İNSAN HAKLARI VE DEMOKRATİKLEŞME SÜRECİ

Pozitif müdahalesizlik fikri,insani müdahale adına uluslararası bir askerî harekâtın veya benzeri bir güç kullanımının söz konusu ülkede insan hakları pratiğine yararlı değil zararlı olacağı inancına dayanmaktadır. Buna göre insan hakları normlarını ihlal eden bir ülkeye karşı büyük güçlerin yapabilecekleri en iyi hareket “hareketsizliktir”.

Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nde yargısal koruma altına alınan haklar sivil ve siyasal haklardır.

Aşağıdakilerden hangisi II. Dünya Savaşı sonrası dönemde devletlerin bizzat kendilerinin geliştirdiği bir uluslararası insan hakları hukukunun oluşması Birleşmiş Milletler kurumu ile gerçekleşmiştir.

Sözleşmeye taraf ülkelerin vatandaşlarının savaş suçları, soykırım ve insanlığa karşı suçlara karışması durumunda bunları ilgili devletin izni olmadan doğrudan yargılama ve cezalandırma yetkisine sahip kurum Uluslararası Ceza Mahkemesidir.

Pozitif müdahalesizlik kavramı insan hakları normlarını ihlal eden bir ülkeye karşı insani müdahale adına uluslararası bir askerî harekat veya benzeri bir güç kullanımı söz konusu ülkedeki insan hakları pratiğine yararlı değil zararlı olacağını öne sürer.

1950 yılında İkinci Dünya Savaşı sonunda savaşı nedeniyle yerlerinden edilmiş Avrupalılara yardım etmek amacıyla ‘geçici’ bir süre için kurulan ama sonra dünya çapında zorunlu göçle yerlerinden edilenlere yönelik yardım düzenleyen bir kurum Birleşmiş Milletler Yüksek Komiserliğidir.

Eski Yugoslayvadaki iç çatışma nedeniyle Avrupa Konseyi bünyesinde Ulusal Azınlıkların Koruma Sözleşmesi gündeme gelmiştir.

Soğuk Savaş’ın ardından BM Güvenlik Konseyi tarafından, ‘uluslararası barış ve güvenliğe tehdit’ oluşturduğu düşünülen bazı insani krizlere doğrudan askerî müdahale onaylanmıştır. Irak (1991), Somali (1992), Haiti (1994), Ruanda (1994) ve Libya (2011) bu çerçevede değerlendirilebilir. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi, sözleşmenin 7. Bölümüne dayanarak uluslararası barış ve güvenliği tehdit eden gelişmelere karşı tedbir almakla yetkili ve görevlidir. Yukardaki örneklerde Güvenlik Konseyi insani krizleri uluslararası barış ve güvenliğe tehdit olarak tanımlamış ve tehdidin giderilmesi için ‘gerekli her türlü tedbirin alınmasını’ üye devletlerden istemiştir.

Demokratik barış kuramı olarak da bilinen iberal uluslararası ilişkiler kuramı açısından ortak ilkeleri ve değerleri paylaşan devletlerden oluşan bir uluslararası sistem; güvenlik, barış ve düzeni sağlamayı kolaylaştırıcı bir rol oynar.

İnsan haklarına saygı gösterilmesi, insan hakları ihlallerinin engellenmesi ve bu hakların korunması için çalışan insanların oluşturduğu, uluslararası alanda tanınan küresel bir sivil toplum hareketi olan kurum Uluslararası Af Örgütüdür.

II. Dünya Savaşı sonrası uluslararası hukuk alanında atılan adımlar ve uluslararası insan hakları sözleşmelerinin doğrudan sonucu İnsan hakları uluslararası bir nitelik ve meşruiyet kazanmıştır.

Amsterdam Antlaşması

İhlallere karşı insani gerekçelerle askeri müdahalede bulunmak

Hans J. Morgenthau

Savaş ilanı

Yaptırımların sosyal eşitsizliği arttırarak ihlal mağdurlarının mağduriyetini arttırması

Doğal Afetler

Karışmazlık ilkesi

Oylamaya kat›lmayan 8 ülke vardır. Bunlar Güney Afrika, Suudi Arabistan, Sovyetler Birliği ile Sovyet blokunda yer alan Polonya, Yugoslavya, Çekoslovakya, Ukrayna ve Beyaz Rusya’dır.

Uluslararası Ceza Mahkemesi, Birleşmiş Milletler Sözleşmesi'ne taraf devletlerin vatandaşlarının savaş suçları, soykırım ve insanlığa karşı suçlara karışması durumunda, ilgili devletin izni olmadan bu konularda doğrudan yargılama ve cezalandırma yetkisine sahiptir.