İNG. ÖĞRETMENLİĞİNDE ÖĞRETİM TEKNOLOJİLERİ VE MATERYAL TASARIMI I - Deneme Sınavı - 2

Alkan (1977) da, eğitim teknolojisi ile öğretim teknolojisinin birbirinden farklı olduğunu savunmuş ve bu farklılığı; “öğretim”in eğitimin bir alt kavramı olduğu gerçeğinden hareketle, öğretim teknolojisini, belirli öğretim disiplinlerinin kendine özgü yönlerini dikkate alarak düzenlenmiş teknolojiyle ilgili bir terim olarak açıklamış, “fen öğretimi teknolojisi”, “dil öğretimi teknolojisi”, “biyoloji öğretimi teknolojisi” kavramlarını da buna örnek olarak göstermiştir. Öğretim teknolojisini, ilgili disiplin alanlarına özgü olarak etkili öğrenme düzenlemeleri oluşturmak üzere amaçlı ve kontrollü durumlarda insangücü ve insangücü dışı kaynakları birlikte işe koşarak belirli hedefler doğrultusunda öğretme-öğrenme süreçlerinin sistematik bir yaklaşımla tasarlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi olarak ifade etmiştir. Alkan (1977), eğitim teknolojisini ise, “insanın öğrenmesi” olgusunun tüm yönlerini içeren problemleri sistematik olarak analiz etmek, bunlara çözümler geliştirmek üzere ilgili tüm unsurları (insangücünü, bilgileri, yöntemleri, teknikleri, araç-gereçleri, düzenlemeleri vb.) işe koşarak uygun tasarımlar geliştiren, uygulayan, değerlendiren ve yöneten karışık bir süreç olarak belirtmiştir. Başka bir deyişle, “eğitim+teknolojisi” terimi, öğretme-öğrenme süreciyle ilgili özgün bir disiplini vurgularken; “öğretim teknolojisi” terimi, bir konunun öğretimiyle ilgili öğrenmenin kılavuzlanması etkinliğini ifade etmektedir. Özetle öğretim teknolojisi, öğrenme sürecini geliştirmek için kullanılan her türlü yöntemi, tekniği ve çabayı ifade etmektedir.

Öğrenme süreci üzerinde en uzun süre etkili olan yaklaşım davranışçılık olmuştur.

davranışçılığın, öğrenme sürecine önemli etkileri arasındadır. Öğrenenlerin bilgiyi algılama, depolama ve geri çağırma işlemlerini kolaylaştırmak için üretilen öğrenme stratejileri ise bilişsel kuramın etkilerindendir. Doğru cevap A'dır.

Bilişsel kuramın geliştirdiği öğretim olayları şunlardır:

1. Dikkat çekme,
2. Önceki öğrenilenlerin hatırlatılması,
3. Amaçların öğrenciye bildirilmesi,
4. Yeni bilginin sunumu,
5. Yönlendirmenin sağlanması,
6. Öğrencinin etkinliğe katılması, performansın ortaya çıkarılması,
7. Performansın iyileştirilmesi için geribildirimde bulunulması,
8. Performansın değerlendirilmesi,
9. Kalıcılığı ve bilginin benzer durumlarda kullanılmasını güçlendirmedir.

Ön değerlendirme ise davranışçı kuramın etkisidir. Doğru cevap E'dir.

ÖĞretim ortamları olarak adlandırdığımız araç ve gereçler, birçok durumda “öğretim teknolojileri” olarak da adlandırılmaktadır. Öğretim teknolojileri öğretim sürecinde hem ürün hem de süreç olarak tanımlanır. Aynı zamanda öğrenme sürecindeki ilke, yöntem ve stratejiler de öğretim teknolojileri olarak değerlendirilir. Bireylerin nasıl öğrendikleri ise önem kazanan konulardan olmuş, bu da öğretim teknolojilerinin gelişimini teşvik etmiştir. Doğru cevap E'dir.

Tekno-Pedagojik Eğitim yaklaşımının tarihsel gelişimine bakıldığında, yaklaşımın temelini Shulman’ın (1986) öne sürdüğü pedagojik içerik bilgisi oluşturmaktadır. Kısaca öğretmenlik bilgisi olarak adlandırılan Shulman’ın (1986) öne sürdüğü yaklaşım, öğretmen eğitiminde içerik (konu alanı) bilgisinin pedagoji bilgisinden izole bir biçimde ele alınmaması gerektiğini, aksine bu iki bilginin birleşiminin önemli olduğunu vurgulamaktadır.

Gazeteler, intranet, bülten panosu ve yazı tahtası öğretim sürecinde işe koşulabilecek öğretim teknolojilerindendir. Planlama ise, öğretim tasarım sürecidir. Doğru cevap A'dır.

Cox’un (2008) alanyazında yer alan farklı Tekno-Pedagojik Eğitim tanımlarını incelediği çalışma vermektedir. Bu tanımlara göre Tekno-Pedagojik Eğitim: • teknoloji yardımıyla başarılı öğretim yapabilmedir • teknoloji yardımıyla etkili öğretim gerçekleştirebilmedir • teknolojiyi etkili bir biçimde kullanarak öğrenciler için anlamlı öğrenme deneyimleri geliştirebilmedir • öğrencilerin belirli bir konuyu öğrenmelerine yardımcı olacak şekilde teknolojinin nasıl kullanılacağını bilmedir • teknoloji, pedagoji ve içerik bilgisinin birbiriyle etkileşimiyle oluşan sinerji ve bu sinerjinin sınıf ortamında öğrencilerin öğrenmelerine nasıl etki edeceğini bilmedir • öğretmenlerin öğretim sürecine teknolojiyi etkili bir şekilde entegre etmesinde gereksinim duydukları bilgi türlerinin ne olduğunu ve bu bilgilerin birbirleriyle olan ilişkisinin nasıl olduğunu ortaya koyan bir yaklaşımdır.

Tekno-pedagojik eğitim yaklaşımı 7 boyuttan oluşmaktadır.

Pedagoji bilgisi; öğretim sürecinin planlanmasından tasarımına, öğretimin uygulanmasından değerlendirilmesine kadar öğretim sürecinin her aşamasında kullanılan eğitimle ilgili bilgidir.

ASSURE modeli, altı aşamadan oluşur. Bunlar şöyle sıralanabilir:

Doğru cevap B'dir.

Teknoloji bilgisi günümüzde bilgisayar okuryazarlığı olarak görülmektedir.

Teknolojik pedagoji bilgisi şu soruya yanıt verir: “Hangi teknoloji nasıl kullanılırsa başarılı bir öğretim süreci gerçekleştirilir?”.

Tekno-Pedagojik Eğitim yaklaşımında içerik, pedagoji ve teknoloji bilgisinin etkileşimiyle tasarlanan eğitim etkinliklerinde bir takım noktalara dikkat edilmesi gerektiği unutulmamalıdır. Bunlar: • etkinlik yapılandırmacı bir yaklaşımla tasarlanmalıdır • etkinlik tasarlanırken öğrencilerin teknoloji ve konu alanı bilgi düzeyi, öğrenme stilleri, gelişim düzeyleri gibi sahip oldukları özellikler dikkate alınmalıdır• öğrenciler etkinliğe aktif olarak katılmalıdır • öğretmen etkinliğin yürütülmesinde ve öğrencilerinin karşılaşacakları problemlerin çözümünde yol gösterici/rehber olmalıdır • etkinlik öğrencilerin üst düzey düşünme, iletişim, işbirliği gibi becerilerini geliştirmesine yardımcı olmalıdır • etkinlik kurgusal olmamalı gerçek yaşamla ilişkili olmalıdır.

Çekirdek bilgi/ görev Tekno-Pedagojik Eğitim etkinliği tasarım şemasının merkezinde yer almaktadır.

21. yüzyılın yenilikçi dünyasında eleştirel düşünme, problem çözme, iletişim kurma, işbirliği yapabilme, gereksinim duyulan bilgiye güvenilir bir şekilde ve hızla ulaşma, teknolojiyi etkili kullanabilme ve yenilikçilik gibi özellikler artık vazgeçilemez özellikler olarak görülmektedir.

Dijital yerli (Prensky, 2001) olarak ifade edilen günümüz öğrenenleri teknolojiyle iç içe bir yaşam sürdükleri için teknolojiden ayrı bir öğretim anlayışı onlar için bir şeyleri eksik bırakmaktadır.

Öğrenenlerin özellikleri, üç açıdan çözümlenebilir. Bunlar: genel özellikler, giriş düzeyi yeterlikleri ve öğrenme biçimleridir. Doğru cevap D'dir.

DüŞünmeye, sorun çözmeye ve öğrenmeye yönelterek insanın zihinsel güçlerini geliştirmeyi amaçlayan teknolojiler bilişsel araçlardır (cognitive tools). Veri tabanları, işlem yaprakları, bilgisayar ağları, bilgisayara dayalı çokluortam yazılımları, mikrodünyalar, uzman sistemler bilişsel araçlardan bazılarıdır. Doğru cevap A'dır.

Çoklu zeka kuramına göre, insanlar en az yedi dedğişik öğrenme biçimi içinde yer almaktadır. Bunlar; dil, mantIk ve matematik, müzik, görsel-uzamsal biçim, bedensel-kassal yeti, sosyal-bireylerarası (interpersonal) ve içsel-bireyseldir (intrapersonal intelligence). Doğru cevap D'dir.

​

Öğretim amacı ifadeleri, mümkün olduğunca açık, ölçülebilir ve gözlenebilir olmalıdır. “Dersin sonunda öğrenciler dilbilgisi becerilerini öğrenecekler.” gibi genel bir ifade yerine “öğrenciler verilen örneklerdeki dilbilgisi hatalarını saptayabilecekler.” gibi daha belirli bir ifade kullanmak önemlidir. “Öğrenmek, kavramak, anlamak” vb. genel yüklemlerin yerine, ifade etmek, karşılaştırmak, açıklamak, tartışmak, tanımlamak, vb. yüklemleri tercih etmek, uygun öğretim amaçları geliştirmek açısından önem taşır. Doğru cevap B'dir.