HAYVAN DAVRANIŞLARI VE REFAHI - Deneme Sınavı - 16

Nakil öncesi farklı kaynaklardan hayvanların karıştırılması, buzağılarda, atlarda
ve koçlarda da sorun oluşturabilmektedir. Farklı barınak ve bölmede yaşayan 12
aylık yaştan büyük domuzlar ve erkek sığırlar nakilden önce ve nakil sırasında
karıştırılmamalıdır. Araçlar hareketli bölmelere sahip olmalıdır. Bu durum daha
önce beraber olan hayvanların yine beraber olmalarına imkan sağlar. Koyunlarda
birbirine alışık olmayan hayvanların karıştırılmasıyla kavga davranışı fazla görülmezken, domuzlarda ve sığırlarda bu durum ciddi bir sorun oluşturmaktadır.
Nakil sırasında hayvanlarda ciddi bir yaralanma oluşursa, uygun bir yerde bu
hayvanlar boşaltılmalı veya insancıl yöntemlerle araçta kesimi yapılmalıdır. Bu
nedenle

Atların naklinde kullanılan nakil araçları bazı özelliklere sahip olmalıdır. Atlar
genellikle bireysel bölmelerde nakledilirler. Ancak grup olarak da nakil yapılabilir.
Grup olarak nakilde çeşitli sorunlar ortaya çıkabilmektedir. Yarış atları
genellikle kara ve hava yoluyla nakledilirler. Yarışlarda veya atlı sporlarda kullanılacak
atların nakli treyler veya kamyonlarla yapılmaktadır. Nakil aracında bireysel
bölmelerin dizaynı önemlidir. Bölmenin ön ve yan tarafları ile eni ve uzunluğu
standartlara uygun olmalıdır. Yan yana olan atların başları arasında bir bariyer ve
aracın zemininde lastik materyal olmalıdır. Uzun nakillerde altlık kullanılmalıdır.
Nakil araçlarında katların yüksekliği çok önemlidir. İyi bir hareket ve havalandırma
sağlanabilmesi için, bölmenin içeriden yüksekliği, atın cidago yüksekliğinden
en az 75 cm daha fazla olmalıdır. Bu durumda atların naklinde çok katlı değil tek
katlı araçlar kullanılmaktadır.

Nakil sırasında en şiddetli yaralanma kemik kırıklarıdır. Tavukların naklinde kırık olaylarına daha fazla rastlanmaktadır. Özellikle kafeslerde yeterli hareket etme imkanı bulamayan yumurta tavuklarının naklinde kemik kırıkları fazla görülebilmektedir.

Göbek kordonu henüz iyileşmemiş yeni doğanlar nakil için uygun değildir. Bunun dışında yaralı veya hasta hayvanlar bazı koşullar yerine getirilerek nakledilebilirler.

Nakil süresinin uzaması hayvanlarda refahın kötüleşmesine neden olmaktadır. Hayvanlarda yorgunluk, enerji yetmezliği, hastalıklara duyarlılık, yeni patojenlerle karşılaşma riski artmakta ve böylece hastalanma olasılığı yükselmektedir.

Sığırlar, koyunlar ve keçiler 14 saat nakledilebilirler. En az bir saat mola verilmeli, molada su ve yiyecek sağlanmalıdır. Moladan sonra ikinci bir 14 saatlik peryot boyunca nakilleri yapılabilir. Bunun dışında;

Tek tırnaklılar maksimum 24 saat nakledilebilirler.

Kedi ve köpeklerde, tavuklarda nakil süresi 8 saatten fazla sürecekse ilave şartlar yerine getirilmelidir.   

Dört aylık yaştan büyük tek tırnaklıların uzun süreli nakilleri mümkündür.

Yükleme sırasında ortaya çıkan stres, nakil başladıktan sonra birkaç saat daha devam etmektedir. Daha sonra hayvanlar nakile alıştıkça stres azalmaktadır. Nitekim nakil koşulları iyiyse ve nakil süresi çok uzun değilse, nakille ilgili temel problem sadece hayvanların nakil aracına yüklenmesidir. Nakil ilerledikçe kalp atış hızında azalma, kortizol seviyesinde düşme görülür.

Elektrik şok veren aletlerin kullanımından mümkün olduğu kadar kaçınmak gerekir. Fakat yürümeyi reddeden ergin sığır ve domuzlarda, bir saniyeden fazla olmamak ve arka bacak kaslarına uygulanmak koşuluyla uygulanabilir.

Hayvanlara vurmak; özellikle duyarlı bölgelere basınç uygulamak; mekanik aletlerle askıya almak; baş, boynuz, kulaklar, ayaklar, kuyruk veya yapağıdan tutularak sürüklemek veya asansöre bindirmek yasaktır.

Sığırların araçlara yükleme ve boşaltılması refah bakımından önemlidir. Kaygan olmayan bir zemin ve 30 cm aralılıklarla lastik takozlar yapılması koşuluyla sığırlarda rampa en fazla 26 dereceye kadar olabilir. Buzağılarda rampanın eğimi daha düşük olmalıdır.

1 Ocak 2003 Tarihinden itibaren bu kafeslerin yapılması veya ilk defa kullanılması yasaklanmıştır. Daha önceden bu kafesleri kullanmaya başlayan işletmelerde ise 1 Ocak 2012 Tarihinden itibaren yasaklanacaktır. 1 Ocak 2003 Tarihinden itibaren üye ülkeler iyileştirilmemiş kafeslerle ilgili olarak (2003-2012 arasında) aşağıdaki koşulları yerine getirmesi gerekir. Her tavuk için net olmak üzere en az 550 cm2 kafes alanı ayrılmalıdır. Yemlikleretavuklar kolayca ulaşabilmelidir. Her tavuk için 10 cm yemlik uzunluğu ayrıl malıdır. Damlama veya su kapları kullanılıyorsa, her kafesteki tavuklar en az iki damlama suluk veya su kabına ulaşabilme imkanı olmalıdır. Damlama suluklar veya su kapları kullanılmıyorsa, her tavuk için 10 cm suluk uzunluğu ayrılmalıdır. malıdır. Damlama veya su kapları kullanılıyorsa, her kafesteki tavuklar en az   suluk veya su kabına ulaşabilme imkanı olmalıdır. Damlama suluklar veya su kapları kullanılmıyorsa, her tavuk için 10 cm suluk uzunluğu ayrılmalıdır. malıdır. Damlama veya su kapları kullanılıyorsa, her kafesteki tavuklar en az iki damlama suluk veya su kabına ulaşabilme imkanı olmalıdır. Damlama suluklar veya su kapları kullanılmıyorsa, her tavuk için 10 cm suluk uzunluğu ayrılmalıdır.