İNG. ÖĞRETMENLİĞİNDE ÖĞRETİM TEKNOLOJİLERİ VE MATERYAL TASARIMI I - Deneme Sınavı - 6

Bu örnekte her grup tarafından bulunan uzaklığın diğer gruplarla paylaşması iletişim ve işbirliği becerisini ve karşılaşılan sorunlara çözüm üretilmesi ise problem çözme becerisini geliştirir.

Teknoloji, bilimsel bilginin sistematik birikimi ve uygulama ile dönüşüme uğramasıyla oluşan araçlar, yöntemler ve süreçlerdir

Tekno-Pedagojik Eğitim: teknoloji, pedagoji ve konu alanı bilgilerinin birbirinden ayrı düşünülmeden öğretim sürecinin bu üç bilginin sinerjisiyle gerçekleştirilmesi gerektiğini öne süren yaklaşımdır.

Şekil 3.1’de görüldüğü gibi Tekno-Pedagojik Eğitim yaklaşımı yedi boyuttan
oluşmaktadır. Bu boyutlar:

1. İçerik (Konu Alanı) bilgisi
2. Pedagoji bilgisi
3. Teknoloji bilgisi
4. Pedagojik içerik bilgisi
5. Teknolojik pedagoji bilgisi
6. Teknolojik içerik bilgisi
7. Teknolojik pedagojik içerik bilgisi

Şekil 3.1’de görüldüğü gibi Tekno-Pedagojik Eğitim yaklaşımı yedi boyuttan
oluşmaktadır. Bu boyutlar:

1. İçerik (Konu Alanı) bilgisi
2. Pedagoji bilgisi
3. Teknoloji bilgisi
4. Pedagojik içerik bilgisi
5. Teknolojik pedagoji bilgisi
6. Teknolojik içerik bilgisi
7. Teknolojik pedagojik içerik bilgisi

İçerik bilgisi, öğretilecek konuya ilişkin tüm konu alanı bilgileridir.

Pedagoji Bilgisi öğretim sürecinin planlanmasından tasarımına, öğretimin uygulanmasından değerlendirilmesine kadar öğretim sürecinin her aşamasında kullanılan eğitimle ilgili bilgilerdir.

Kısaca bilgisayar okuryazarlığı olarak tanımlanan teknoloji bilgisi, dijital teknolojilere ait yazılım ve donanım bilgileridir.

Pedagojik İçerik Bilgisi öğretilecek konunun öğretim kuramları, yöntemleri, teknikleri ve süreçleri gibi pedagojik bilgiler yardımıyla organize edilmesidir.

“Hangi teknoloji nasıl kullanılırsa başarılı bir öğretim süreci gerçekleştirilir?” sorusuna verilen yanıt teknolojik pedagoji bilgisini açıklar.

Öğretmenlerin öğretecekleri içeriğin öğrenciler tarafından etkin bir şekilde öğrenilmesinde teknolojilerin sağlayacağı üstünlükleri değerlendirerek, öğretilecek içeriğe uygun teknolojileri belirlemesini, seçmesini ve kullanmasını kapsamayan bilgi türü Teknolojik İçerik Bilgisi'dir.

Öğrenme kuramlar›:
- Davranışçı Kuram
- Bilişsel Kuram
- Yapıcı Kuram

Davranışçı Yaklaşım öğrenmenin koşullanma yoluyla gerçekleştiğini savunmuş ve koşullanmayı klasik ve edimsel olmak üzere iki biçimde ele almıştır.

Davranışçı Kuram:Davranışsal Amaçlar: Öğretim, gözlenebilir ve ölçülebilir öğretim çıktıları doğrultusunda tasarımlanır. Pekiştirme: Beklenen davranışın ortaya çıkması için öğrenciye çeşitli uyaranlar verilir. Öğretme Makineleri: Programlı öğretim gereçlerini sunan özel araçlardır. Öğretim Tasarımı: Öğretim etkinlikleri ve gereçleri, öğrenme-öğretme ilkelerinden yararlanılarak sistematik olarak düzenlenir.

Bilişsel Kuram: Öğrenme Stratejileri: Öğrencilerin bilgiyi algılama, kod açma, depolama ve geri çağırma işlemlerini kolaylaştırmak için türettikleri yöntemlerdir. Öğrenme Biçimi: Öğrencinin genel ve alışık olduğu şekilde sorun çözmesi, düşünmesi, algılaması ve hatırlamasıdır. Ön Düzenleyiciler: Yeni bilgiyi var olanlarla ilişkilendirmek ve yeni bilginin ana hatlarını tanıtmak için öğrenme-öğretme sürecinin başında sunulan genel uyarıcılardır.Öğretim Olayları: Gagné’nin, öğretimin içsel öğrenme işlemlerinin desteklenmesi amacıyla tasarımlanmış bir dizi dışsal olayı içerdiğini ileri sürdüğü öğretim modelidir.

Yapıcı Kuram:

Davranışçı Kuram:Davranışsal Amaçlar: Öğretim, gözlenebilir ve ölçülebilir öğretim çıktıları doğrultusunda tasarımlanır. Pekiştirme: Beklenen davranışın ortaya çıkması için öğrenciye çeşitli uyaranlar verilir. Öğretme Makineleri: Programlı öğretim gereçlerini sunan özel araçlardır. Öğretim Tasarımı: Öğretim etkinlikleri ve gereçleri, öğrenme-öğretme ilkelerinden yararlanılarak sistematik olarak düzenlenir.

Bilişsel Kuram: Öğrenme Stratejileri: Öğrencilerin bilgiyi algılama, kod açma, depolama ve geri çağırma işlemlerini kolaylaştırmak için türettikleri yöntemlerdir. Öğrenme Biçimi: Öğrencinin genel ve alışık olduğu şekilde sorun çözmesi, düşünmesi, algılaması ve hatırlamasıdır. Ön Düzenleyiciler: Yeni bilgiyi var olanlarla ilişkilendirmek ve yeni bilginin ana hatlarını tanıtmak için öğrenme-öğretme sürecinin başında sunulan genel uyarıcılardır. Öğretim Olayları: Gagné’nin, öğretimin içsel öğrenme işlemlerinin desteklenmesi amacıyla tasarımlanmış bir dizi dışsal olayı içerdiğini ileri sürdüğü öğretim modelidir.

Yapıcı Kuram:

Davranışçı Kuram: Davranışsal Amaçlar: Öğretim, gözlenebilir ve ölçülebilir öğretim çıktıları doğrultusunda tasarımlanır. Pekiştirme: Beklenen davranışın ortaya çıkması için öğrenciye çeşitli uyaranlar verilir. Öğretme Makineleri: Programlı öğretim gereçlerini sunan özel araçlardır. Öğretim Tasarımı: Öğretim etkinlikleri ve gereçleri, öğrenme-öğretme ilkelerinden yararlanılarak sistematik olarak düzenlenir.

Bilişsel Kuram: Öğrenme Stratejileri: Öğrencilerin bilgiyi algılama, kod açma, depolama ve geri çağırma işlemlerini kolaylaştırmak için türettikleri yöntemlerdir. Öğrenme Biçimi: Öğrencinin genel ve alışık olduğu şekilde sorun çözmesi, düşünmesi, algılaması ve hatırlamasıdır. Ön Düzenleyiciler: Yeni bilgiyi var olanlarla ilişkilendirmek ve yeni bilginin ana hatlarını tanıtmak için öğrenme-öğretme sürecinin başında sunulan genel uyarıcılardır. Öğretim Olayları: Gagné’nin, öğretimin içsel öğrenme işlemlerinin desteklenmesi amacıyla tasarımlanmış bir dizi dışsal olayı içerdiğini ileri sürdüğü öğretim modelidir.

Yapıcı Kuram:

Özellikle Skinner, edimsel koşullanma kuramından yararlanarak geliştirdiği programlı öğretim ve öğretme makineleriyle alanda önemli bir yere sahiptir. Birçok kimse Skinner’i, öğretim teknolojileri alanında en başta gelen kişi olarak görür ve “baş teknolog” olarak adlandırır.  Smith ve Ragan, öğrenme biçimlerinin öğretim tasarımcılarına önemli katkıları olduğunu belirtmişlerdir. Smith ve Ragan, öğrencinin öğrenme biçimine ilişkin bilgi sahibi olmanın, öğrencinin kazanması beklenen davranışı kazanıp kazanamayacağını ve kazanamama nedenlerini tahmin edebilmeyi sağlayacağını ileri sürmüşlerdir.  Ön düzenleyiciler, D. Ausubel tarafından geliştirilen bir kavramdır. Bu kavramın ortaya çıkmasında, bilişsel yaklaşımın etkili bir öğrenme için yeni içeriğin var olan bilgiyle ilişkilendirilmesi ilkesi yatmaktadır.   Gagné, öğretim olayları adını verdiği dışsal olayların, öğrenilmesi istenen davranışın oluşmasına yardımcı olduğunu, bu olayların bazen öğrencinin çevresiyle etkileşime girmesi sırasında kendiliğinden oluştuğunu; ancak, genelde bir öğretim süreci tasarımlanırken, öğretim olaylarının öğretici ya da tasarımcı tarafından dikkatlice düzenlenmesi gerektiğini savunmuştur.

Özellikle Skinner, edimsel koşullanma kuramından yararlanarak geliştirdiği programlı öğretim ve öğretme makineleriyle alanda önemli bir yere sahiptir. Birçok kimse Skinner’i, öğretim teknolojileri alanında en başta gelen kişi olarak görür ve “baş teknolog” olarak adlandırır.  Smith ve Ragan, öğrenme biçimlerinin öğretim tasarımcılarına önemli katkıları olduğunu belirtmişlerdir. Smith ve Ragan, öğrencinin öğrenme biçimine ilişkin bilgi sahibi olmanın, öğrencinin kazanması beklenen davranışı kazanıp kazanamayacağını ve kazanamama nedenlerini tahmin edebilmeyi sağlayacağını ileri sürmüşlerdir. Ön düzenleyiciler, D. Ausubel tarafından geliştirilen bir kavramdır. Bu kavramın ortaya çıkmasında, bilişsel yaklaşımın etkili bir öğrenme için yeni içeriğin var olan bilgiyle ilişkilendirilmesi ilkesi yatmaktadır.  Gagné, öğretim olayları adını verdiği dışsal olayların, öğrenilmesi istenen davranışın oluşmasına yardımcı olduğunu, bu olayların bazen öğrencinin çevresiyle etkileşime girmesi sırasında kendiliğinden oluştuğunu; ancak, genelde bir öğretim süreci tasarımlanırken, öğretim olaylarının öğretici ya da tasarımcı tarafından dikkatlice düzenlenmesi gerektiğini savunmuştur.

Özellikle Skinner, edimsel koşullanma kuramından yararlanarak geliştirdiği programlı öğretim ve öğretme makineleriyle alanda önemli bir yere sahiptir. Birçok kimse Skinner’i, öğretim teknolojileri alanında en başta gelen kişi olarak görür ve “baş teknolog” olarak adlandırır. Smith ve Ragan, öğrenme biçimlerinin öğretim tasarımcılarına önemli katkıları olduğunu belirtmişlerdir. Smith ve Ragan, öğrencinin öğrenme biçimine ilişkin bilgi sahibi olmanın, öğrencinin kazanması beklenen davranışı kazanıp kazanamayacağını ve kazanamama nedenlerini tahmin edebilmeyi sağlayacağını ileri sürmüşlerdir. Ön düzenleyiciler, D. Ausubel tarafından geliştirilen bir kavramdır. Bu kavramın ortaya çıkmasında, bilişsel yaklaşımın etkili bir öğrenme için yeni içeriğin var olan bilgiyle ilişkilendirilmesi ilkesi yatmaktadır.  Gagné, öğretim olayları adını verdiği dışsal olayların, öğrenilmesi istenen davranışın oluşmasına yardımcı olduğunu, bu olayların bazen öğrencinin çevresiyle etkileşime girmesi sırasında kendiliğinden oluştuğunu; ancak, genelde bir öğretim süreci tasarımlanırken, öğretim olaylarının öğretici ya da tasarımcı tarafından dikkatlice düzenlenmesi gerektiğini savunmuştur.

Durumlu Öğrenme (situated learning): Durumlu öğrenme, durumlu biliş kavramına dayandırılarak geliştirilmiş bir yöntemdir.Durumlu biliş kabaca, bilginin kullanıldığı kültürden, bağlamdan ve etkinlikten etkilendiği biçiminde açıklanmıştır. Bilişsel Çıraklık (cognitive apprenticeship) Kavramı ve Modeli: Durumlu öğrenmeye bağlı olarak geliştirilmiş, yetiştirme alanında kullanılan usta-çırak uygulamasını örnek almıştır. Öğrenci, öğreticinin gerçek yaşama ilişkin sorunları yine gerçekçi yöntemlerle çözmesini gözlemleyerek öğrenir ve daha sonra kendisi de benzer durumlarda aynı becerileri sergileyerek bilgiye ulaşır. Bu model öğreticiye, sadece bilgi aktarmak yerine öğrenenlere yol göstericilik görevlerini yüklemektedir.  Bilişsel Esneklik (cognitive flexibility): Durumlu öğrenmeye ilişkin bir kavramdır. Bilişsel esneklik, bir konu üzerinde farklı görüş açılarının olabileceğini ve öğretim sürecinde bunlardan yalnızca birinin verilmesinin yanlış kavramsallaştırmalara yol açabileceğini ileri sürmüştür. Bilişsel esneklik savunucuları, bir konuya ilişkin bilginin basitleştirilerek öğrencilere aktarılmasına karşı çıkar. Bilginin gerçek yaşamda olduğu gibi karmaşıklık taşıması gerektiğini ileri sürerek konuyla ilgili çoklu görüş açılarının ya da simgelerin aktarılmasının gerekliliği üzerinde durmuşlardır. Bilişsel Araçlar (cognitive tools): Bilişsel araçlar, düşünmeye, sorun çözmeye ve öğrenmeye yönelterek insanın zihinsel güçlerini geliştirmeyi amaçlayan teknolojilerdir.