İNSAN HAKLARI VE DEMOKRATİKLEŞME SÜRECİ

Bireylere devletten olumlu bir davranış, bir hizmet veya bir yardım isteme imkanı tanıyan haklar, pozitif haklardır. Doğru yanıt B'dir.

Alman filozof Jürgen Habermas’a (1929-) göre, modern demokrasilerde meşruiyetin iki kaynağı vardır: Biri ulusal iradedir, diğeri ise insan haklarıdır. Doğru yanıt C'dir.

Doğal hukuk terimiyle kastedilen, doğru ve yanlışın evrensel ilkeleri oldukları kabul edilen bir dizi normatif önermenin bulunduğudur. Doğal hukukun normatif olmasının anlamı ise onun bütün insanlara diğer bütün insanlara karşı birtakım ödevler yüklemesidir. Doğru yanıt D'dir.

İnsan hakları doğuştandır. İnsanların doğdukları andan itibaren sahip oldukları bu haklar, insan kişiliğinin ayrılmaz bir parçasıdır. İnsan haklarının doğuştan olmasının mantıki sonucu, bu hakların “toplum öncesi” olmasıdır. Doğru yanıt E'dir.

Sofistler, devletin insanlar tarafından kurulduğunu, bu nedenle devletin ve yasaların varlık nedeninin insan yararı olduğunu savunuyorlardı. Sofistlere göre devlet insanın mutluluğunu gerçekleştirmeye yönelik bir araçtı; yasalar ise insanların yararları doğrultusunda ve toplumsal mutabakat sonucunda saptanıp ortaya konmuş kurallardı. Doğru yanıt B'dir.

Platon’a göre, demokratik rejim halkı aydınlatan bir rejim olmaktan ziyade, halka yaltaklanan bir rejimdir. Bu rejimde demagoglar türemekte ve bu demagoglar halkın kolaya kaçma isteğini sömürmektedirler. Bu nedenle demokrasi dayanaklı ve sürekli olmayan bir rejimdir; demokrasinin muhtemel sonucu ise tiranlıktır. Doğru yanıt B'dir.

Eski Yunan’da ilk kez Sofistler ve Stoacıların dile getirdikleri insanların doğuştan hak sahibi oldukları anlayışı, ilk önemli yansımasını İngiltere’de 1215 tarihli Magna Carta Libertatium’da (Büyük Özgürlük Şartı) bulmuştur. Bu İngiliz belgesinin en önemli özelliği, siyasal iktidarı sınırlandırılmasıdır. Doğru yanıt C'dir.

Fransız Bildirisi’nin başlığının “insan ve vatandaş hakları” olarak kullanılmasının mantığı vardı. Çünkü bu bildiride sadece insanların doğuştan gelen doğal hakları bulunmuyor, bunun yanı sıra bireyin devlet yönetime katılmasını sağlayan siyasi haklara da yer veriliyordu.

Kültürel rölativizm, özü itibariyle, kültürel ve ahlaki kuralların ancak belli bir kültürel ve ahlaki topluluk içinde gelişeceğini savunur. Rölativistlere göre, insan toplulukları, farklı coğrafyalarda ve farklı koşullar altında yaşamlarını sürdürdüklerinden farklı kültürlere ve ahlaki taleplere sahiptirler. Bir kültür çevresi için yaşamsal derecede önem arz eden bir konu, diğer bir kültür çevresi içinde önemsenmeyebilir. Keza bazı kültürler bireye dayanırken, diğer bazı kültürler ise kolektif yapıları baş tacı edebilir. Doğru yanıt B'dir.

Devletin insan haklarına ilişkin tanıma, karışmama, koruma, temin-tedarik etme olmak üzere dört önemli görevi bulunmaktadır.

Doğal hukuk değil insanın doğası insanın ihtiyaçları göz önünde tutularak tanımlanmıştır.

İnsan hakları doğuştandır, mutlaktır, vazgeçilmez ve devredilmezdir. Ayrıca insan hakları devlete karşı ileri sürülür.

a ve B şıkları orta çağ için geçerlidir. c şıkkı yeni çağda yaşanmıştır. Magna Carta'nın yılı 1215'dir.

Doğru cevap D

Sofizm insanı merkeze almaktadır ve eski çağda ortaya çıkmıştır.

Platon toplumu üç temel sınıfa ayırır: Çalışanlar, savaşanlar ve yöneticiler

Magna Carta, 1215 yılında siyasal iktidarı sınırlandırmak için hazırlanmıştır.

Bir kültürün içinde bulunan ahlaki ve toplumsal farklılıkların, o kültürün dışındaki kişilerce eleştirlemeyeceğin, böyle bir eleştirinin meşru bir temelinin bulunmadığını savunan teori "kültürel relativizm"dir.

İnsan hakları düşüncesi batı kültürüne aittir ve bu nedenle tüm toplumlar için geçerli olamaz.

Kültürel rölativistler insan haklarının batı buluşu olduğunu bu nedenle de tüm toplumlar için geçerkli olamayacağını savunurlar.

Kant, insanları araç değil amaç olarak görmemiz gerektiğini belirtmektedir.

Pozitif haklar