HAREKETLİ GÖRÜNTÜNÜN TARİHİ

HDTV sisteminin özellikleri:

Japonya’da yapılan çalışmaların amacı var olan HDTV satır sayısını 4000 satırlara, bir başka deyişle baskı kalitesine ulaştırmaktı. NHK Hi-Vision sistemini
geliştirdi. Yeni sisteme Super Hi-Vison (SHV) adı verildi.

NTSC, PAL ve SECAM Sistemleri analogdur ve ilk denemesi Japonya’da yapılan MUSE sistemi bir analog yayın sistemidir.

Gerek SD gerekse HD kalitesinde üretilen sayısal görüntülerin televizyon ile
izleyicilere yayınlanması gerekiyordu. Kısaca bir yayın sistemine ihtiyaç vardı. Bu
amaçla Avrupa’da MAC (Multiplexed Analogue Components) yayın ailesi geliştirildi.

Avrupa’da MAC (Multiplexed Analogue Components) yayın ailesi geliştirildi.

Bu aileye ait C-MAC, D-MAC ve D2-MAC, SD yayınları için,

HD-MAC ise HD yayınları için uygun hale getirildi.

PALplus yayınları 4:3 en boy oranlı PAL alıcılarla da alınabilir. Fakat içlerinde 144
satıra yerleştirilmiş geniş ekran özelliğini çözen bir dönüştürücü olmadığı için
sadece 432 satırı alabilir. 16:9 özellikli yayın 4:3 özellikli alıcıda Letter Box formatında izlenebilir. 144 satır alınamadığı için ekranın üst ve altında siyah boşluklar oluşur.

HD-DIVINE sistemi Avrupa’nın ilk sayısal dar bantlı HDTV sistemidir.

1989 yılında Amerika’dan ve Amerika dışından 21 kuruluş, kendi geliştirilmiş oldukları televizyon sistemlerinin denenmesi için ABD’deki ilgili otoritelere başvuruda bulundular. Önerilen 21 sistemin tamamı analog sistemdi. Bunlardan 10’ugelişmiş televizyon, 11’i ise HDTV özelliğine sahipti. Bunların içinde beş sistem denenmek üzere seçildi:
1. NHK’nın sistemi, Narrow-MUSE
2. General Instrument’in sistemi, Digicipher
3. Zenith ve AT&T’nin sistemi, DSC-HDTV
4. Thomson, Philips, NBC ve Sarnhof ’un sistemi, AD-HDTV
5. General Instrument ve MIT’nin sistemi, CC-Digicipher

Yüksek tanımlamalı görüntü, çözünürlüğü yüksek görüntü anlamına gelmektedir. Elektronik olarak oluşturulan görüntüler daha ayrıntılı ve kalitelidir. Yirmi Birinci yüzyılın başından bu yana her türlü görsel ortamda yüksek çözünürlük istenmektedir.

Yüksek Tanımlamalı görüntü tanımı, ilk defa elektronik görüntü üzerine yapılan çalışmalarda gündeme gelmiştir. 20. yüzyılın başlarında üretilen görüntünün bir karesinde yaklaşık olarak 50 satır vardı. Bir başka deyişle her kare 50 satırdan oluşmaktaydı. Doğru cevap E'dir.

Doğru yanıt D şıkkıdır.

Rusya SECAM (“Séquentiel couleur à mémoire”, “Sequential Color with Memory”) kullanmaktadır.

Yüksek tanımlamalı televizyon çalışmaları gelişmiş ülkelerde uzun yıllardır devam etmektedir. Bu alandaki ilk örnek NHK (Nippon Hoso Kyokai) Japon Yayın Kuruluşu’nun HDTV projesidir. Projenin amacı geleceğin televizyon sistemlerinin geliştirilmesine yöneliktir. Geliştirilen sistemle 1970’li yıllarda, NTSC sistemindeki 525 satırın üzerine çıkılarak 1125 satıra ulaşılmıştır. Böylece satır sayısı iki kat artmıştır.

Japonya’da Yüksek Tanımlamalı Televizyon çalışmalarına başlanması tarihi 1960’lı yıllara dayanır. 1964 yılında NHK Japon Yayın Kuruluşu, Bilim ve Teknik Araştırma Laboratuarları, geleceğin televizyon sistemleri için araştırmalar başlattı.

Doğru cevap B şıkkıdır.

1960’lı yıllardan bu güne kadar Avrupa’nın değişik ülkelerinde PAL ve SECAM sistemleri kullanılmaktadır. Japonya’nın 1125/60Hz’lik HDTV sistemi ile yarışabilmek için Avrupa ülkeleri bir araya gelerek EUREKA-95 veya EU-95 projesini başlattılar. Amaç Avrupa’nın kendisine ait olan bir HDTV sistemini geliştirmekti.

PALplus 1989 yılında Avrupa’da, PAL sisteminden geliştirilen ve görüntü kalitesi iyileştirilmiş bir yayındır. Amaç, mevcut PAL vericileri üzerinden 16:9 geniş ekranlı yayın yapmaktır. Bu yayınların alınabilmesi için PALplus alıcıları geliştirilmişti.

Doğru cevap A şıkkıdır.

SECAM (“Séquentiel couleur à mémoire”, “Sequential Color with Memory”) Fransa, Rusya, bazı Asya ve Afrika ülkelerinde kullanılmaktadır.

Analog Televizyonda en-boy oranı 1.33:1 iken, sinemada en-boy oranları 1.66:1 Geniş Ekran, 1.85:1 Standart Geniş Ekran ve 2.35:1 Sinemaskop geniş ekran olarak tanımlanmıştır. Doğru cevap A'dır.