İKTİSADİ DÜŞÜNCELER TARİHİ

John Maynard Keynes “İstiham, Faiz ve Paranın Genel Teorisi” isimli kitabını 1936 yılında yayınlamıştır.

Keynes’e kadar iktisatçılar “mikro-makro” diye iktisatta bir ayrım yapmamışlardır. Fakat Keynes’le birlikte böyle bir ayrım başlamıştır. Mikro iktisat bireysel karar vericilerin davranışlarını incelerken, makro iktisat ise ekonomik birimlerin toplu davranışlarını inceler. Bu doğrultuda Keynesyen analiz tek bir mal veya hizmetin fiyatındaki artıştan ziyade;

makro kavramları çalışma konusu haline getirmiştir.

Keynes’e göre, toplam talep; ulusal gelirin, üretim düzeyinin ve istihdamın en önemli belirleyicisidir. Toplam talep toplam harcamalardan meydana gelir.

Fiyatların genel düzeyinin sürekli olarak düşmesine deflasyon denir. Deflasyon sadece aşırı ciddi ekonomik bulanım dönemlerinde ortaya çıkar.

Gelir ile tüketim arasında pozitif yönlü bir ilişki vardır.

Sermayenin gelecekteki gelirlerle yapacağı katkı üç unsura bağlıdır. Bunlar;

Sermayenin üreticisine bir birim sermaye daha üretmek için yeterli olan fiyata sermayenin tedarik fiyatı denir.

Ekonomik birimlerin herhangi bir mal, hizmet veya finansal aracın fiyatında zaman içerisinde meydana gelebilecek değişikliklerden ek kazanç elde etme arzusuna speakülasyon amacı ile para talebi denir.

Gelir ve tüketim arasındaki farkın eşitliğine tasarruf denir.

Tüketim ve yatırım harcamalarının cari gelire eşit olduğu düzey denge ulusal geliri belirler.