HASTA ÇOCUKLARIN GELİŞİMİ VE EĞİTİMİ - Deneme Sınavı - 6

Öğrencinin rehber öğretmeni ile ortak bir çalışma yürüterek programın hızı belirlenebilir. Bu başlık, okul için faydaları arasında yer alır.

Akademik başarı bu programda sıralanan yararlar arasında yer almamaktadır.

Evcil Hayvan Terapisi Programı; Bu program çocuklarla köpeklerin güvenli etkileşimi
ile hastane ortamını daha keyifli ve daha az stresli hale getirmek için gerekli ortamı
yaratmaktadır. Program eğitimli gönüllüler ile köpekleri olan ziyaretçileri kapsamaktadır.

Tıbbi oyun, çocukların gerçek veya taklit tıbbi ekipman ve malzemeler kullanılarak,
kuklalarla ve elleriyle bu araç-gereci tanımalarına yardımcı olacak bir oyun türüdür.

Akademik başarı sanat ve müzik terapisinin hedefleri arasında yer almamaktadır.

Hastaneler kısıtlayıcı ortamlardır ve sürekli yatakta olmak çocukların motor gelişimlerini
de olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle ellerini, kollarını hareket ettirmesini
sağlayacak yap-boz, eğitici kart oyunları gibi etkinlikler uygulayarak motor
gelişimleri de desteklenebilir.

Günümüzde hâlen, 51 adet hastane sınıfı faaliyet göstermektedir.

Bu nedenle güçlendirme yaklaşımı kullanılırken dikkat edilmesi gereken temel ilkeler şu şekilde sıralanabilir:
• Saygılı olmak: Sağlık profesyonelleri, bireyin bilgi ve beklentisine saygı göstermelidir.
• Bireyi merkez almak: Birey, etkileşim sürecini kontrol edebildiğini hissetmek ister.
• Bireylerin deneyim ve katkılarına değer vermek ve onaylamak gerekir.
• Araştırıcı/meraklı olmak: Sağlık profesyonelleri bireyin ilgilerini, yaşam öyküsünü ve arzularını, geçmiş ve geleceğe dair isteklerini, yaşam koşullarını, kendisiyle ve başkaları ile ilişkilerini ifade etmesinin öneminin farkında olmalıdır.
• Aynı dili konuşmak: Güçlendirme çalışmalarında, dilin güçlendirmeyi engelleyici ve etiketleyici etkisi dikkate alınmalıdır. Birey ve sağlık profesyonelleri dili aynı anlamda kullanmaya özen göstermelidir. Aynı zamanda iyi bir dinleyici olmalı, bireyin kendi dünyasını tanımlamasına, kendi kelimelerini kullanmasına izin vermelidir.
• Gözden geçirmek ve değerlendirmek: Sağlık profesyonelleri tartışmanın özetini yapmalı, yorumlarının doğru anlaşılıp anlaşılmadığını kontrol etmeli ve değerlendirmelidir.
• Geleceği planlamak: Sağlık profesyonelleri, kişinin yaşam ile ilgili planlarının, gelecekte neye gereksinim duyduğunun farkında olmalıdır

Güçlendirmenin aşamaları:
• Güçlendirmeyi isteme
• Sorunun farkında olma
• Ne yapacağını bilme
• Girişimde bulunma
• Hatalardan ders çıkarma

Hak temelli bir çocuk algısının oluşması için çocuk hakları konusunda çalışma yapmanın beş temel dayanağı bulunmaktadır:
• Çocukların yetişmekte olan bir insan değil, hâli hazırda olgunlaşmış bir insan olduğunu kabul etme. Yani doğdukları andan itibaren tamamlanmış bir varlık olarak çocuklara saygı duymak ve değer vermek.
• Çocukluk döneminin değerli olduğunu kabul etme ve bu dönemi sadece yetişkinliğe doğru giden bir aşama olarak görmemek.
• Çocukların kendi yaşamlarının aktif ajanları olduğunu kabul etme ve çocukların insan hakları perspektifini temel alan çalışmalar yapmak.
• Yaşa bağlı ayrımcılığı çözümlemek. Bütün dünyada çocukların sadece yaşları nedeni ile yetişkinler tarafından daha az dikkate alındığı gerçeği kabul edilmelidir
• Çocuklarla insan hakları perspektifinden çalışmak. Çocuk, kırılgandır. Fiziksel güç sahibi değildir ve yetişkinlerden gelen baskılara karşı koyacak deneyimden ve psikolojik kapasiteden yoksundur (Duyan, 2011).

İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi 1948 yılında kabul edilmiştir.

Türkiye Cumhuriyet’inde 14 Eylül 1990’da imzalanan Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, Aralık 1994’te Meclisten geçmiştir.

Çocukların katılım konusundaki durumu ve gelişimi, çocuk hakları kavramını doğrudan ilgilendirir. Çocukların etkin katılım gerçekleştirebilmeleri için onlara fırsat ve sorumluluk vermek ve desteklemek gerekir. Alderson ve Montgomery (1996) çocuğun katılımı konusunda dört aşamalı bir model geliştirmişlerdir.
Bunlar:
• Bilgilendirilme,
• (Bir Görüşü) İfade Etme,
• (Bir Kararı) Etkileme,
• Asıl Karar Verici Olma.

Pediyatrik sosyal destek programlarında ayakta ve/veya yatan hasta çocuk ve ailesine;
• krizle mücadele etme,
• hastalıkla ve stres faktörleriyle başa çıkma,
• sorunun neden-sonuç ilişkisini belirleme,
• hasta ve hasta yakınının tedavi sürecine aktif katılımının sağlanması için tedavi ekibi ile ilişkilerini güçlendirme,
• aile merkezli bakım odağında çalışma ve aileleri çocuklarının bakımında aktif katılımcılar olmaları için cesretlendirme,
• toplum ve hastane hizmetlerine ulaşmalarını sağlama konularında hasta ve yakınlarına yardım edilmektedir.

Tıbbi sosyal hizmet uzmanları bu programlarda sosyal, duygusal, kişilerarası ve sosyoekonomik sorunları olan hastaları değerlendirir. Değerlendirmede çoğunlukla
• hastalığa ve tedaviye uyum,
• aile işlevselliği ve iletişim,
• diyet,
• sosyal ve/veya ekonomik kaygılar,
• şiddet, ihmal ve istismar konularında kişisel güvenlik,
• mental/duygusal rahatsızlık,
• madde bağımlılığı,
• kültürel, dinsel ve lisan ihtiyacı,
• okul performansı,
• çocuk bakımı,
• hamilelik ve tıbbi komplikasyonları,
• kaygı ve depresyon,
• mental sağlık başlıkları ele alınır.

Sosyal hizmet müdaheleleri hasta, ailesi ve/veya yakını, bakım verenler, hastane veya kuruluş personeli ile yapılabilir.
• Kriz veya tedavi sırasında danışmanlık ve destek,
• Bakım koordinasyonu (Aile içi şiddet programı, Pediatrik Palyatif Bakım, Çocuk Koruma Birimi vs.),
• Güvenlik planı,
• Bilgi verme ve eğitim,
• Toplum kuruluşlarına sevk,
• Savunuculuk alanlarında müdahaleler gerçekleştirilir

Türkiye Cumhuriyet’inde 14 Eylül 1990’da imzalanan Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, Aralık 1994’te Meclisten geçmiştir. ABD ve Somali dışında 193 ülkenin taraf olduğu Sözleşme, en fazla ülkenin onayladığı insan hakları belgesidir.

Sağlık: Büyüme ve gelişme, vücut organlarının tanıtımı ve fonksiyonları, vücut sağlığını koruma (temizlik, uyku, beslenme), çevre sağlığı konuları sağlık konusu içerisinde yer alabilir.

Çocukta özerklik/otonomi, kendi yaşam tarzını seçme, yetişkinler tarafından kontrol edilmeyen kendi istekleri doğrultusunda sosyal ilişkilerini yönlendirme özgürlüğünü ifade eder.

Hasta hakları ulusal ve uluslararası anlaşmalarla teminat altına alınmışlardır.