Pre-Sokratikler: Natüralist Dönem

Miletos Okulunun felsefe tarihinin ilk ekolü olarak değerlendirilmesinin temel nedeni, Thales, Anaksimandros ve Anaksimenes’in görüşlerinin mitostan logosa geçişi temsil etmesidir.

Monizm, diğer adıyla bircilik, var olan her şeyin tek bir gerçeklikten oluştuğunu, gerçekliğin tek bir ilkeden türetilebileceğini ya da bu ilkeye indirgenebileceğini iddia eden felsefi görüştür.

Thales geometri bilgisiyle piramitlerin yüksekliklerini gölgelerinden hareketle ölçmüştür.

Thales “her şeyin ilk temeli”, “kendisinden meydana geldiği şey”in “su” olduğunu ileri sürer.

Anaksimandros’a göre, her şeyin iç içe geçtiği ve kendisinden türediği başlangıçtaki bu kütle apeirondur.

İnsanın sudaki canlılardan evrilerek meydana geldiğine ilişkin bu çağının oldukça ilerisindeki Görüşler, Anaksimandros’u evrimci düşüncenin öncüsü kılar

Miletos Okulunun son temsilcisi Anaksimenes, Aristoteles’in aktardığına göre, hocası Anaksimandros yerine Thales’e daha yakın görüşlere sahiptir.

Anaksimenes’e göre, görünenlerin çokluğunun arkasındaki birlik, kozmosta var olan her şeyin kendisinden türediği töz, “havadır”.

Anaksimenes’e ününü kazandıran özellikle astronomi alanında yaptığı çalışmalardır. Öncüleri gibi fizik dünyayı inceleyen Anaksimenes, sabit yıldızlar ve gezegenler arasında ayrım yapan ilk düşünürdür.

Miletos’un Persler tarafından işgaliyle son bulan Miletos Okulu’nun ardından felsefe çalışmalarının yoğunluğu Güney İtalya’daki Yunan kentlerine taşınır

Pythagoras’ın öğretilerinde dinî ve mistik unsurlar ağır basmaktadır.

Miletos Okulu ile Pythagorasçılar aralarındaki fark, Miletos Okulunun “maddi neden”e, Pythagorasçıların ise “formel neden”e yönelmiş olmalarından kaynaklanır.

Pythagorasçı düalizm insanın ruh ve beden olmak üzere iki unsurdan meydana geldiği düşüncesine dayanmaktadır.

Hem ahlaki öğretilerinde hem de evreni anlama çabalarına yön veren itkide Pythagorasçı felsefeye hâkim olan temel motif “uyum”dur (harmonia).

Pythagorasçı kuramda nesneler düzeninin kurucusu olan ilk dört sayının (1, 2, 3, 4) toplamını veren 10 sayısı, sayıların bütün doğasını içinde barındıran mükemmel sayı olarak kabul edilir

Özellikle ruh göçü düşüncesiyle birlikte Pythagorasçılar bedenden ayrı bir ruhun olduğunu kabul ederler.

Herakleitos, Diogenes’in bildirdiği üzere, kitabı Doğa Üzerine’yi “çokluk”tan uzak tutmak, yalnızca onu anlayabilecek olanların okumasını sağlamak için Artemis Tapınağına bırakır.

Ateş, Herakleitos’a göre, tüm var olanların ilk gerçeğidir, tüm karşıtların içinde eridiği birliktir.

Herakleitos’a göre, algı dünyası değişmezmiş gibi görünür, fakat bu görünüş aldatıcıdır. Görünenlerin ardındaki düzen akılla kavranabilir.

Parmenides için “varlık vardır” önermesi, hiçbir araştırmaya gerek duyulmadan kabul edilmesi gereken tek önermedir.