İLK DÖNEM İSLAM TARİHİ

Kıbrıs Kralı Theodosius

Müslümanlar-Yahudiler

Hudeybiye antlaşması

Müslümanlar- Gassânîler

Hâlid b. Velid

630

Hevâzin ve Sakîf

Tebük

Hz. Ebû Bekir

632

Bütün şirk ehline karşı elde edilen bu zafer karşısında Allah'a şükreden Hz Peygamber, Kureyş müşriklerinin, taarruz güçlerinin artık tükendiğini ve bundan böyle onların müslümanların üzerine gelemeyeceğini, artık insiyatifin  kendilerine geçtiğini müjdeledi.

Neticede Hz. Peygamber’le Kureyş heyeti arasında, Medine İslâm Devleti’nin Kureyş tarafından resmen tanındığı Hudeybiye Antlaşması imzalandı (Zilhicce 6/Nisan 628).

Hz. Ali’nin kaleme aldığı, iki nüsha olarak hazırlanan antlaşma metni, iki
tarafın şahitleri tarafından imzalandı.

Bizans İmparatoru’na elçi olarak Dıhye b. Halife el-Kelbî gönderilmişti.
Dıhye mektubu imparatora Kudüs’te bulunduğu sırada ulaştırdı.

Kendileri için bir
tuzak kurulmasından ve Hâlid’in kendilerini çöle çekip orada savaşmak
istemesinden endişe eden düşman askerleri, müslümanları takip cesaretini
gösteremeyince savaş sona erdi. Hâlid b. Velid, ordusunu Medine’ye getirdi
(8/629). Bu savaşta 15 şehit verilmiştir.

Hz. Peygamber, bu sözleriyle Mûte Savaşı’nın Müslümanlar açısından bir
zafer olduğunu müjdelemişti. Medine’ye ulaşan Mûte gazilerini savaştan
kaçanlar olarak görenleri de uyardı ve onların savaş gereği geri çekilen
muzaffer askerler olduğunu söyledi. Büyük bir düşman ordusu karşısında çok
az zayiat vererek geriye çekilmeyi başaran Hâlid b. Velid, bu sebeple Hz.
Peygamber’in kendisine verdiği “Seyfullah” (Allah’ın kılıcı) lakabıyla
meşhur olmuştur.

Mekke’ye 20 Ramazan (11 Ocak 630) Cuma sabahı girildi. Şehire
merkezi birliğin başında giren Hz. Peygamber, sancağını Hacun mevkiine
diktirip bir süre dinlendikten sonra, Kâbe’ye yöneldi.

Hac, hicretin 9. yılında (631) farz kılındı. Ancak Hz. Peygamber, henüz
İslâm’a girmeyen müşriklerin de hacca geleceğini ve bazılarının , adetleri
olduğu üzere, Kâbe’yi çıplak tavaf edeceğini bildiğinden bu yıl bizzat hacca
gitmedi ve Hz. Ebû Bekir'i hac emiri olarak görevlendirdi.

Hz. Peygamber bir daha hac yapamadığı ve haccı esnasında ashâbıyla
vedalaştığı için bu haccına “Vedâ Haccı” denilmiştir. Daha ziyade bu isimle
meşhur olmakla birlikte, Hz. Peygamber’in ilk ve tek haccı olması
dolayısıyla “Haccetü'l-İslâm”, hac esnasında hac ibâdetinin bütün
hükümlerini ve rükünlerini açıklamış ve uygulamış olması bakımından
“Haccetü'l-Belâğ”, İslâm ahkamının hac ibâdetiyle tamamlanmış olması
dolayısıyla da “Haccetü'l-kemal ve't-tamam” adları verilmiştir.

Aynı gün “Refik-i A'la'ya” (en yüce
dosta) diyerek ruhunu teslim etti. Ebedî âleme göçtüğü sırada 63 yaşında
bulunuyordu (13 Rebiülevvel 11/8 Haziran 632).