İLERİ PROGRAMLAMA

Java programlama dilinde bir sınıf basit anlamda iki unsurdan oluşur. İlk unsur sınıfın durumunu tarif eden alanlardır (üye değişkenler). İkincisi ise değişkenler üzerinde işlemler yapan metotlardır. Yanıt A sçeneğidir.

Sınıf gövdesi sınıftan yaratılmış bütün nesnelerin hayat döngüsünü sağlayan tüm kodları içerir. Alanlar (üye değişkenler) sınıfın durumunu belirtir. Yaratıcı metot nesneleri ilk nesneyi yaratırken çalışır. Metotlar ise sınıfın ve o sınıftan yaratılmış nesnelerin davranışını modeller. Yanıt B seçeneğidir.

Java’da sınıf tanımlarken kullanılan bileşenleri sırasıyla aşağıdaki gibidir:

Erişim niteleyiciler (public, private veya protected)

Erişim dışındaki diğer niteleyiciler (final, static, veya abstract)

class anahtar sözcüğünden sonra sınıfın adı

Eğer varsa extends anahtar sözcüğünden sonra yazılmak üzere, üst sınıf

Eğer varsa implements anahtar sözcüğünden sonra yazılmak üzere, sağladığı arayüz ya da arayüzlerin isimleri

Son olarak kaşlı ayraçlar { } içine alınmış sınıf gövdesi

Yanıt D seçeneğidir.

java.lang.Object sınıf hiyerarşisinin en tepesinde olan sınıftır. Dizi- lerde dahil olmak üzere, Java programlama dilindeki tüm sınıflar bu sınıfın alt sınıfıdır. Bu kural sınıfların tanımında açıkça “... extends java.lang.Object” denilmesine gerek olmadan geçerlidir.

Java programlama dilinde bir sınıf birden fazla arayüzü implement ede- bilir ama sadece bir tek sınıfı extend edebilir. Birden fazla sınıfı extend etmek çoklu-kalıtım Java programlama dilinde desteklenmemektedir.

Üye değişkenler, sınıfların içindeki alanlar olarak tanımlanır.

Yerel değişkenler, bir metot içindeki veya kaşlı ayraçlar içinde yazılmış kod bloğunun içindeki değişkenler olarak tanımlanır.

Parametreler, metot tanımlarken kullandığımız metot isminden sonra gelen ayraçlar içinde tanımlanan değişkenler olarak tanımlanır. 

Yanıt C seçeneğidir.

Üye değişken tanımlarken kullanılan bileşenler;

Niteleyiciler, alanın tipi ve alanın ismidir. 

Yanıt B seçeneğidir.

Yaratıcı metotlar, standart metotlar gibi tanımlanırlar. Fakat bu tür metotlar değer döndürmezler. Yanıt C seçeneğidir.

Eğer üst sınıfa ait bir metodu kendimize göre yeniden tanımlıyor isek o metodun üstüne @Override işaretini koymak tavsiye edilir. Böyle bu metodun üst sınıfına ait bir metot olduğu ayırt edilmiş olur. Yanıt A seçeneğidir.

Her sınıfın en az bir tane yaratıcı metodu vardır. Eğer sınıfın içinde açık olarak hiç yaratıcı metot tanımlanmamış ise, hiç argümanı olmayan bir yaratıcı metot Java derleyicisi tarafından otomatik olarak sağlanır. Buna varsayılan yaratıcı metot denir. Varsayılan yaratıcı metot, üst sınıfın argümansız yaratıcı metodunu çağırır. Bu yüzden üst sınıfın argümansız bir yaratıcı metodu yoksa derleyici bu durumda hata verir. Ancak, açık olarak belirtilmemiş üst sınıf olmaması durumunda, örtük olarak üst sınıf java.lang.Object sınıfıdır ve bu sınıfın argümansız yaratıcı metodu vardır. Yanıt A seçeneğidir.

Bir sınıftan yaratılmış tüm nesneler için ortak olmasını istediğimiz değişken ya da metotları tanımlarken önüne static anahtar sözcüğünü koyarız. Böylece bunlar sınıf üyeleri olmuş olur. Yanıt E seçeneğidir.

İç sınıf static olarak da tanımlanabilir ve iç sınıf dış sınıfın bir üyesidir. Bir iç sınıf, dış sınıfın diğer bütün üyelerine erişebilir. Bu tür iç sınıf tanımlamasını birbirleriyle alakalı sınıfları bir araya toplamak için kullanabiliriz. Böylece geliştirilen kodun okunabilirliği ve bakımı kolaylaşır. Yanıt C seçeneğidir.

java.lang.Object sınıf hiyerarşisinin en tepesinde olan sınıftır.

Doğru cevap D

Doğru Cevap E

Doğru cevap B

Doğru Cevap A

Doğru cevap E

Doğru cevap C

Doğru cevap D

doğru cevap E

Doğru cevap A