HAVAALANI SİSTEMİ

Havaalanı terminali ve ilgili tesisler, havaalanı kara tarafı olarak adlandırılır. Kara tarafı elemanlarını şu şekilde sıralayabiliriz:
• Havaalanına erişim sistemi,
• Havaalanı yer ulaşım tesisleri,
• Terminal binası.

Check-in: Giden yolcunun bilet kontrolünün yapılıp, biniş kartı ve bagaj etiketinin hazırlanması sürecidir.

Süreçleme Alanları
Yolcu terminali içerisinde, yolcuyla ilgili aşağıda sıralayacağımız pek çok gerekli işlemin
yerine getirilmesi için tasarlanmış alanlara gereksinim vardır:
• Biletleme ve check-in,
• Gümrük,
• Pasaport-Göçmenlik kontrolleri,
• Sağlık kontrolleri,
• Güvenlik kontrolleri ve
• Bagaj teslimidir

Uçuş kapısı (boarding) salonları: Yolcuların uçağa binmek üzere beklemeleri
amacıyla tasarlanmış, yolcuların güvenlik kontrolünden geçirilerek içeri alındığı ve uçağa biniş kapılarının hemen önünde yer alan salonlardır.

Havaalanı hava tarafı ile terminal arasındaki bağlantı, terminal apronu ya da ramp
apronu adı verilen bölümde başlamaktadır. Bu alan uçak park pozisyonlarını ve kapıları
içermektedir. Uçak park pozisyonu, uçakların yolcu ve bagaj indirme ve bindirme faaliyetlerini gerçekleştirmeleri ve hizmet almaları amacıyla her bir uçak için tahsis edilmiş özel sahalardır. Kapılar (gate) ise, yolcuların terminal ve uçak arasındaki geçişlerini sağlayan, numaralanmış giriş çıkış noktalarıdır. Uçağın park pozisyonu terminalden uzaksa, terminal ile uçak arasındaki bağlantı yürüyerek ya da apron araçlarıyla gerçekleştirilirken; uçağın terminale yanaşması durumunda yolcular aprona inmeksizin körükler aracılığıyla geçiş yapabilmektedir.

Havaalanları arasında farklılıklar bulunmakla birlikte, genel olarak bir terminal bina yönetim sistemi aşağıdaki alt sistemlerin bütünleştirilmesinden oluşmaktadır:
• Yangın Uyarı Sistemi,
• Saat Sistemi,
• Yolcu Ulaşım Sistemleri,
• Aydınlatma Sistemleri,
• İklimlendirme Sistemleri,

Genellikle fazla trafiğe hizmet vermeyen terminallerin hepsinde bu sistem tercih
edilir. Ancak İstanbul Atatürk Havalimanı uluslararası terminali gibi son derece büyük
havaalanlarında bile bu sistemin kullanılması mümkündür. Merkezi sistemin temel avantajlarını:
• Yolcular açısından bütünleşik hizmet sunumunun getirdiği kolaylıklar ve nispeten
kısa yürüme mesafeleri,
• Havaalanındaki personel ve ilgili kolaylıkları bir araya topladığı için maliyetlerin
düşük olması,
• Yolcuların uçuşlar arasındaki ve havaalanı dışına doğru olan transferlerinde kargaşaya yer vermemesi,
• Yaya ve araç trafiğini kolaylaştırması olarak sayabiliriz.

Her havaalanı terminalinin kendine has tasarım özellikleri olsa da genel olarak dört
temel terminal konfigürasyonundan ve bunların çeşitli biçimlerde birlikte kullanımından
oluşan karma konfigürasyon biçimlerinden söz edebiliriz. Bunlar;
• Lineer/doğrusal konsept,
• Pier/parmak konsepti,
• Uydu konsepti,
• Açık apron konseptidir

Kargo terminali temelde dört işlevi yerine getirmektedir:
• Dönüştürme,
• Ayrıştırma,
• Depolama,
• Yükleme-boşaltma ve dokümantasyon.

İglo: Palet üzerine yerleştirilmiş malların esnek ağla yarı açık yada metal veya fiberglastan kapalı bir biçimde sabitlenmesi ile elde edilen yükleme gerecidir.

Doğru cevap B şıkkıdır. Diğer seçenekler konununu tümünü içermemektedir.

Cevap E şıkkıdır. Üreticiler erişimin kullanıcıları arasında yer almaz

Doğru cevap B şıkkıdır. Diğer seçenekler konuya ilişkindir.

Giden yolcunun bilet kontrolünün yapılıp, biniş kartı ve bagaj etiketinin hazırlanması sürecine Check-in denir. Diğer seçenekler konuya ilişkin değildir.

A şıkkı doğru cevaptır. Yolcu terminalinde verilen bir hizmet değildir.

Doğru cevap A şıkkıdır. Diğer seçenekler salona ilişkin değildir.

Doğru cevap B şıkkıdır. Diğer seçenekler konuyu kapsamamaktadır.

Doğru cevap E şıkkıdır. Yolcu profili faktörler arasında yer almaz.

Doğru cevap D şıkkıdır. Pist konsepti adında bir tasarım modeli bulunmamaktadır.

Doğru cevap A şıkkıdır. Dağıtma işlevi bulunmamaktadır.