İKTİSADİ KALKINMA

İktisadi gelişme; daha çok büyüme sorununu çözmüş ve yapısal değişim içine girmiş ekonomilerin durumunu anlatmak içim kullanılır.

Alfred Amonn’un 1944 yılında iktisadi büyüme ve kalkınma arasındaki farkı vurgulamıştır. Amonn’a göre ülke ekonomisi zamanla iki yönde değişme gösterir. Bunlar;

Adam Smith 1776 yılında yayınladığı “Ulusların Zenginliği” adlı eseri kalkınma konusunda yayınlanan ilk bilimsel incelemedir.

Kalkınma kavramı bugüne ulaşmasında katkı sağlayan yaklaşımlar şunlardır;

Kalkınma üç şekilde ölçülür. Bunlar;

Dünya Bankası tarafından hazırlanan “Dünya Kalkınma Raporu” kişi başına düşen GSYH büyüklüklerini kullanarak ülkeleri gelişmişlik düzeylerine göre gruplandırmaktadır.

Az gelişmiş ülkelerin sahip olduğu makroekonomik özellikleri altı başlık altında toplanır. Bunlar;

Az gelişmiş ülkelerin demografik özelliklerini şunlardır:

Az gelişmiş ülkelerin beşeri özellikleri şunlardır;

Az gelişmiş ülkelerin sektörel özelliklerinin başında tarım sektörünün hakim sektör olması gelmektedir.

Üretim artışı yanında yapısal değişimin gerçekleştirilmesi iktisadi kalkınmanın en doğru tanımıdır.

Yüksek büyüme hızına ulaşılması iktisadi kalkınmayla amaçlanan yapısal değişme türlerinden biri değildir.

Güney Kore BRICS (Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin, Güney Afrika) ülkesi değildir.

Sürdürülebilir kalkınma gelecek kuşakları riske atmadan bugünkü kuşakların kendi ihtiyaçlarını karşılayabildiği kalkınmadır.

Farklı para birimlerinin satınalma güçlerini eşitleyen değişim oranına satınalma gücü paritesi denir.

Türkiye 2016 yılı İnsani Gelişme Endeksine göre Yüksek düzeyde insani gelişmeye sahip ülkeler grubunda yer almaktadır.

Az gelişmiş ülkelerin kalabalık nüfuslu ülkeler olduğu genellemesinde bulunmak sanılanın aksine yanlıştır.

2016 yılı için bu rakam 1045 dolar ve daha azdır.

Toplam yatırımlarda daha yüksek pay az gelişmiş ülkelerde sanayi kesimine özgü bir özelliktir.

Geleneksel kesim, kapalı bir ekonomi görünümündedir. Üretim ve tüketim genellikle aynı birimlerde toplanmıştır. Dolayısıyla pazar yapısını oluşturacak değişim süreci gelişmemiştir. Bu kesimde işgücünün marjinal verimliliği sıfır ya da sıfıra çok yakındır. Geleneksel davranış biçimlerinin egemen olduğu bu kesimde sosyal akıcılık yok denecek kadar azdır. Nüfus artışı sürekli ve hızlıdır. Sermaye birikiminin yetersiz oluşu ve doğal kaynakların azlığı, artan nüfusun istihdam edilmesini engeller ve gizli işsizlik büyür.