HAYVAN BESLEME - Deneme Sınavı - 10

Yalnız IV

%10-15

Karbonhidratların sindirimi tükürüklerinde amilaz enzimi bulunan hayvanlarda ağızda başlar.

Pinositoz

I ve II

Hidroklorik asit

I ve II

11

Yağ asitleri

Kuru Kaba Yemler
1. Buğdaygil kuru otları

2. Baklagil kuru otları

3. Baklagil-buğdaygil karışımı kuru otlar
4. Baklagil-buğdaygil samanları

Protein Ek Yemleri (Ham Protein İçeriği %20’den Yüksek Yemler)
1. Bitkisel kaynaklı protein ek yemleri (baklagil tohumları)

2. Yağlı tohumlar ve küspeleri
3. Hayvansal kaynaklı protein yemleri
4. Protein olmayan azotlu bileşikler

Yonca: Değişik iklim koşullarında yetişebilen yonca, dünyada en fazla yetiştirilen baklagil yem bitkisidir. Yonca; drenajı iyi, fazla asitli olmayan toprakları sever. İlk ekildiği yıldan sonraki yıllarda iklim, toprak ve sulama koşullarına bağlı olarak yılda 3-10 biçim verim verir. Çok yıllık bir bitki olduğundan 10-15 yıl normal verimini sürdürebilir. Yonca, hayvanlara genellikle biçilip taze ya da kuru- tulmuş olarak yedirildiği gibi, bazen otlatılarak da değerlendirilmektedir. Yonca, baklagil yem bitkileri içerisinde besleme değeri en yüksek olanıdır. Başka bir deyişle protein, mineral maddeler ve vitaminlerce zengin olup, hayvanlar tarafından sevilerek tüketilir. Yoncanın protein içeriği %14-18 arasında değişir.

Sudan Otu: Kurağa dayanıklı sıcak iklim bitkisi olan sudan otu 1.5-2.0 m boy- lanabilen ve yılda 1-4 kez biçilebilen yüksek verimli bir bitkidir. Kuru maddede %2-2.5 şeker içerdiğinden, sığırlar severek tüketirler. Kurağa dayanıklı olduğu için, yaz döneminde kuraklık halinde süt inekleri için iyi bir yeşil yem kaynağıdır. Pro- tein düzeyi düşük olduğundan yeşil yem ve silaj yapmak amacıyla Sudan otu ge- nellikle baklagillerle karışık ekilir. Sapları geç kuruduğundan kuru ot eldesi zordur.

Mısır: Çok sayıda çeşidi vardır. Besin maddeleri eksikliği giderilerek kullanıldığında fazla miktarlarda da verilse hayvanlarda zararlı bir etkisi görülmez. Sellüoz oranı çok düşük olduğundan sindirilme derecesi yüksektir. Organik maddeleri hayvanlar tarafından yaklaşık %90 düzeyinde sindirilir. Yağ içeriği bakımından zengindir. Protein içeriği %9-10 arasında değişir. Enerji düzeyi ise 3300-3450  kcal/kg metabolik enerji (ME) arasındadır.

Soya, süt verimini artırdığından süt inekleri için uygun bir yem olduğu halde fazla miktarda yedirilirse tereyağını yumuşatır ve süte soya kokusu siner. Bu nedenle hayvan başına 1 kg’dan (%15’den) fazla verilmemelidir. Besi sığırları için iyi bir protein yemi olduğu kadar, iyi bir enerji kaynağıdır. Buzağılara uzun süre kullanılması durumunda bıkkınlık yapar.

Kolza küspesinde bulunan glikosinolatlar tiroid bezinden tiroksin hormonunun salgılamasını engelleyerek ana karnında yavru gelişimini olumsuz etkiler.

Değirmenlerde işlenen danelerin elenme ve soyulmalarından başlayarak un haline gelinceye kadar geçen aşamalarda elde edilen kalıntılardır. Bu kalıntılar buğday kepeği, razmol, bonkalit, bulgur kepeği, çavdar kepeği, mısır kepeği, pirinç kepeği, baklagil kepekleri gibi kepeklerdir. Bunlardan en fazla kullanılanı buğday kepeği ve razmoldür.

Probiyotikler bağırsak mikrobiyal dengesini geliştirerek konakçı hayvanda yararlı etkiler oluşturan canlı mikrobiyal yem katkı maddeleridir.

Enzimler, genel olarak sindirimi zor yemlerden yararlanmayı artırmak amacıyla üretilen yem katkılarıdır.

Hayvan besleme bilimi tarihsel süreç içerisinde doğallık, kimyasal, mineral, vitamin, yemleme standartları, amino asit, yem katkıları-implantlar ve biyoteknoloji dönemlerini geçirmiş ve halen geçirmektedir.