II. MEŞRUTİYET DÖNEMİ TÜRK EDEBİYATI

Fecr-i Âtî’nin kurucuları  Demet, Mehasin, Resimli Kitap, Servet-i Fünûn, Musavver Muhit, Hale (Musavver Hale) ve Han›mlara Mahsus Gazete’de Yazılar kaleme almışlardır.

Fecr-i Âtî’nin teşekkülünü kolaylaştıran etkenler şöyle sıralanabilir:
• Daha önceden aralarında devam eden beraberlik.
• Batılı edebî mektepler ve Edebiyat-ı Cedide örneği.
• Halis edebiyat arayışı
• Devrin her şeye politik bir gözlükle bakma alışkanlığına tepki.

Fecr-i Âtî Kütüphanesi adlı bir yay›n serisi, niyet safhasından uygulamaya geçirebildikleri bir teşebbüstür. Bu seriden beş kitap yayımlanmışltır: Timsal-i Aşk (Cemil Süleyman), Hayat-i Fikriye (Köprülüzâde Mehmet Fuat), İnhizam (Cemil Süleyman), Ruh-ı Bî-kayt (Tahsin Nahit), Fırtına (Şahabettin Süleyman).

Fecr-i Âtî topluluğu  yayın organı olarak Servet-i Fünûn dergisi etrafında toplanmışlardır.

Topluluk kuruluşu ilan eden haberde “sanat şahsî ve muhteremdir” denmişti. Bu cümle herkesin edebî tavrında serbest olduğunu ve topluluğu değil sadece kendini temsil edebileceği anlamına gelmektedir.

Nesl-i Âtî yazarları Rübap mecmuasında, kendi eserlerinin mevzu ve orijinalite bakımından Fecr-i Âtî eserlerinden üstün olduğunu ileri sürerler.

Büyük Duygu dergisinde “Yeni Bir Haleti Ruhiye” başlıklı yazısıyla onları alkışllayan, onlarla edebiyatımıza yeni bir ruh geldiğini söyleyen Şahabettin Süleyman oldu. Şahabettin Süleyman söz konusu yazısında Nesl-i Âtî gençlerinin eserleriyle “Edebiyatımıza Türklük hissinin hâkim kılındığını”söyleyerek onları takdir ve teşvik etti.

Şahabettin Süleyman  Nesl-i Ati yazarlarını Mevlâna’ya ve onun sembol olan “ney”e nisbetle “Nâyîler” diye adlandırmıştır.

Bu topluluk gayretine katılan başlıca isimler şunlardır: Enis Behiç (Koryürek),Hakkı Tahsin, Halit Fahri (Ozansoy), Hasan Sait Mevlevî, Hemedanîzâde Ali Naci(Karacan), Hıfzı Tevfik (Gönensoy), İsmail Zühtü, Orhan Seyfi (Orhon), Safi Necip,Selahattin Enis (Atabeyoğlu), Tahsin Nihat, Yahya Saim (Ozanoğlu), Yakup Salih.