İNSAN VE TOPLUM - Deneme Sınavı - 6

Bütünleşme, göçmen veya yerli halkların kendi istekleri ile çoğunluk kültür ve topluma uyum göstermesi ve çoğunluk toplumun normlarını, değer ve düşünce kalıplarını benimsemesi olarak tanımlanıyor. Asimilasyon baskıcı ve sevimsiz bir politika olarak algılanırken, sosyal bilimciler entegrasyonu, farklı kültürlerin bir toplumda birlikte yaşamasında daha olumlu çözümlerden biri olarak görmektedir. Ancak, haklı olarak bütünleşme/entegrasyon konusunda da kuşkucu olmak mümkündür zira asimilasyonun nerede bitip entegrasyonun nerede başladığına dair kesin bir sınır çizmek zor görünmektedir.

Vatandaşlık, bir siyasi katılım biçimi olarak ilk uygulama imkanını Antik Yunan kent devletlerinde bulmuştur. Antik Yunan'da vatandaş olmak herkese açık bir hak değil aksine bir tür imtiyaz sahibi olmak anlamını taşır.

Modern ulus- devletler egemenlik alanındaki nüfus üzerindeki vatandaşlığa gönderme yaparak kontrol sağlama iddiasındadır.Genel bir kural olarak vatandaşlık bir statü olarak sürekli , ayrıcalıklı, ve başka siyasal hiçbir kurum, yönetici veya grubun vatandaş-devlet ilişkilerinde araya girmesi söz konusu olamaz.

Alman ulus-devletine üye olmanın tek koşulu etnik olarak Alman ırkına bağlı olmaktan geçmektedir.

Kurumsal ırkçılık kavramı ABD'de de 1964 sonrasında Sivil Haklar Yasası yürürlüğe girdikten sonra ortaya çıkmıştır.

Eritme potası, asimilasyon, bütünleşme, çokkültürcülük ulus devletin göçmenlere yönelik politikalarındandır.

Çokkültürcülüğün merkezi değerleri üç ilke ile açıklanmaktadır. Üçüncü ve son ilke olan toplumsal bütünleşme, azınlık kültürlerin toplumsal dayanışma ve birlik oluşturmalarını hedefler.

Yeni vatandaşlık biçimlerinin ortaya çıkmasının nedenleri küresel gelişmeler, ulus-üstü örğütlerin ulus devletler karşısında güçlenmesi ve uluslararası göçün yarattığı çok kültürlü toplumların ortaya çıkmasıdır.İnsan haklarının uluslar arası hukukun bir enstrümanı haline gelmesi, kişilerin ya da grupların otantik kültürlerini devam ettirme haklarının meşruluk kazanması, ulus-devletin türdeşleştirme yeteneğinin zayıflaması, uluslararası göçle birlikte homojen olmayan nüfusların arttığı yerlerde “ulus ile yurttaş” arasındaki bağın çözülmesi, ulus-devlet ve ulus mantığını aşan Avrupa Birliği gibi bölgesel entegrasyon vb. süreçler yeni vatandaşlık biçimlerinin ortaya çıkmasının nedenleri arasındadır.

Hepsi. Küreselleşme, göçler ve uluslararası kurumların etkinliliğin artması, yeni vatandaşlık taleplerinin artması sonucu yeni oluşan vatandaşlık türleri şunlardır: Avrupa vatandaşlığı, çok kültürlü vatandaşlık, anayasal vatandaşlık, küresel vatandaşlık, ekolojik vatandaşlık, ulus-sonrası vatandaşlık.

Avrupa yurttaşlığı politikası 1 Kasım 1993'te yasallaşmıştır.

Uluslararası Af Örgütü ve Greenpeace herhangi bir ülkeyle veya bölgeyle sınırlandırılamayan uluslararası mücadele oluşumlarıdır. Bu oluşumlar dünyamızın karşılaşmakta olduğu sorunların çözümü için hassasiyet geliştirmektedir. Küresel vatandaşlığın son zemini de bu küresel duyarlılıktır.

.

.

.

.

.

.

Modern ulus-devlette vatandaşlık belli bir ulusa, sosyal sınıfa ya da zümreye özgü değerlendirilmemektedir. Bununla birlikte, modern ulus-devletlerde vatandaşların hukuksal eşitliği sağlanmış olsa da, bu durum ekonomik eşitsizlikleri ortadan kaldıramamaktadır. Modern ulus-devletlerde esas olan ilke, bireyin devletle ilişkisinde dikkate alınan kaynağın bireyin vatandaşlık kimliği olmasıdır. Bu nedenle cevap B'dir.

Alman Tarzı vatandaşlık anlayışında kan bağı esas alınmaktadır. Bu durumda ülkenin vatandaşlığı ancak anne ya da babanın sahip olması durumunda elde edilir.

Kurumsal ırkçılık, göçmenlerin ve çocuklarının vatandaşlık haklarını gereği gibi kullanmalarını engelleyen uygulamalardır ve bu kurumsal pratikler, göçmenlerin ve çocuklarının özel durumlarını ve ihtiyaçlarını da görmezden gelmektedir. Bu nedenle, ilgili maddelerde sıralanan bilgiler bu ülkede kurumsal ırkçılık yapıldığını göstermektedir.