İNG. ÖĞRETMENLİĞİNDE ÖĞRETİM TEKNOLOJİLERİ VE MATERYAL TASARIMI I

Tekno-Pedagojik Eğitim yaklaşımının tarihsel gelişimine bakıldığında, yaklaşımın temelini Shulman’ın (1986) öne sürdüğü pedagojik içerik bilgisi oluşturmaktadır. Kısaca öğretmenlik bilgisi olarak adlandırılan Shulman’ın (1986) öne sürdüğü yaklaşım, öğretmen eğitiminde içerik (konu alanı) bilgisinin pedagoji bilgisinden izole bir biçimde ele alınmaması gerektiğini, aksine bu iki bilginin birleşiminin önemli olduğunu vurgulamaktadır.

Cox’un (2008) alanyazında yer alan farklı Tekno-Pedagojik Eğitim tanımlarını incelediği çalışma vermektedir. Bu tanımlara göre Tekno-Pedagojik Eğitim: • teknoloji yardımıyla başarılı öğretim yapabilmedir • teknoloji yardımıyla etkili öğretim gerçekleştirebilmedir • teknolojiyi etkili bir biçimde kullanarak öğrenciler için anlamlı öğrenme deneyimleri geliştirebilmedir • öğrencilerin belirli bir konuyu öğrenmelerine yardımcı olacak şekilde teknolojinin nasıl kullanılacağını bilmedir • teknoloji, pedagoji ve içerik bilgisinin birbiriyle etkileşimiyle oluşan sinerji ve bu sinerjinin sınıf ortamında öğrencilerin öğrenmelerine nasıl etki edeceğini bilmedir • öğretmenlerin öğretim sürecine teknolojiyi etkili bir şekilde entegre etmesinde gereksinim duydukları bilgi türlerinin ne olduğunu ve bu bilgilerin birbirleriyle olan ilişkisinin nasıl olduğunu ortaya koyan bir yaklaşımdır.

Tekno-pedagojik eğitim yaklaşımı 7 boyuttan oluşmaktadır.

Pedagoji bilgisi; öğretim sürecinin planlanmasından tasarımına, öğretimin uygulanmasından değerlendirilmesine kadar öğretim sürecinin her aşamasında kullanılan eğitimle ilgili bilgidir.

Teknoloji bilgisi günümüzde bilgisayar okuryazarlığı olarak görülmektedir.

Teknolojik pedagoji bilgisi şu soruya yanıt verir: “Hangi teknoloji nasıl kullanılırsa başarılı bir öğretim süreci gerçekleştirilir?”.

Tekno-Pedagojik Eğitim yaklaşımında içerik, pedagoji ve teknoloji bilgisinin etkileşimiyle tasarlanan eğitim etkinliklerinde bir takım noktalara dikkat edilmesi gerektiği unutulmamalıdır. Bunlar: • etkinlik yapılandırmacı bir yaklaşımla tasarlanmalıdır • etkinlik tasarlanırken öğrencilerin teknoloji ve konu alanı bilgi düzeyi, öğrenme stilleri, gelişim düzeyleri gibi sahip oldukları özellikler dikkate alınmalıdır• öğrenciler etkinliğe aktif olarak katılmalıdır • öğretmen etkinliğin yürütülmesinde ve öğrencilerinin karşılaşacakları problemlerin çözümünde yol gösterici/rehber olmalıdır • etkinlik öğrencilerin üst düzey düşünme, iletişim, işbirliği gibi becerilerini geliştirmesine yardımcı olmalıdır • etkinlik kurgusal olmamalı gerçek yaşamla ilişkili olmalıdır.

Çekirdek bilgi/ görev Tekno-Pedagojik Eğitim etkinliği tasarım şemasının merkezinde yer almaktadır.

21. yüzyılın yenilikçi dünyasında eleştirel düşünme, problem çözme, iletişim kurma, işbirliği yapabilme, gereksinim duyulan bilgiye güvenilir bir şekilde ve hızla ulaşma, teknolojiyi etkili kullanabilme ve yenilikçilik gibi özellikler artık vazgeçilemez özellikler olarak görülmektedir.

Dijital yerli (Prensky, 2001) olarak ifade edilen günümüz öğrenenleri teknolojiyle iç içe bir yaşam sürdükleri için teknolojiden ayrı bir öğretim anlayışı onlar için bir şeyleri eksik bırakmaktadır.