HAYVAN YETİŞTİRME

“Türkiye’de sadece hayvancılık yapılan işletmelerin toplam tarım işletmeleri içerisindeki payı
1970 yılında %9.40 iken, 2001 yılında %2,36’ya,
bitkisel ve hayvansal üretimi birlikte yürüten işletmelerin oranı %83.30’dan %67.42’ye gerilemiş,
yalnız bitkisel üretim yapan işletmelerin oranı ise
%7.30’dan %30.22’ye yükselmiştir. Bu değişim,
hayvancılıktan önemli ölçüde kaçış olduğunun
göstergesi niteliğindedir”

Ülkemizde 2017 istatistiklerine göre eti için üretilen hayvan varlıkları aşağıdaki gibidir:

Bu rakamlar göz önüne alındığında tavuk varlığı değer hayvanlardan fazladır. Doğru cevap C'dir.

Sayfa 8 çizelge 1.3

sayfa 9 çizelge 1.4

Ülke genelinde hayvan varlığının genetik kapasitesini artırmada önemli bir araç olabilecek olan tohumlama türü "doğal tohumlama" değil; "yapay tohumlama" dır.  Diğer seçeneklerdeki ifadelerin hepsi hayvansal ürün üretimini arttırmanın önündeki kısıtlar arasında yer almaktadır. Doğru cevap A'dır.

Dünya sığır varlığı son 30 yıllık dönemde yavaş
da olsa artış eğilimi göstermektedir. Türkiye’nin de
içinde yer aldığı çok sayıdaki ülkede ise sığır varlığının azalmakta olduğu bilinmektedir. Türkiye
sığır varlığı 1991 yılında yaklaşık 12.0 milyon baş
iken, bu sayı zaman içerisinde 10.5 milyon başa kadar gerilemiş, 2017 yılında 15.9 milyon baş olarak belirlenmiş, aynı dönemde Türkiye manda varlığı
hızlı bir şekilde azalarak 366 bin baştan 161 bin
başa düşmüştür

Çizelge 1.5. incelendiğinde; 1991 yılında sırasıyla 40.4 ve 10.8 milyon
baş olan Türkiye koyun ve keçi mevcudunun 2009
yılına varıldığında 21.7 ve 5.1 milyon başa gerilemiş olduğu görülecektir.

Türkiye'de  tarımın diğer dallarında olduğu gibi hayvancılık alanında da durum  saptamaya yönelik bilgiler önemli ölçüde eksiktir. Var olan bilgiler de yeterli ve güvenilir değildir. Bu durum hayvansal üretimi arttırmada önemli bir kısıt olarak karşımıza çıkmaktadır. Doğru cevap E'dir.

Üzerinde durduğumuz 1991-2017 döneminde,
2017 yılına gelindiğinde toplam et ve toplam kırmızı et üretimimizin arttığı görülür (Çizelge 1.7).
Bununla birlikte et üretimimiz kırmızı et talebini
karşılayabilir düzeye ulaşamamış, kırmızı et talebini karşılamak ve tüketici fiyatlarını dengeleyebilmek için; besilik hayvan, kesimlik hayvan, karkas
ve lop et ithalatı neredeyse sürekli hale gelmiştir.
Süt üretiminde ise durum farklıdır. Dönem başında 10 milyon ton olan toplam süt üretimi, 2017
yılında 20.6 milyon tona yükselmiştir.

çizelge 1.7

Hayvan üretimi hakkında seçeneklerde sözü edilen saptamaların doğru şekilleri aşağıda verilmiştir;

e şıkkı saptama değil kısıtlardan biridir.

Olanaklar
• “Türkiye hem hayvancılığın geliştirilmesine
uygun olan, hem uygun hale getirebilecek
hem de hayvancılıktan başka üretim alternatifi olmayan geniş alanlara sahiptir.
• Kaba ve karma yem üretimi açısından pek
çok olanak mevcuttur.
• Türkiye’nin bitkisel üretimi içerisindeki
payı olabilecek veya olması gerekenin çok
gerisinde olan yem bitkileri üretimini; öncelikle toprak koruma, sonrasında da hayvancılığı geliştirme amacıyla bugünkü düzeyinin çok üzerine çıkarmak mümkündür.
• Türkiye; mevcut genotip ve çevre çeşitliliğinden yararlanılarak, bölgelere ve üretim
sistemlerine uygun damızlıklar geliştirme,
daha da ötesi bunları dış pazarlara sunma
olanağına sahiptir.
• Türkiye, hayvancılık sektöründeki bilgi açığını kolaylıkla kapatabilecek alt yapıya sahiptir.
• Türkiye; etnik, kültürel, tarihsel, dinsel ve
coğrafi yakınlıklarını da kullanarak hayvancılıkta bölgesinin öncüsü, hayvan ve
hayvansal ürün konusunda her türlü talebe
yanıt verebilecek potansiyele sahiptir.
• Büyük işletmelerin kurulması ve çoğalması
yanında, küçük ve orta ölçekli hayvancılık
işletmelerinin olanaklarının geliştirilmesi ve üretime katkılarının artırılabilmesi
mümkündür.

Türkiye tarımının önemli bir kolu olan hayvancılık, sıklıkla devlet müdahalesiyle karşılaşmaktadır. Kamunun yönlendirme ve destekleme amaçlı politikalarda en fazla başvurduğu araçlar teşvik ve sübvansiyondur. Müdahalelerde çoğunlukla, ya gıda sanayisinin hammadde ihtiyacını karşılama ya da tüketiciyi koruma amacı öne çıkmaktadır. Oysa üretim yetersizliği olan ülkelerde, devlet müdahalelerinin temel amacı; üretimde süreklilik ve yeterliliği sağlamak, üreticiyi korumak ve maliyetleri düşürmek olmalıdır. Doğru cevap B'dir.