanıp ve üretildiğine ve birden fazla riskin bulunduğu ve çalışanın bu risklere karşı ayna anda birden fazla KKD kullandığında söz konusu risklere karşı koruyucu­luğu etkilemediğine bakarak değerlendirmesini yapar. Bu değerlendirmeyi yaparken aşağıdaki hususlara dikkat etmek zorundadır.

1. Diğer yöntemlerle önlenemeyen mevcut risklerin analiz ve değerlendirmesi yapılır. Hangi risklere karşı KKD kullanılması gerektiği belirlenir.
2. Kişisel Koruyucu Donanımın kendisinden kaynaklanabilecek riskleri göz önünde bulundurularak, belirlenen risklere karşı etkili olabilecek özelliklerinin tanımlanması yapılır. Bu şekilde belirlenen KKD’nin özelliklerinin neler olması gerektiği ortaya çıkarılır.
3. Seçilecek kişisel koruyucu donanımın özellikleri ile önlenmesi gereken risklere karşı kullanılması gereken KKD’nin özelliklerinin karşılaştırılması yapılır. Bu şekilde seçilecek KKD’nin doğru tercih olup olmayacağına karar verilir.

b) Kişisel koruyucu donanımın herhangi bir parçasında değişiklik yapıldığı takdirde, bu değişiklik sonu­cunda KKD yönetmeliği hükümlerine uygun tasarım ve üretim şartlarının bozulup bozulmadığına bakılır

İş yerinde yaşanabilecek iş kazaları ve meslek hastalıkları maruziyetlerine karşı işverenler, İş Sağlığı ve Güvenliği mevzuatında birçok yükümlülük altına alınmıştır. Kişisel koruyucu donanımların kullanımı hakkı çalışanların yaşamını doğrudan etkileyen bir önleme yöntemi olduğu için Anayasa’dan başlayarak ülkemizde birçok farklı kanun, yönetmelik ve tebliğleri de içerisinde almaktadır. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu, 4857 sayılı İş Kanunu, 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununda konuyla ilgili hükümler bulunmaktadır.

Kişisel koruyucu donanımlara ilişkin olarak ILO'nun 155 sayılı Sözleşmesinde konu ile ilgili bir hüküm bulunmaktadır. Sözleşmenin 16. maddesindeki hükme göre; Makul olduğu ölçüde, işveren­lerden, kontrolleri altındaki iş yerleri, makine, teçhizat ve usullerin güvenlik ve sağlık bakımın­dan riskli olmamasını sağlamaları istenecektir. Makul olduğu ölçüde, işverenlerden, kontrolleri al­tındaki kimyasal, fiziksel ve biyolojik Madde ve et­kenlerin, gerekli uygun önlemler alındığında, sağlık için risk oluşturmamasını sağlamaları istenecektir.

İşverenlerden, gerektiğinde, kaza riskinin veya sağlık üzerindeki ters etkilerin imkanlar ölçüsünde önlenmesi için, uygun koruyucu elbise ve donanı­mı sağlamaları istenecektir.

Türk Borçlar Kanunu'nun 417. maddesinde; "İşveren, iş yerinde iş sağlığı ve gü­venliğinin sağlanması için gerekli her türlü önlemi almak, araç ve gereçleri noksansız bulundurmak; işçiler de iş sağlığı ve güvenliği konusunda alınan her türlü önleme uymakla yükümlüdür.

İşverenin yukarıdaki hükümler dâhil, kanuna ve sözleşmeye aykırı davranışı nedeniyle işçinin ölümü, vücut bütünlüğünün zedelenmesi veya kişilik haklarının ihlaline bağlı zararların tazmini, sözleşmeye aykırılıktan doğan sorumluluk hüküm­lerine tabidir". hükmü yer almaktadır.

KKD ile ilgili yönetmelik ve tebliğler aşağıdaki gibi sıralanabilir:

• Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği
• “CE” İşareti Yönetmeliği
• Kişisel Koruyucu Donanımların işyerlerin­de Kullanılması ile ilgili Yönetmelik
• Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Ta­rafından Yapılacak Piyasa Gözetimi ve De­netimine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik
• Kişisel Koruyucu Donanımların Kategori­zasyon Rehberine Dair Tebliğ
• Kişisel Koruyucu Donanımlarla İlgili Onaylanmış Kuruluşların Görevlendirilme­sine Dair Tebliğ
• Kişisel Koruyucu Donanımlarla İlgili Uyumlaştırılmış Ulusal Standartlara Dair Tebliğ
• Kişisel Koruyucu Donanımlarla İlgili Yön­lendirici İlkeler
• Piyasa Gözetimi ve Denetimi Faaliyetle­rinde Çalışacak Denetim Elemanlarının Görevlendirilmesinde Esas Alınan Temel Kriterlere Dair Tebliğ
• Universal Sertifikasyon ve Gözetim Hiz­metleri Tic Ltd Şti nin Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği Kapsamında Onay­lanmış Kuruluş Olarak Görevlendirilmesi­ne Dair Tebliğ
• Türk Standartları Enstitüsünün Kişisel Standartları Enstitüsünün Kişisel Koru­yucu Donanım Yönetmeliği Kapsamında Bulunan Ayak ve Bacak Koruyucuları Ko­nusunda Onaylanmış Kuruluş Olarak Gö­revlendirilmesine Dair Tebliğ
• Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği Kapsamında Sistem Belgelendirme Konu­sunda Onaylanmış Kuruluş Olarak Türk Standartları Enstitüsünün Görevlendiril­mesine Dair Tebliğ

4703 sayılı Ürünlerin Teknik Mevzuatının Ha­zırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun’una da­yalı yayımlanan yönetmeliğin amacı piyasada bu­lundurulan kişisel koruyucu donanımların tasarımı ve üretiminde, kullanıcıların sağlık ve güvenliğinin korunması ile kişisel koruyucu donanımların ser­best dolaşımına ilişkin usul ve esasları belirlemektir

Kişisel Koruyucu Donanımlar yönetmeliğine göre;

a) Kolluk kuvvetlerince veya kamu düzeninin sağlanması amacıyla kullanılmak üzere özel olarak tasarlananlar,

b) Sportif faaliyetlerde kullanılanlar hariç ol­mak üzere nefsi müdafaa amacıyla kullanıl­mak üzere tasarlananlar,

c) Aşağıda belirtilen durumlarda, özel kulla­nım amacıyla tasarlananlar;

• Aşırı olmayan atmosferik koşullarda,
• Bulaşık yıkama işlemlerinde su ve neme karşı.

ç) İlgili uluslararası antlaşmaların uygulandığı deniz ve hava taşımacılığında münhasıran kullanılanlar,

d) Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Ko­misyonunun 22 sayılı Motosiklet ve Mo­ped Sürücüleri ve Yolcuları İçin Koruyucu Başlıklar ve Siperliklerinin Onayı ile İlgili Teknik Düzenleme kapsamındaki baş, yüz ve göz koruyucular.

Kişisel Koruyucu Donanım kapsamında de­ğildir.

6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu uyarınca çalışanların yükümlülükleri;

Madde 19 - Çalışanlar, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili aldıkları eğitim ve işverenin bu konudaki talimatları doğrultusunda, kendilerinin ve hareket­lerinden veya yaptıkları işten etkilenen diğer çalı­şanların sağlık ve güvenliklerini tehlikeye düşürme­mekle yükümlüdür.

Çalışanların, işveren tarafından verilen eğitim ve talimatlar doğrultusunda yükümlülükleri şunlardır:

İş yerindeki makine, cihaz, araç, gereç, tehlikeli Madde, taşıma ekipmanı ve diğer üretim araçla­rını kurallara uygun şekilde kullanmak, bunların güvenlik donanımlarını doğru olarak kullanmak, keyfi olarak çıkarmamak ve değiştirmemek,

Kendilerine sağlanan Kişisel Koruyucu Do­nanımı doğru kullanmak ve korumak

İş yerindeki makine, cihaz, araç, gereç, tesis ve binalarda sağlık ve güvenlik yönünden ciddi ve ya­kın bir tehlike ile karşılaştıklarında ve koruma ted­birlerinde bir eksiklik gördüklerinde, işverene veya çalışan temsilcisine derhal haber vermek,

Kendi görev alanında, iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için işveren ve çalışan temsilcisi ile işbir­liği yapmak zorundadır.

Yüz, göz ve solunum sistemi için kullanılan KKD’lerin, kullanıcının görüş alanında neden ola­cağı kısıtlamalar en aza indirilmelidir.

Bu tip KKD’lerin görme sistemlerinin optik nötralite derecesi, kullanıcının yaptığı, nispeten uzun süreli veya titizlik gerektiren işlerle uyumlu olmalıdır. Gerektiğinde buğu oluşmasını engelleyi­ci işlemden geçirilerek koruyucu malzeme ile tak­viye edilmelidir.

Numaralı gözlük veya kontakt lens takmak zo­runda olanların kullanacağı KKD modelleri, hali hazırda kullanılmakta olan numaralı gözlük veya kontakt lensle uyumlu olmalıdır.

Kişisel Koruyucu Donanımlar çalışma ortamında
bulunan risklere karşı koruma sağlaması için dokuz
ana başlık altında toplanmıştır.
1. Baş Koruyucuları
2. Kulak Koruyucuları
3. Göz ve Yüz Koruyucuları
4. Solunum Sistemi Koruyucuları
5. El ve Kol Koruyucuları
6. Ayak ve Bacak Koruyucuları
7. Cilt Koruyucuları
8. Gövde ve Karın Bölgesi Koruyucuları
9. Vücut Koruyucuları

Baş Korucu Çeşitleri:
A. Endüstride (madenler, inşaat sahaları ve diğer
endüstriyel alanlar) kullanılan koruyucu
baretler,
B. Saçlı derinin korunması (kepler, boneler,
siperlikli veya siperliksiz saç fileleri),
C. Koruyucu başlık (kumaştan veya geçirimsiz
kumaştan yapılmış boneler, kepler, gemici
başlıkları ve benzeri).

Baretler düşen objelerden, çarpma ve darbelerden, elektrik çarpmalarından, ergimiş metal sıçramalarından
ve yanma gibi durumlardan baş bölgesini korumak amacıyla kullanılmaktadır. Çoğu inşaat işi, kaldırma ekipmanı (vinçler, yük asansörleri, vb.) ve asılı yükler, asılı yükler, ormancılık işleri, sarnıçlar, kuyu, şaftlar, tüneller vb. işlerde baret takılması, kafa derisi, kafatası ve servikal omurların yaralanmalarına karşı korunmaya yardımcı olacaktır.

Baretlerin kullanım alanları aşağıdaki şekilde sıralanabilir:

• İnşaat işleri, özellikle iskeleler ve yüksekteçalışma platformlarının üstünde, altında veya yakınında yapılan işler, kalıp yapımı ve sökümü,montaj ve kurma işleri, iskelede çalışma ve yıkım işleri,
  • Çelik köprüler, çelik yapılar, direkler, kuleler, hidrolik çelik yapılar, yüksek fırınlar, çelik işleri ve
  haddehaneler, büyük konteynırlar, büyük boru hatları, ısı ve enerji santrallerinde yapılan çalışmalar,
  • Tüneller, maden ocağı girişleri, kuyular ve hendeklerde yapılan çalışmalar,
  • Toprak ve kaya işleri
  • Yer altında ve taş ocaklarında yapılan işler, hafriyat işleri, kömür işletmelerinde yapılan dekapaj işleri,
  • Civatalama işleri,
  • Patlatma işleri,
  • Asansörler, kaldırma araçları, vinç ve konveyörler civarında yapılan işler,
  • Yüksek fırınlar, ergitme ocakları, çelik işleri, haddehaneler, metal işleri, demir işleme, presle sıcak
  demir işleme, döküm işleri,
  • Endüstriyel fırınlar, konteynırlar, makinalar, silolar, bunkerler ve boru hatlarında yapılan işler,
  • Gemi yapım işleri,
  • Demir yolu manevra işleri,
  • Mezbahalarda yapılan işler.

Baretler sağladıkları koruma çeşidine göre endüstriyel baretler ve yüksek performanslı
endüstriyel baretler olarak ikiye ayrılabilir.

Endüstriyel baretlerin sahip oldukları özellikler: TS EN 397+A1 standardına göre mecburi ve opsiyonel olarak ikiye ayrılmıştır. Baret seçiminde bahsi geçen özellikler göz önüne alınarak yanlış koruma tipi seçimi yüzünden oluşabilecek olumsuz durumlar önlenebilir. Mecburi özellikler ve testler; çene bandı bağlantılarının direnci, darbeye, delinmeye ve aleve karşı dayanım olarak belirlenmiştir. Opsiyonel test ve işaretlemeler ise; elektriksel
yalıtkanlık (440 VAC veya 1000 VAC), yanal deformasyon, çok düşük veya çok yüksek sıcaklıklar
(-30, +150 C ) ve ergimiş metal sıçramasıdır. Çene bandı bağlantıları baretin dengede durmasını, takılma,
devrilme gibi durumlarda baretin kolay çıkmamasını sağlamalıdır. Darbeye karşı dayanım özelliğiyle, barete 5000 Newton’ luk kuvvet uygulandığında uygulanan kuvvetin belli sınır değerler içinde engellenerek baş ve boyun bölgesinin korunduğunu gösterir. Delinmeye karşı dayanım baretin yüksekten düşen sivri cisimlere karşı kullanıcıyı koruyup korumadığını gösterir. Aleve karşı dayanım ise, barete alev tutulduğunda tutuşup tutuşmadığını gösterir. Alevin belli bir süre sonra sönmesi gerekmektedir. Bu özelliği karşılamayan baretler
tutuşarak kullanıcıya zarar verebilir.

Zorunlu Özellikler
a) Şok Absorpsiyonu;1 metre yükseklikten düşen
5 kg’lık objenin baş kalıbına iletilen kuvveti
5,0 kN’dan daha büyük olmamalıdır.
b) Delinmeye karşı direnç; Düşürülen 3 Kg’lık
kütlenin ucu baş kalıbının yüzeyi (kafatası)
ile temas etmemelidir.
c) Aleve karşı dayanım; Gövde malzemeleri
alevin uzaklaştırılmasından 5 sn geçtikten
sonra alev etkisiyle yanma göstermemelidir.

Opsiyonel Özellikler (İsteğe Bağlı Özellikler)
a) Çok düşük sıcaklık (-20ºC veya -30ºC):
Baret, -20°C ± 2°C veya -30°C ±2°C sıcaklıkta
(hangisi uygunsa) 4 saat ile 24 saat arasında
bekletilerek test edildiği yöntemdir.
b) Çok yüksek sıcaklık (+150ºC)
c) Elektrik özellikler; Bu şart, 440 V aa’ya kadar
elektrik iletkeni ile kısa süreli kazayla temasta,
baret kullanıcısını koruma amaçlıdır.
d) Yanal deformasyon: Baretin azami yanal
deformasyonu 40 mm’yi, kalıcı yanal deformasyonu
ise 15 mm’yi aşmamalıdır Baret,
çapraz (enine) sıkıştırma kuvvetlerine maruz
bırakılır ve deformasyonlar ölçülür.

e) Ergimiş metal sıçraması: Ergimiş metalden
dolayı delinmemelidir. Kendi esas düzlemine
dik açıda ölçüldüğünde 10 mm’den büyük
bir deformasyon göstermemelidir. Ergimiş
metalin dökülmesi bittikten 5 s sonra
alev emisyonu ile yanmamalıdır.
f ) İsteğe bağlı özellikleri sağlayan baretler üzerinde
bunu belirten bir etiket yapıştırılmalıdır.

Baret üzerinde havalandırma deliklerinin olması bazı uygulamalar için konforu arttırabilmektedir. Ancak, havalandırmanın açık olmaması gereken yer ve uygulamalarda kullanılmamalıdır. Havalan-dırma deliklerinin bulunduğu yerlerde, temiz havanın baretin alt kenarı çevresinden girebildiğinde ve gövdenin üstteki üçte birlik kısmına yerleştirilen delikler vasıtasıyla çıkabildiğinde havalandırmanın iyileştirebileceğine dikkat çekilmelidir.

Baret üzerinde çizik, kırık gibi hasar ve deformasyon oluşmuş, elektrik çarpmasına, iş kazasına veya kimyasala maruz kalmış ise mutlaka yenisi ile değiştirilmelidir. Standartta zorlayıcı olmamakla birlikte, kullanıcının rahatlığını artırmak için bir ter bandı verilmesi tavsiye edilir. Ter bandı malzemesi/malzemeleri absorban olmalı ve aşağıdaki özellikleri sağlamalıdır:

• Kalınlık: 0,8 mm (en az),
• pH değeri: 3,5 (en az), • Yıkanabilir malzeme içeriği: % 6 (en çok),
• Ter bandı deriden yapılmışsa, diklorometan ile ekstrakte edilebilen malzeme oranı: % 4- % 12.
• Baret, en azından gövde ve şapka bantlarını içermelidir, cilt ile teması olan kısımla-rı için, cilt tahrişine neden olduğu bilinen veya sağlığa olumsuz etkisi olan malzemeler kullanılmamalıdır; giyildiğinde, baretin herhangi bir kısmında, aksesuarlarında veya giyen ile temasta veya temas etme ihtimali olan bağlı cihazlarda giyeni yaralayabilecek keskin kenar, pürüzlülük veya çıkıntı olma-malıdır, kullanıcıya zarar vermemelidir.
• Baretin ayarlanabilir veya giyen tarafından yer değiştirmek için çıkarılabilir herhangi bir kısmı, herhangi bir alet kullanılmaksızın ayarlamayı, çıkarmayı veya takmayı kolaylaştıracak şekilde tasarlanmalı ve üretilmelidir. Baretteki herhangi bir ayarlama tertibatı beklenen kullanım şartları altında kullanıcının bilgisi dışında hatalı ayarlamaya meydan vermeyecek şekilde tasarlanmalı ve imal edilme
• Şapka bantları, baş bandı ve ense bandından ibaret olmalıdır. Baş bandı veya ense bandının uzunluğu 5 mm’den fazla olmayan bölümler hâlinde ayarlanabilmelidir. Ense bandının gövde kenarı ile yaptığı açı ayarlanabilir olmalıdır. Bu, baş bandının gövdedeki açısal ayarlanmasıyla sağlanabilir. Bu tedbir ekipmanın başta daha güvenli durmasını sağlayabilir. Ekipman gövdesi veya baş bandı bir çene bandı veya bir bağlayıcı vasıtasıyla donatılmalıdır. Ekipman ile verilen herhangi bir çene bandı geril-memiş durumda genişliği 10 mm den az olmamalı ve gövde veya baş bandına bağlı olmalıdır. Eğer ekipmanın gövdesi havalandırma amaçlı deliklere sahip ise, bu deliklerin toplam alanı 150 mm2 den az ve 450 mm2 den fazla olmamalıdır.

Yukarıda bahsedilen özelliklere ek olarak baretler; hafif, rahat, ergonomik, kolayca ayarlanabilen, kullanıcıya uyumlu ve dayanıklı olmalıdır. Baretler; güneş, yağmur, soğuk, toz, titreşim, ter ile temas gibi olumsuz koşulların etkisi altında bozulmaya uğramamalıdır. Baretin içliğinde olan bantların cilt ile temas eden kısımlarında tahrişe neden olabilecek malzemeler kullanılmamalıdır. Temizleme, bakım veya dezenfekte etmek için tavsiye edilen Maddeler baret üzerinde ve imalatçı talimatları çerçevesinde uygulandığında giyen kişi üzerinde olumsuz herhangi bir etki göstermemelidir. Barete takılacak cihazlar, kaza durumunda kullanıcının yaralanmasına sebep olmayacak şekilde tasarlanmalıdır. Özellikle baretin iç kısmında yaralanma-ya sebep olabilecek metalik veya başka sert çıkıntı olmamalıdır.

Muhtemel patlayıcı ortamlarda kullanılacak KKD’ler, patlayıcı karışımların tutuşmasına neden
olabilecek elektrik, statik elektrik, çarpma sonucu oluşan ark veya kıvılcım oluşturmayacak nitelikte
tasarlanarak imal edilmelidir.

6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu'nun 10. maddesine göre; - (1) İşveren, iş sağlığı ve güvenliği
yönünden risk değerlendirmesi yapmak veya yaptırmakla yükümlüdür. Risk değerlendirmesi yapılırken
aşağıdaki hususlar dikkate alınır:
• İşveren, yapılacak risk değerlendirmesi
sonucu alınacak iş sağlığı ve güvenliği
tedbirleri ile kullanılması gereken koruyucu
donanım veya ekipmanı belirler.
• İşveren, iş sağlığı ve güvenliği yönünden çalışma
ortamına ve çalışanların bu ortamda
maruz kaldığı risklerin belirlenmesine yönelik
gerekli kontrol, ölçüm, inceleme ve
araştırmaların yapılmasını sağlar.