HAVAYOLU YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 3

ICAO’ya göre Faaliyet Maliyetleri: Havayolu taşımacılığı faaliyetleriyle (operating) ilgili olan maliyetlerdir. Diğer seçenekler işletmelerinin faaliyet maliyetleri içinde yer alamayacak kalemlerdir. (faaliyet dışı) Bunlar: • Uçakların hizmetten çekilmesi, değiştirilmesi ve satışı nedeni ile ortaya çıkan giderler, • Alınan borç ve kredilerin faiz giderleri, • Bağlı ortaklıklar ve iştiraklerden (affiliated companies) kaynaklanan zararlar, • Kambiyo işlemlerinden, kur farklılıkları ve dalgalanmalarından kaynaklanan kayıplardır. Doğru cevap C’dir.

İstasyon Giderleri • Yer hizmetleri personel giderleri • Binalar, yer ekipmanları ve ulaşım giderleri • Satın alınan yer hizmetlerinin giderleridir. Diğer seçenekler yine dolaylı faaliyet maaliyetleridir, ancak yolcu hizmetleri veya havaalanı/ seyrüsefer hizmetleri gibi alanlardadırlar. Doğru cevap B’dir.

Uçuş Faaliyet Giderleri: • Uçuş personel giderleri • Yakıt ve yağ giderleri • Sigorta giderleri • Uçak ve uçuş personeli kiralama giderleridir. Doğru cevap E’dir.

Doğrudan Faaliyet Maliyetleri (Direct Operating Costs): 1. Uçuş Faaliyet Giderleri • Uçuş personel giderleri • Yakıt ve yağ giderleri • Sigorta giderleri • Uçak ve uçuş personeli kiralama giderleri; 2. Uçak Bakım Giderleri; 3. Amortisman Giderleri'dir. Diğer seçenekler Dolaylı Faaliyet Maliyetleridir. Doğru cevap E’dir.

Dolaylı faaliyet maliyetleri (direct operating costs); uçuş faaliyetlerinde kullanılan uçak tipi ile doğrudan ilişkili olmayan, uçuş faaliyetlerinin (operations) gerçekleştirilmesinde ortak olan giderlerden oluşmaktadır. Dolaylı faaliyet maliyetleri; havaalanı ve hava seyrüsefer hizmetlerinin kullanım ücretleri, istasyon ve yer hizmetleri ile yolcu hizmetleri giderleri, biletleme, satış ve promosyon gibi pazarlama giderleri, yönetim, genel ve diğer giderlerden oluşmaktadır. Doğru cevap D’dir.

Yolcu Hizmetleri Giderleri: • Kabin görevlileri giderleri • İkram giderleri • Uçuş gecikme ve iptal giderleri • Yolcu mali mesuliyet ve kaza sigortası ücretleridir.  Doğru cevap A’dır.

Sigorta giderleri ve Koltuk sigortası sabit maliyetler grubunda yer alırlar. Doğru cevap C’dir.

Sıkça kullanılan birim maliyet göstergeleri şunlardır: • Uçuş ya da iniş kalkış sayısı başına (per flight) maliyet, • Uçuş saati başına (per flight hours) maliyet,• Uçuş öncesi ve sonrası taksi zamanını da kapsayan blok uçuş saati başına (per block hours) maliyet, • Ücretli yolcu/ton-kilometre (per revenue passenger/ton-kilometres) ve sunulan koltuk/ton-km başına (per available seat-kilometres) maliyet, • Hizmet verilen yolcu sayısı başına (per passenger) maliyet. Doğru cevap A’dır.

İşgücü verimliliğini artırmak için yöntemler: 1-Ortalama uçuş uzunluğunu artırmak; 2- Uçakların koltuk kapasitesini artırmak; 3- Günlük uçak kullanım miktarını artırmaktır. Diğer seçenekler, yani I. ve V., uçak verimliliği ile ilgilidir. Doğru cevap B’dir.

Uçağın menzili, Uçak Özellikleri ile ilgilidir- büyüklüğü, performansı,menzili,motor gücü gibi. Doğru cevap D’dir.

1919 yılında imzalanan Paris Konvansiyonu taraf ülkelere kendi kara sınırları üzerindeki hava sahalarında ulusal egemenlik hakkı tanıyarak ülkelerin hava sahalarını doğal kaynak olarak ilan etmiştir.

Uluslararası havayolu taşımacılığının düzenlenmesinde “karşılıklılık” ilkesi vardır. Bir ülkenin diğer bir ülkeye karşı olumlu ya da olumsuz tutumu, müzakerelerde diğerinin karar ve davranışlarına yön verebilir.

Pazara erişim, ülke çiftleri arasında sefer yapılıp yapılamayacağının önünü açan ya da tıkayan bir düzenlemedir.

Şekil, Bir hava aracının yabancı ülke topraklarına inmeksizin üzerinden uçma hakkını (Transit Uçuş Hakkı) ifade etmektedir.

Şekil, bir hava aracının ticari amaç gütmeksizin teknik sebeplerle diğer bir ülke topraklarına inebilme hakkını ifade etmektedir.

Şekil, taşıyıcının ticari bir amaçla kendi ülkesinden başka bir ülkeye yolcu, yük ve posta taşıma hakkını ifade etmektedir.

Şekil, taşıyıcının kendi ülkesinde başlayan veya biten bir seferle ikinci bir ülkesine yolcu, yük ve posta taşıma hakkını ifade etmektedir.

Şekil, taşıyıcının kendi ülkesi dışında bir ülkenin iç hatlarında yolcu, yük ve posta taşıma hakkı (Kabotaj Hakkı) nı ifade etmektedir.

Havayolu pazarlarını liberalleştirmenin en önemli amacı rekabeti artırmaktır. Rekabetin havayolu işletmelerini etkinlik, verimlilik ve hizmet kalitesini artırmaya, fiyatları ise azaltmaya zorlayacağı öngörülmektedir.

Havayolu pazarının liberalleşmesi, olumlu sonuçlarının yanı sıra, olumsuz sonuçlar da yaratmaktadır. Yazında en çok vurgulanan olumsuzluklar; adil olmayan rekabet ortamının
oluşması, giderek daha az sayıda işletmenin daha çok trafik taşıması, buna bağlı olarak
monopolleşmenin geri gelmesi ve sektörün kararsız bir yapıya dönüşmesidir.