İLETİŞİM KURAMLARI

Kamuoyunun gelişiminde siyasal güç ve birey değer yargılarını Laswell ele almıştır.

Kamuoyundaki psikolojik araçlar içinde medya bulunmaz.

Azınlıkta olan insanlar suskunluk içinde kalmakta ve görüşlerini açıklayamamaktadır.

Lawrence A. Lowell kamuoyu üzerinde durmuştur

İnsan görüşünü söylemede kendini yalnız hissediyorsa Suskunluk sarmalı içinde davranmaktadır.

Bir adada yaşanan olayda gazetenin gücünün anlatıldığı olay kapsamında gündem belirleme çalışmalarının başladığı vurgulanmaktadır.

Medyanın halka gündem konusunda ne yaptığını ifade eden bir tanımlamadır.

Seçim sonuçlarında medya ile kamunun gündemi karşılaştırılmış ve medyanın gündem belirleme rolü ortaya konulmuştur.

Gerbner, yetiştirme kuramı bağlamında medyadaki hikayelerin anlatımlarını kategorize etmiştir.

Latince belirtilen sözcükler kamuoyu kavramını ifade emektedir. Doğru yanıt A'dır.

Alman kuramcı  Elisabeth Noelle-Neumann tarafıdan geliştirilmiştir.

Noelle-Neumann bu soruyla suskunluk sarmalı kuramına ulaşmıştır. Doğru yanıt C'dir.

Doğru yanıt D seçeneğinde yer alan dışlanma korkusudur.

Diğerleri Yetiştirme kuramcısıdır. Diğer isim Donald Shaw'dur. Yani E seçeneği doğrudur.

Doğru yanıt C seçeneğindeki 1968'dir.

D seçeneğindeki kurumsal süreç çözümlemesi doğru yanıttır.

Doğru yanıt E seçeneğinde yer alan şiddet'dir.

Denis Mc Quail iletişim araştırmalarını üç ayrı dönem halinde sınıflandırır: Birinci dönem 19. yüzyıl sonları-1930’lar arasını, ikinci dönem 1940-60 arasını ve üçüncü dönem de 1960’lar sonrasını kapsar. 1940’a kadarki ilk dönem iletişim araştırmalarında medyanın oldukça etkili bir şekilde insanları yönlendirme gücünün varlığına inanılmıştır. Bu dönemdeki anlayışa göre medya; insanların düşünce, inanç ve yaşam biçimlerini değiştirmekte, davranış ve tutumlarını etkilemektedir. Bunun nedenleri arasında; iletişim teknolojisindeki gelişmeler, şehirleşme ve endüstrileşmenin etkisi, atomize olmuş insan ve Birinci Dünya Savaşı’nda medyanın insanların beynini yıkadığına ve İkinci Dünya Savaşı öncesi faşizmin yükselişini sağlamasına olan inanç yer almaktadır. Bu doğrultuda da medyanın kamuoyuna yönelik sözcük mermileri fırlattığı ya da sihirli bir iğne yaptığı ve bunların da oldukça güçlü bir şekilde etkide bulunduğu savunulmuştur. “Sihirli mermi/hipodermik iğne” kuramları bu dönemde medyanın etkilerini açıklayan ilk çalışmalar olarak tarihteki yerini almıştır. 1940’lardan başlayarak 1960’ların başına kadar olan dönemde medyanın etkilerine yönelik farklı bakış açıları geliştirilerek tutumların oluşumu ve değişimine odaklanılmıştır. İki aşamalı akış ve birincil grup etkisi gibi çalışmalar, medyanın etkilerinin hiç de sanıldığı gibi olmadığını, medyanın sınırlı etkilere sahip olduğunu ortaya koymuştur. Hâlâ da değerliliğini sürdüren bu yöndeki çalışmalarla birlikte seçici izleyici davranışına yönelik saha araştırmaları, “yararlar ve doyumlar” yaklaşımının çalışmalarınca desteklenmiştir. Joseph T. Klapper, bu dönem araştırmalarını “sınırlı etkiler” kavramıyla tanımlamıştır. 1960’lardan sonra ise “sınırlı etkiler” anlayışına karşılık ortaya konulan araştırmalarda medyanın kimi düzeylerdeki etkilerine dönük anlamlı sonuçlar alınmıştır. Bu bağlamda gündem belirleme ve suskunluk sarmalı gibi kuramlar geliştirilerek “güçlü etkilere dönüş” anlamında etki araştırmaları etkisini göstermeye başlamıştır. Halen de bu yöndeki çalışmalar, sınırlı etkilere yönelik araştırmalarla birlikte devam etmektedir.