İKTİSAT TARİHİ - Deneme Sınavı - 9

Tarım Devrimi öncesinde nüfusun artış oranı sadece on binde 0.07-0.15 dolaylarındaydı. Tarım Devriminden sonra nüfusun artış hızı binde 0.36’ya yükseldi. İnsanların yerleştikleri alanlar genişledi. Akdeniz’in çevresindeki toprakların nüfusu oldukça yoğun hale geldi. Buna göre “C” seçeneği yanlıştır.

Childe’ın teorisi, belirli tür hayvanların ve bitkilerin yok olması sonucu doğal kaynaklarda meydana gelen bir azalmadan doğan çevre değişimini hareket noktası olarak almaktadır. Azalan doğal kaynak, avcılık ve toplayıcılıkta istihdam edilecek iş gücünün verimliliğinin düşmesine yol açmıştı. İnsanın hayatta kalabilmesi için geriye kalan kaynaklardan daha etkin biçimde yararlanması gerekiyordu. İnsan, tarım yoluyla emeğinin verimini artırmayı başarmıştı. Buna göre cevap “A” seçeneğidir.

Yunan şehirlerinin ekonomik refahının en önemli nedeni, üretim faktörleri üzerinde etkin bir mülkiyet hakları sistemi kurmayı ve buna uygun bir hukuki çerçeve meydana getirmeyi başarmasıydı. Buna göre cevap “D” seçeneğidir.

İlk Çağ ekonomilerinin çöküşünü hazırlayan başlıca neden, nüfus artışı ve bunu izleyen tarımda azalan verim olgusudur. Buna göre cevap “C” seçeneğidir.

Teknik açıdan Roma tarımı geriydi. Kölelik, yeniliği önleyici bir faktör olarak bu geriliğin önemli bir nedeniydi. Bu nedenle “B” seçeneği yanlıştır.

Asya, dünyada kişi başına gelirin de en yüksek olduğu bölgeydi. 1000 yıllarında Çin’in kişi başına geliri muhtemelen Batı Avrupa’nınkinin iki katına yakındı.

Araplar esas olarak göçebe bir toplumdu. Daha sonra ele geçirilen topraklar Arabistan’a göre daha az kuraktı ve Mezopotamya ve Nil gibi uygarlığın beşiği olmuş bölgeleri de kapsıyordu. Müslümanlar bu bölgelerde ve diğer yerlerde sulamaya dayalı tarım uygulaması yaptılar ve Güney İspanya gibi bazı bölgelerde yüksek verimli ileri tarım yöntemleri geliştirdiler.

Mısır, Nil sayesinde daha önce olduğu gibi İslam döneminde de bir buğday
üretim merkezi olarak önemini korudu.

Tarım sektörüyle ilgili önemli bir kurum taşra yönetiminin ve kırsal ekonominin
temelini oluşturan tımar sistemiydi.

Köylünün, öncelikle toprağı işlemesi ve belirlenen vergileri
ödemesi gerekliydi. Tarımsal üretimden alınan en temel vergi öşür dü.

Merkez hazinesi kendisine ait gelirlerin tahsilini sağlamak amacıyla mukataa adı verilen mali birimler oluşturmuştu.

16. yüzyılda Osmanlıların Doğu-Batı ticaretindeki rolünü tehdit eden önemli
bir gelişme Portekizlilerin Ümit Burnu yoluyla Hindistan’a ulaşmalarıydı

Osmanlılar, Kızıldeniz’i güvenlik altına alarak Portekiz’in baharat ticareti üzerinde tekel oluşturma teşebbüsüne engel oldular.

Ekonomik açıdan lonca düzeni, arz ve talep yasalarının işlemesindeki problemleri çözmeyi amaçlıyordu.

Kullanılan tarım teknikleri ve yetiştirilen ürünler toprak ve iklim şartlarına bağlıydı. Yağışlı bölgelerde ana ürün pirinçti. Kurak bölgelerde ana ürünler buğday, arpa ya da darıydı. Hindistan’a özgü bir ürün ise pamuktu.