İKTİSAT TARİHİ

Ancak 11. yüzyıldan itibaren gezginci tüccarın ve esnafın bu merkezlere yerleşmesiyle şehirler birer değişim ve imalat yeri haline geldi. Böylece şehirler bir yandan malların ve hizmetlerin mahalli değişimi için bir merkez görevi görmeye başlarken, öte yandan da sınai faaliyetler giderek malikanelerden bu yeni merkezlere kaydı.

Kuzeybatı Avrupa bölgesi, Atlantik’ten esen rüzgarlara açıktır; Gulf Stream’in etkisiyle bulunduğu enleme göre nispeten yumuşak bir iklime sahiptir.

İlk olarak 476 ile 1000 yılları arasındaki yaklaşık yarım binyıllık bir süreyi kapsayan ve Karanlık Çağ veya Erken Orta Çağ olarak adlandırılan dönemde Avrupa tam bir siyasi kargaşa ve ekonomik düşüş içindeydi.

14. ve 15. yüzyıllarda (Geç Orta Çağ) ekonomik bir kriz yaşandı. Büyük ölçekli malikane tarımının, sanayinin ve uluslararası ticaretin gerilediği bu dönemde nüfus da salgın hastalıklar nedeniyle önemli ölçüde azaldı.

Milli ölçekte ilk resmi nüfus sayımları ancak 19. yüzyılda başlamıştır. Bu nedenle nüfusun miktarı ve yapısı hakkındaki istatistik bilgilerimiz zaman olarak geriye doğru gidildikçe daha çok uzman tahmini niteliğindedir.

Avrupa’da ölüm oranı da Orta Çağda oldukça yüksekti. Savaş, açlık ve salgın hastalıklar gibi felaketlerden kaynaklanmayan doğal ölümler. Özellikle de genç yaşlarda, yoksulluğun ve tıbbi yetersizliğin bir sonucu olarak ölüm oranı çok yüksekti.  Bu olumsuz faktörlere rağmen yine de doğum oranı, normal olarak ölüm oranından daha yüksekti.

1348 ile 1351 yılları arasında etkisini sürdüren ve Kara Ölüm olarak adlandırılan tehlikeli bir veba salgını, 80 milyon olan Avrupa nüfusunun 25 milyonunun ölümüne neden oldu.

Avrupa’da yaygınlaşmaları uzun bir zaman alan bu yeniliklerin en önemlileri ağır saban, üçlü tarla rotasyonu ve yeni bir at koşum sistemi ile çivili at nalıydı. Bu yenilikler birbirlerine destek olarak 1100 yıllarından sonra Kuzey Avrupa’da görülen zirai büyümenin temelini oluşturdu.

Kule değirmenler 20-30 beygir gücü enerji üretebiliyordu. Rüzgar değirmenleri su değirmenlerinden daha güçlüydü. Ancak onun yayılması coğrafi şartlar ve iklim özellikleri ile sınırlıydı.

13. yüzyılda mekanik saat imalinin problemleri büyük ölçüde çözümlendi ve 14. yüzyılın başlarında muhtemelen İtalya ve İngiltere’de ilk mekanik saatler icat edildi.

Sekizinci yüzyılın son çeyreğinde Şarlman bir para reformu yaparak yeni bir para sistemi getirmişti. Bu para (penny) 1.7 gram ağırlığında ve saf gümüşten olup 12 tanesi eski paranın birine (shilling) eşitti.

Avrupa toprakları önemli coğrafi farklılıklar gösterirdi ve Kuzey Avrupa maden kaynakları bakımından oldukça zengindi.

Orta Çağ Avrupa’sının 476 ile 1000 yılları arasındaki dönem "erken orta çağ" olarak adlandırılır.

Avrupa nüfusu 1347 le 1400 arasında 100 milyonu geçmedi, tersine 80 milyondan 45 milyona düşmüştür.

Doğum oranlarındaki artış, sanayi öncesi toplumların nüfusunun gelişimini olumsuz etkileyen faktörlerden biri değildir. tersine nüfusun artmasına olumlu etki eder.

Orta çağda 10 ve 12. yüzyıllar arasında Avrupa’da şehirlerin yeniden
doğuşu, Batı Avrupa tarihinde bir dönüm noktası olmuştur.

Rüzgar değirmenleri Avrupa’da ilk 12. yüzyılın sonlarında görülmüştür.

İlk ateşli toplar ve mekanik saatler 14. yüzyılın başlarında ortaya çıkmıştır.

İlk matbaa 9. yüzyılda Çin’de icat edildi.

Avrupa'da Orta Çağda 15. yüzyıla doğru "kan bağına sahip kişiler arasında kurulan bir ortaklık şekli Kumpanya doğmuştur.