HAVACILIK TERMİNOLOJİSİ - Deneme Sınavı - 14
I. Hava koşulları
II. Havaalanı emniyeti
III. Gece vardiyası
IV. Uygun eğitim eksikliği
V. Ertelenmiş bakım işleri
I. 1997 yılında Uluslararası Havacılık Kalite Grubu (IAQG) ve havacılık sektörünün önde gelen şirketleri bir araya gelerek havacılık sektörüne yönelik kalite yönetim sistemi gerekliliklerini belirleyen bu standardı oluşturmuşlardır.
II. AS 9100, ABD’de SAE International tarafından yayımlanmaktadır.
III. AS 9100’ün yaptırımı yoktur, havacılık sektörüne destek olmak için taraflar arasında bir sözleşme olarak kalmaktadır.
IV. Uluslararası bir standart olan AS 9100, havacılık, uzay ve savunma endüstrisi için risk ve kalite yönetimi standardıdır. Bu standardın uygulanması ile ürün ve hizmet hata riskleri, ölümcül iş kazaları ve riskleri azaltılır, ayrıca ticari lisans da sağlanmış olur. Uçuşa elverişlilik, güvenlik, ürün uygunluğu ve güvenilirlik; AS9100’ün temel öğeleridir.
I. FAR Part 21,Ürün ve Parçalar için Sertifika Prosedürleri açıklar.
II. FAR Part 39, Uçuşa Elverişlilik Direktiflerini içerir.
III. FAR Part 45, Tanımlama ve Tescil İşaretlemesini içerir.
IV. Parça 145, Onarım İstasyonları için doğrudan izlenebilir ayrıntıları açıklar.
I. Sivil havacılığın uluslararası bağlamda ve küresel ölçekte güvenli ve düzenli gelişimini sağlamak.
II. Uçuş emniyetini geliştirmek.
III. Uçuş ve havaalanı güvenliğinin sağlanmasına destek olmak.
IV. Hava araçlarının barışsever amaçlar için yapım ve işletimlerini desteklemek.
I. Daha etkin uluslararası sivil havacılık için hava yolları, havaalanları ve hava seyrüsefer tesislerinin gelişimini sağlamak.
II. Güvenli, düzenli ve ekonomik hava taşımacılığının küresel gereksinimlerini karşılamak.
III. Taraf ülkelerin haklarını tam olarak korumak ve ülkelere uluslararası hava yolu işletmeciliği konusunda fırsat eşitliği sağlamak, taraf ülkeler arasında ayrımcılık yapmamak.
IV. Uluslararası sivil havacılığı ilgilendiren tüm konuların gelişimi ve yenilenmesi için çaba göstermek.
I. AOC: İşletme Ruhsatı (Air Operator Certificate).
II. FTO: Uçuş Eğitim Organizasyonu.
III. JAA: Ortak Havacılık Otoriteleri (Joint Aviation Authorities).
IV. JAR: Ortak Havacılık Kuralları (Joint Aviation Requirements).
I. JAR OPS: Operasyon ile İlgili Havacılık Otoriteleri Kuralları
II. MEL: Asgari Teçhizat Listesi (Minimum Equipment List).
III. Post Holder: JAR OPS 1.175(i) maddesi ile tanımlanan Yönetici Personel.
IV. TRTO: Tip Yetkisi Eğitim Organizasyonu.
I. Bakım çıkış sertifikası: Hava aracı veya komponentinin bakım sonrasında onaylı bakım kuruluşu tarafından yayımlanan servise verilmeye hazır olduğunu gösteren belge.
II. MSG: Bakım yönlendirme grubu.
III. Onaylı bakım kuruluşu: SHY 145-01 veya EASA Part-145 kapsamında yetkilendirilmiş bakım kuruluşu.
IV. Tip sertifikası: Hava aracı veya komponent için üretimi gerçekleştiren ülke otoritesi tarafından teknik özellikleri ve faaliyeti için belirlenmiş limitleri içeren verilen onayını gösteren belge.
I. Bilişsel insan faktörleri.
II. Fiziksel Insan Faktörleri.
III. Örgütsel Insan Faktörleri.
I. Bilgi işleme süreci (algılama)
II. Stres, İş yükü.
III. Durumsal farkındalık (muhakeme).
IV. Gürültülü çalışma ortamı.
I. Bilişsel insan faktörleri.
II. Fiziksel Insan Faktörleri.
III. Örgütsel Insan Faktörleri.