HASTA ÇOCUKLARIN GELİŞİMİ VE EĞİTİMİ - Deneme Sınavı - 15

• Çocukların gelişim özellikleri, ilgi ve ihtiyaçları göz önünde bulundurulmalıdır.
• Çocukların bireysel farklılıklarına uygun olmalıdır.
• Çocuğun hastalığının gereksinimleri ve sınırlılıkları göz önünde bulundurulmadır.
• Eğitim hazırlanırken çevrenin ve hastanenin olanakları da göz önünde bulundurulmalıdır.
• Çocuğun bildiklerinden başlamalı ve deneyerek öğrenmesine olanak tanımalıdır.
• Çocuğun kendisinin ve başkalarının duygularını fark etmesi desteklenmelidir.
• Özellikle okul öncesi dönem çocukları için en uygun öğrenme yöntemi olan oyun
tüm etkinliklerin temelinde yer almalıdır.
• Eğitim hazırlanırken ebeveyn/aile ve içinde bulunulan çevrenin özellikleri dikkate
alınmalıdır.
• Eğitim sürecinde çocuğun ve ebeveynlerin etkin katılımı sağlanmalıdır. Eğitime
katılan ebeveynler de eğitimcileri model alarak, çocuklarına hastalıkları konusunda nasıl açıklama yapacaklarını, yaklaşımlarının nasıl olacağını belirlemelidir.

Doğru cevap C' dir.

Hasta çocuklara aktarılması çocukların gelişim özellikleri, ilgi ve ihtiyaçlarına göre aktarılmakla birlikte bu aktarımda farklı etkinlikler tercih edilmektedir.

Bunlar;

Oyun, Dil Etkinlikleri: Kitap Okuma (Kitap Okuma, Sohbet vb.) - Haberleşme
Mektupları, Müzik Etkinlikleri, Sanat Etkinlikleri, Tiyatro ve Palyaço Etkinlikleri, Bilgisayar Kullanılarak Gerçekleştirilen Etkinlikler, Eğitim ve Tartışma Grubu Etkinlikleri, Tanışma Etkinlikleri.

Doğru cevap E' dir.

Çocuğa verilen hediyeler konusunda dikkatli olunmalıdır. Çok fazla hediye çocuğu endişelendirebilir. Sürekli olarak hediye alan çocuk, bir şeylerin yolunda gitmediğini düşünebilir. Sadece hediye alabilmek için olumlu davranışlar sergilemeye başlayabilir. Hediyeler, hasta çocuğun kardeşlerinin de kıskançlık yaşamasına neden olabilir. Hasta çocuk için alınan hediyeler, hasta olmayan kardeş ya da kardeşler için de alınmalıdır. Doğru cevap C'dir.

6 aydan daha küçük bebeklerde kızamık görülmez. Anneden geçen antikorlar, 6 aya kadar koruma sağlarlar (Uysal ve Doğru, 1994).

Korpik lekeler nokta şeklinde olup kızamık hastalığına özgü lekelerdir ve kesin teşhis koydurabilmektedir.

Tedavi

Her yaş döneminde olduğu gibi doğuştan ya da sonradan kazanılan kronik hastalıklar çocukluk dönemine de rastlamaktadır. Bu dönemde, çocuklarda en sık karşılaşılan kronik hastalıklara yer verilmiştir. Bunlar; kronik öksürük, astım, epilepsi, fenilketonüri, talasemi, kronik böbrek yetmezliği, diyabettir.

Sigara dumanı, soğuk hava ve nemli ortamlarda bulunmalarına engel olunmalıdır. • Alerjiye neden olan etmenler belirlenerek bu etmenler engellenmelidir. • Verilen ilaçlar düzenli kullanılmalıdır. • Grip gibi hastalıklar, astımı tetiklediği için gerekli önlemler alınmalıdır.Aşı yaptırılabilir. • Çocuğun yattığı odaya halı konması da astımı tetikleyebilmektedir. Bu nedenle çocuğun odasına halı serilmemesi veya serilen halının düzenli olarak temizlenmesi önemlidir.

Epilepsi, kısa süreli beyin fonksiyonu bozukluğuna bağlı, beyin hücrelerinde geçici olarak olağan dışı elektrik yayılması olarak tanımlanabilir

Nöbet Anında Yapılabilecek Önlemler • Çocuk, güvenli bir yere yatırılmalıdır. • Hava alabileceği bir alan oluşturulmalı, etrafına toplanılmamalıdır. • Kıyafetleri rahat nefes alabileceği şekilde gevşetilmelidir. • Kasılmalarla meydana gelen hareketleri engellenmemelidir. • Uyandırılmaya, ayıltılmaya çalışılmamalı sadece kendine zarar verebileceği durumlar engellenmelidir. • Çenesi kilitlendiyse sert ve temiz bir cisimle dişleri aralanmalı, dilinin solunum yolunu tıkaması engellenmelidir.

Fenilketonüri, fenilalalin enziminin tam ya da tama yakın (normalin % 1’inden daha az) eksikliği sonucu gelişen, erken dönemde tanı konularak tedavinin başlatılmadığı çocuklarda ağır zekâ ve gelişme geriliğine yol açan, genetik geçişli, metabolik bir hastalıktır

Kronik hastalığa sahip olan çocuklar, yaş dönemlerine göre çeşitli etkilenmeler yaşamaktadır. Küçük olan çocuklar ile yaş olarak daha büyük olan çocukların, beklentileri farklı olduğu için hastalıklarının getirdiği sınırlılıkları çok farklı şekillerde yaşamaktadır. Okul öncesi dönem çocuklarında yalnız kalma, terk edilme, bedeninin zarar görmesi ile ilgili korkular ve kaygılar daha fazla görülebilmektedir. Bu dönem çocuklarında, benmerkezciliğin üst düzeylerde olması sebebiyle hastalığın kendi yaptığı hataların bir sonucu olduğunu düşünme görülebilmektedir. 7-13 yaş arasındaki çocuklarda ölüm korkusu gelişmektedir.

Beta talasemi, yaklaşık 200 gen mutasyonunun neden olduğu, kalıtımla geçen doğum öncesi tanısı ve taraması olan bir kan hastalığı olarak tanımlanmaktadır (Yaprak, 2004). Bir tür kansızlık hastalığıdır. Kansızlık oluşmasına neden olan etmen ise kanda bulunan alyuvar yapılarındaki hemoglobin moleküllerindeki yapısal bozukluktur. Türkiye’nin de içinde olduğu tüm Akdeniz ülkelerinin önemli bir halk sağlığı sorunu olduğu belirtilmiştir (Yaprak, 2004). Beta talasemi hastalığı ağır olarak seyreden, tedavisi düzgün olarak yapılamazsa yaşam süresini belirgin düzeyde kısaltan ve yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyen bir hastalıktır

Platt komitesinin gözlem ve önerileri doğrultusunda pediatristler ve oyun uzmanları tarafından hastanelerde oyun odaları oluşturulmuştur. Çocukları Kurtarın oyun grubu takımından Susan Harvey, 1962 yılında, hastane ortamının çocukları olağan oyun etkinliklerinden yoksun bırakan bir yer olduğunu belirtir. Bunun sonucunda 1963 yılında Woolwich’teki Brook Hastanesinde ilk hastane oyun grubunu başlatır. Doğru cevap B seçeneğidir.

İlk çocuk hastanesi 1802 yılında Paris’te açılmış, bu hastaneyi 1834 yılında St. Petersburg ve 1837 yılında Vienna Hastaneleri takip etmiştir. Daha sonra 1852 yılında Londra’da Dr. Charles West, Çocuk Hastanesini kurmuştur. ABD’de ise ilk çocuk hastanesi 1854 yılında açılmıştır. Doğru cevap D seçeneğidir.

Çocukların hastaneye yatışa gösterdikleri tepkiler çeşitli etmenlere göre farklılık göstermektedir. Bu etmenler şu şekilde sıralanabilir:

Çocuğun yaşı
Önceki ayrılık yaşantıları
Çocuğun duygusal özellikleri
Ayrılığın süresi
Anne babanın hastaneye yatışa gösterdiği tepkiler

Doğru cevap C'dir.

Çocuklarda, hastalık ve hastaneye yatış sürecinde yaşadıkları yoğun korku ve kaygıya
bağlı olarak aşırı çekingenlik, kekemelik, parmak emme ve çeşitli tikler de görülebilmektedir. Ancak bu problemler çoğunlukla kalıcı olmayıp hastalık sürecinin sona ermesi ile ortadan kalkmaktadır. . Doğru cevap E'dir.

Aileye çocuğun durumu açıklanırken anlaşılmayan bir dilin kullanılması, ailede ve
çocukta korku, kaygı ve üzüntü duygularına yol açabilir. Mümkün olduğunca teknik olmayan basit ve anlaşılır bir dilin kullanılması önemlidir. Doğru cevap D'dir.

Anne babalar, çocuğa anlayış ve empati göstermelidir. Anne babalar hastalık sürecinde çocuklarıyla iletişim kurarken çocuklarına dürüst davranmalı; çocuğun duyguları hakkında konuşması için olanak tanımalı ve çocuğu dinlemek için vakit ayırmalıdırlar. Doğru cevap B'dir.

Çocuğun hastane yaşantısına hazırlanmasında ilk olarak ebeveynlerin korku ve endişesini ortadan kaldırmak çok önemlidir. Bu görev de hastane personeline düşmektedir. Bu görevlerden bazıları maddeler hâlinde verilmiştir (Gönener ve Görak, 2009; Şahan, 1997).
• Ebeveynlerin çocuğun hastalığı ve tedavisi hakkında bildiklerinin belirlenmesi ve eksik bilgilerine yönelik eğitim yapılmalıdır. Tedavi işlemleri sırasında yaşanan anksiyeteyi azaltmak için ebeveynlerin çocukla birlikte olmalarına izin verilmelidir.
• Ebeveynlerin kendilerini yeterli hissetmelerini sağlamak ve anksiyete düzeylerini azaltmak için çocuğun bakımına aktif olarak katılmalarına izin verilmelidir.
Ebeveynler, çocuğun beslenmesine, banyosuna, ilaçların verilmesine, yatağının
değiştirilmesine, bağırsak hareketlerinin ve idrar miktarının izlenmesine yardım
edebilir. Ancak ebeveynlerin, çocuğun bakımında aktif rol üstlenmeleri için ısrar
edilmemedir. Onların zaman zaman dinlemeye ihtiyacı olabilir.
• Ebeveynlere, çocuklarının iyileşmesine önemli ölçüde katkıda bulundukları vurgulanmalıdır.
• Ebeveynler, çocuğun ayrılık kaygısına ilişkin davranışları konusunda eğitilmelidir ve çocuktan ayrılma anında onlara destek olunmalıdır.
• Eğer ebeveynlerin, çocuğun yanında kalmaları mümkünse, onlara seçme hakkı
verilmeli ve bakıma katılmaları desteklenmelidir. Çocuğun yanında sürekli olarak
aynı ebeveynin kalması çok yorucu olabilir ve çocuğa karşı etkililiği azalabilir. Bu
nedenle aile üyelerinin, çocuğun yanında dönüşümlü olarak kalmaları desteklenmelidir. Bazı durumlarda gerekirse çocuğun bakımına ara vermeleri ve kendilerine zaman ayırmaları önerilmelidir. Ayrıca ziyaret saatleri açık tutulmalıdır, çünkü aile üyelerinin ziyaretleri çocuğun hastane yaşantısına hazır olabilmesi için gereklidir.
• Ebeveynlere çocuk, hastane ve hastalık konusunda bilgi verilmelidir.