II. MEŞRUTİYET DÖNEMİ TÜRK EDEBİYATI - Deneme Sınavı - 11

Bu arada topluluğun en önemli isimlerinden Şahabettin Süleyman, Fecr-i Âtî’nin yayın organı olmak niyet ve ümidiyle Şiir ve Tefekkür adlı bir mecmua çıkarır.

Şiir ve Tefekkür dergisi sadece 2 sayı çıkarılabilmiştir.

Kısa ömürlü olan Şiir ve Tefekkür dergisini, yine kısa ömrüyle Jale dergisi izlemiştir.

Jale dergisi, yine Şiir ve Tefekkür dergisini çıkaran Şahabettin Süleyman tarafından çıkarılmıştır.

Namık Kemal, edebiyatın millet olmadaki rolünü belirtmek için “Edebiyatsız millet dilsiz insan gibidir” benzetmesini yapmıştı. Fecr-i Âtî mensupları bu özdeyişi özellikle vurgulamışlardır.

Yenileşme Devri Türk Edebiyatı kendi içinde
• Tanzimat Dönemi (1860-1876)
• I. Meşrutiyet (veya Sultan II. Abdülhamit) Dönemi (1876-1908)
• II. Meşrutiyet Dönemi (1908-1922)
• Cumhuriyet Dönemi (1923-)

şeklinde dönemlere ayrılır.

II. Meşrutiyet yılları, siyasi ve ideolojik tablo bakımından hayli çeşitlidir. Bunları
• Batıcılık
• Osmanlıcılık
• İslâmcılık
• Türkçülük
• Sosyalizm
• Meslek- i İçtimaî
olarak sıralamak mümkündür.

Bu dönemin daha önceki zaman dilimlerinden en önemli farkı “örgütlü toplum” düzenine geçilmesidir. 23 Aralık 1876 tarihli I. Meşrutiyet anayasası 13. maddesiyle sadece ticari örgütlenmelere (şirketleşmeye) hak tanımıştır. Ayrıca spor kulüplerinin kuruluş yılları da I. Meşrutiyet / Sultan II. Abdülhamit yıllarına kadar uzanır (ör. BJK’nin kuruluşu: 1903). II. Meşrutiyet’te ise Kanun-i Esasî, 1909’da yapılan bir değişiklikle her türlü cemiyet kurma ve gösteri hakkını teminat altına almıştır.

II. Meşrutiyet’te ise Kanun-i Esasî, 1909’da yapılan bir değişiklikle her türlü cemiyet kurma ve gösteri hakkını teminat altına almıştır.

Selamet-i Umumiye bir fikir kulübü olarak faaliyet göstermiştir.

Hilal-i Ahmer kamu yararına çalışan bir örgütlenmedir.

İslamcılık akımının edebiyat alanında en güçlü ismi Mehmet Akif ’in Safahat’ı, ilk cildinden itibaren “Milli Edebiyat’ın en parlak örneği olarak gösterilmiştir.

Mesela Halide Edip Yeni Turan (1912) romanında Türkçülüğü, Osmanlı Türklerinin dil, kültür, eğitim ve kalkınma gibi konularda atılım yapması olarak yorumlanır.

Rusya’da 1917 Bolşevik İhtilali sonrasında ise her gruptan aydın bu ideolojiye ilgi duymuştur.

Daha sonra Türk Ocağı (25 Mart 1912) kurularak Türkçü çizgideki derneklere model teşkil etmiştir.