HASTA ÇOCUKLARIN GELİŞİMİ VE EĞİTİMİ

Üzüntü: Bu aşamada çocuk sessizleşir, içine kapanır. Ağlamaları monotonlaşır. Çevresine karşı ilgisi azalmıştır. Hastaneye yatış, çocuk tarafından kabullenilmeye başlanmıştır.

Travma, hiç beklenmeyen bir anda çocuğun dayanma gücünü zorlayan ya da aşan bir durum olarak tanımlanabilir. Fiziksel acıya neden olan tıbbi müdahaleler, çocukta travmatik yaşantıya neden olabilir. Travmaların oluşmasında, çocuğun olayı kendi yaşamına veya başka birinin yaşamına tehdit olarak algılaması rol oynar.

Görünen ya da görünmeyen tehlikeler karşısında bireyin gösterdiği doğal ve gerekli tepkiler korku olarak tanımlanır.

Depresyon, sık görülen bir duygu durum bozukluğudur. Yaşamın getirdiği stres yaratan birçok duruma gösterilen normal bir tepki olarak ortaya çıkar. Çok küçük yaşlardan itibaren çocuklarda da depresyon görülebilir. Çocukluktan ergenliğe geçişte ise görülme sıklığı artmaktadır.

Empati, bireyin kendini başkalarının yerine koyabilme yetisidir. Anne babaların çocuğa empati duyabilmesi onun gözüyle görebilmeyi, onun kulağıyla işitebilmeyi, onun yüreğiyle hissedebilmeyi ve bunu çocuğa hissettirebilmeyi gerektirir.

Çok fazla hediye çocuğu endişelendirebilir. Sürekli olarak hediye alan çocuk, bir şeylerin yolunda gitmediğini düşünebilir. Sadece hediye alabilmek için olumlu davranışlar sergilemeye başlayabilir. Hediyeler, hasta çocuğun kardeşlerinin de kıskançlık yaşamasına neden olabilir.

Doktor, ebe, hemşire, çocuk gelişimci, sağlık memuru, biyolog, psikolog, diyetisyen, fizyoterapist, ambulans ve acil bakım teknikerleri, acil tıp teknisyeni, çevre sağlık teknisyeni ve benzeri görevliler sağlık personeli sınıfını oluşturur.

Çocuğu avutmak için kaygıyla yalan söylemek, bazı şeyleri anlatmamak ve gizlemek, çocukla kurulması gereken güvene dayalı ilişkiyi bozacaktır.

Tanı ve tedavi aşamasında çocuk ve aile bireyleri ile durumu açık bir şekilde konuşmak, özellikle hastalık, hastalığın gidişi ve tedavi hakkında bilgi vermek, onların duygularını ifade etmelerini sağlamak gereklidir.

Ebveynler hakkında bilgi verilebilir ancak geliri ile ilgili konuşma yapılmaz.

Üç yaşından küçük çocuklarda hastalık ve hastaneye yatış sürecinde huzursuzluk,
ağlama, uyku düzensizlikleri, iştahsızlık, anneden ayrılmaya normalden fazla tepki gösterme gözlenebilir. Doğru cevap A'dır.

İki üç yaşındaki çocuklar gök gürültüsü, elektrik süpürgesinin sesi gibi yüksek seslerden korkar. Üç dört yaşında bu korkulara karanlıktan, dilenciden, hırsızdan, polisten ve
hayali varlıklardan korkma eklenir. Dört yaşındaki çocuklar düşüp yaralanmaktan, çizilen bir yerinin kanadığının görmekten korkar. Altı yaşında ise hayalet, cadı, yangın, hırsız, çocuklar için korku kaynağıdır. Doğru cevap D'dir.

Regresyon: Çocuğun yaşından küçük davranması şeklinde tanımlanabilecek regresyon,
hastalık ve hastaneye yatışın çocuk üzerindeki en temel sonuçlarından biridir. İlginin artması, bakımın başkaları tarafından verilmeye başlanması, özellikle küçük çocuklarda yeni kazanılmış yeteneklerin zayıflamasına neden olabilmektedir. Parmak emme ve yatak ıslatmaya başlama, sık görülen regresif tepkilerdendir. Doğru cevap B'dir.

Çocuğa verilen hediyeler konusunda dikkatli olunmalıdır. Çok fazla hediye çocuğu endişelendirebilir. Sürekli olarak hediye alan çocuk, bir şeylerin yolunda gitmediğini düşünebilir. Sadece hediye alabilmek için olumlu davranışlar sergilemeye başlayabilir. Hediyeler, hasta çocuğun kardeşlerinin de kıskançlık yaşamasına neden olabilir. Hasta çocuk için alınan hediyeler, hasta olmayan kardeş ya da kardeşler için de alınmalıdır. Doğru cevap C'dir.

Çocukların hastaneye yatışa gösterdikleri tepkiler çeşitli etmenlere göre farklılık göstermektedir. Bu etmenler şu şekilde sıralanabilir:

Çocuğun yaşı
Önceki ayrılık yaşantıları
Çocuğun duygusal özellikleri
Ayrılığın süresi
Anne babanın hastaneye yatışa gösterdiği tepkiler

Doğru cevap C'dir.

Çocuklarda, hastalık ve hastaneye yatış sürecinde yaşadıkları yoğun korku ve kaygıya
bağlı olarak aşırı çekingenlik, kekemelik, parmak emme ve çeşitli tikler de görülebilmektedir. Ancak bu problemler çoğunlukla kalıcı olmayıp hastalık sürecinin sona ermesi ile ortadan kalkmaktadır. . Doğru cevap E'dir.

Aileye çocuğun durumu açıklanırken anlaşılmayan bir dilin kullanılması, ailede ve
çocukta korku, kaygı ve üzüntü duygularına yol açabilir. Mümkün olduğunca teknik olmayan basit ve anlaşılır bir dilin kullanılması önemlidir. Doğru cevap D'dir.

Anne babalar, çocuğa anlayış ve empati göstermelidir. Anne babalar hastalık sürecinde çocuklarıyla iletişim kurarken çocuklarına dürüst davranmalı; çocuğun duyguları hakkında konuşması için olanak tanımalı ve çocuğu dinlemek için vakit ayırmalıdırlar. Doğru cevap B'dir.

Depresyon: Hasta çocuklar, yalnızlık, belirsizlik, ayrılık, öfke, sosyal ilişkilerden uzaklaşma ve içe çekilme, korku, engellenme ve üzüntü duygularını yoğun olarak yaşamaktadır. Bu belirtilerin uzun süreli olması, bir duygu durum bozukluğu olan ve çok küçük yaşlardan itibaren çocuklarda da görülebilen depresyonun varlığına işaret ediyor olabilir. Doğru cevap B'dir.

Ayrılık protestosu: Çocuk ağlar, çığlık atar; anne babadan ayrılmaya ve hastaneye yatışa tepki gösterir. Bu aşamada çocuk, anne baba kaybının yarattığı yoğun bir kaygı yaşamaktadır. Hastane ortamının yabancı olması da çocuktaki kaygıyı arttırmaktadır.