İLETİŞİM ARAŞTIRMALARI - Deneme Sınavı - 32

Doğru yanıt B seçeneğidir. Çünkü, Gramsci, hegemonya kavramıyla ideolojinin sürekli bir mücadele alanı olduğunu ve çoğunluğun rızasının ikna yoluyla sürekli yeniden kazanılması gerektiğini öne sürmüştür. 1970’li ve 1980’li yıllarda, ideolojiye ilişkin çalışmalar Gramsci’nin izinde devam etmiştir.

Sorumuzun doğru cevabı A şıkkıdır.

Sorumuzun doğru cevabı B şıkkıdır.

Sorumuzun doğru cevabı D şıkkıdır.

Propagandaya ilişkin iletişim araştırmaları, aslında İkinci Dünya Savaşı sürecinde kitleleri kısa zamanda etkileme, savaşın gerekleri konusunda yurttaşları ikna etme, morali yüksek tutma, devlete bağlılığı sağlama ya da düşmana kendi güçlülüğünü ve haklılığını kabul ettirme gibi dönemin koşullarına özgü gereksinimlerden ortaya çıkmıştır.

Ortaçağ boyunca egemen olan dinsel-dogmacı felsefe, tarihte uzun bir bilimsel duraklama dönemine neden olmuştur çünkü düşünme engellenmiştir. Ortaçağ felsefesinin son döneminde din ile felsefe, inanç ile akıl birbirinden ayrılmış ve bu durum Rönesans felsefesinin aklı önde tutan yaklaşımını getirmiştir.

İletişim teknolojilerinin tarih sahnesine çıkış sırasıyla dizilimi şu şekildedir:

M.S.1456 Gutenberg hareketli tipte el matbaası (Almanya)

M.S.1839 Fotoğraf

M.S.1844 Telgraf

M.S.1876 Telefon

M.S.1895 İlk radyo yayını

M.S.1969 ARPANET

Retoriğin Ethos, Pathos ve Logos boyutları iletişimin temel öğeleri olan kaynak, alıcı ve kanal gibi kavramların o dönemde çözümlendiğini göstermektedir. Ethos kaynağın güvenirliği ve karakterini, pathos hedef kitle açısından çekicilik ve erdemi, logos ise aklı ve mantığı temsil etmektedir. Ethos; sesin kullanımı, jestler, mimikler ve göz temasıyla dinleyicinin iyi tanımlanması ve çözümlenmesi yoluyla ikna edilmesini kapsar. Ayrıca konuşanın inandırıcılığı ve karakteri de önemlidir. Pathos dinleyicilerin etik ya da ahlaki kararlarını kapsamakta olup cesaret, sağduyu ve adalet gibi kavramlara işaret etmektedir. Logos ise dinleyicileri mantıksal, akılcı ve güçlü kanıtlarla ikna etmeyi amaçlamaktadır. Dolayısıyla "I.Ethos-K.Karakter, II.Pathos - L.Erdem, III.Logos-M.Mantık" şeklinde kavramlar eşleştirilebilir.

Yaklaşık olarak 18. yüzyılın sonlarında iletişim açısından öne çıkan olay, Thomas Jefferson’ın görüşlerinin aktarıldığı 1776 Virginia Haklar Bildirgesi’nin 12. maddesindeki basın özgürlüğü ve “bu özgürlük (despot) hükümetler tarafından kısıtlanamaz” söylemini savunduğu metindir. Bu dönemdeki iletişim çalışmaları medyanın asıl işlevinin ne olduğu üzerinedir. Ortaya çıkan serbest tartışma ortamının risklerini ve kitle iletişim araçlarının potansiyel gücünü kısa sürede kavrayan sermaye sahipleri birleşerek  örgütlenmiştir.

Yazılı ve sözlü iletişim iletişimin içerik boyutu ile ilgilidir.

Göstergebilimsel yaklaşım iletişim araştırmalarında anlamların üretimi ve değişiminin anlaşılmasını amaçlayan yaklaşımdır.

İletişim araştırmaları,paylaşılan semboller aracılığıyla anlamların ortak kılınmasını öngören işlevsel/mekanik yaklaşımlardan toplumsal gerçekliğin yeniden üretilmesi gibi kültürel/politik yaklaşımlara kadar uzanan geniş bir yelpazeyi ortaya çıkarmaktır.

Aydınlanma felsefesi bireyin aklına verilen önem ile yeniden bilimsel çalışmaların başlamasına zemin oluşturan felsefedir.

Sümerler yazıyı bularak insanlık tarihini ve iletişim tarihini başlatmışlardır.

Aristoteles insanların sahip olmaları gereken özelliklerini sınıflandırarak, iletişimin kaynak- alıcı etkileşimine ve ikna etmeye yönelik ilkelerini ortaya koyan düşünürdür.

Laswell'in Doğrusal Modeli bilinen ilk iletişim kuramıdır.

"Hipodermik iğne"kavramını getiren kuramcı Lasswelldir.

Kitle iletişim araçlarının etki yaratma sürecinde bireysel farklılıkların önemi üzerinde duran model Psikodinamik Model'dir.

Hovland ve Weiss (1951) tarafından kaynağın güvenirliği ve haberleşmenin etkinliği üzerine yapılan çalışmada toplum üzerinde istenen değişimi yaratmak ideolojisine dayanan yeni bir araştırma ortaya konulmuştur. Bu çalışmanın sonucuna göre, bilginin öğrenilmesi ve unutulmasında kaynağın güvenirliğinin pek önemi olmayıp bireysel özellikler daha etkilidir. Bilginin kabul edilmesi ise kaynağın güvenirliği ve zaman arasındaki etkileşimle oluşmaktadır. Yakın zamanda güvenilir kaynağın sunduğu içerik daha güçlü bir şekilde kabul görürken zaman ilerledikçe güvenilmeyen kaynak tarafından sunulan içeriğin reddedilmesi azalmaktadır. Uyutucu etki adı verilen bu yaklaşımda zamanla kaynak unutulmakta ama bilgi hatırlanmaktadır. Böylece, güvenilen ve güvenilmeyen kaynağın sunduğu içeriğin kabul edilme oranı birbirine yaklaşmaktadır. Bu sonuçlar, savaş ortamında özellikle siyasal propaganda açısından çok önemli veriler sağlamış, halkın uzun dönemde düşman ve dost tarafın bilgilerini ayırt edemediği belirlenmiştir. Dolayısıyla "çamur at izi kalsın" ya da "ateş olmayan yerden duman çıkmaz" gibi güvenilir olmayan kaynaklar tarafından üretilmiş bilgiye insanları ikna etmeye çalışan propaganda amaçlı içeriklerin inandırıcılığının sağlanması kaynağın güvenilirliğinin göz ardı edilmesiyle ilişkili bulunabilir. Diğer seçeneklerdeki kavramlar ise konuyla tamamen uzak noktalara işaret etmektedir. Kitabımızın ilgili sayfaları okunduğunda diğer seçeneklerin de ilgili olduğu alan anlaşılabilir.

Frankfurt Okulu Weil tarafından 1923 yılında Almanya’da kurulmuştur. Okul, başlangıçta ekonomi politik alanında disiplinlerarası çalışmalar yapmayı amaçlamış olsa da özellikle 1931 yılından itibaren Horkheimer’in önderliğinde felsefe, kültür ve medya alanına yönelmiştir. Felsefeci olan Marcuse 1932 yılında, disiplinlerarası çalışan Adorno ise 1939 yılında okula katılmıştır 1933 yılında Hitler’in egemenliğinin güçlenmesi ile Frankfurt Toplumsal Araştırmalar Enstitüsü üyeleri Amerika’ya giderek New York’a yerleşmişlerdir. 1949 yılında Horkheimer Frankfurt’a geri dönmüştür. Frankfurt Okulu’nda 1930-1950 arasında Horkheimer, 1950-1970 döneminde Adorno ve Marcuse, 1970’den sonra da ağırlıklı olarak Habermas’ın görüşlerinin etkili olduğu görülmektedir. Sayılan diğer isimlerin (Lippmann, Marks, Boudrillard) Frankfurt Okulu ile bir ilgisi yoktur.