HALKLA İLİŞKİLER YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 5

Tanıtım çağı örgütlerin sadece kâr elde etme amacıyla hareket ettikleri ve halkla ilişkiler faaliyetlerini bu amaca ulaşmak adına bir araç olarak kullandıkları bir dönem olarak betimlenmektedir.

"Sempozyumlar düzenleme" şıkkı dışındaki seçenekler gelecekte halkla ilişkiler ve iletişim yönetiminin odaklanacağı konular arasında olsa da sempozyumlar düzenleme bu konular arasında yer almamaktadır.

Strateji bir örgüte ilişkin uzun dönemli amaçların belirlenmesi, bu amaçlara ulaşılması için gerekli olan hareket adımlarının planlanması ve kaynak tahsisinin yapılmasıdır (Chandler, 1962).

Sistemler düzeyinde olay, olgu veya sorunlara yol açan nedenlerin üzerine odaklanılmaktadır.

Yönetim olgusuna stratejik açıdan yaklaşmak geleceğe odaklılık, bütüncül bakış ve sürdürülebilir rekabet üstünlüğü gerektirir.

Vizyon, misyon ve stratejik hedefler amaçların belirlenmesi sürecine girmektedir.

Misyon ifadesi örgütün amacını, rekabet üstünlüğü yarattığı noktaları ve faaliyet alanlarını ortaya koymaktadır.

Sosyal düzey, şirketin topluma ilişkin politikalarının geliştirilmesi ve ifade edilmesini kapsar. Bu düzey etik ve stratejinin birbirine bağlandığı birinci ve en önemli düzey olarak düşünülebilir.

Halkla ilişkiler kavramına ilişkin yüzlerce tanımın var olduğu ileri sürülmektedir. Yapılan birçok tanım değerlendirildiğinde ise, halkla ilişkilerin temel olarak aşağıda sıralanan hususların üzerinde durdurduğu belirtilmektedir (Broom, 2009: 24-25).

Örgüt ve paydaşları arasında yeni veya sorunları giderilmiş bir ilişkinin kurulması çabalarına destek olur.

Halkla ilişkilerin günümüzde oynadığı bu stratejik rol zaman içinde ortaya çıkan evrimsel bir değişim sürecinin sonucudur. Modern anlamda halkla ilişkiler 19. yy’ın başlarında bir tanıtım çabası olarak ortaya çıkmıştır. Bu nedenle 1800-1899 yılları arasını kapsayan dönem halkla ilişkiler açısından “tanıtım çağı” olarak adlandırılmaktadır.

Strateji kavramı askeri alanda doğmuş ve askeri terminoloji içinde kendisine önemli bir yer edinmiştir. Strateji kelimesinin köken itibariyle Latinceden geldiğine dair bir fikir birliği olsa da, etimolojisine ilişkin genel olarak kabul gören bir tarif mevcut değildir. Bir görüşe göre, strateji kelimesi, Latince stratos ve agein kelimelerinin birleşiminden türemiştir. Stratos kelimesinin ordu, agein kelimesinin ise yol göstermek anlamına geldiği dikkate alınırsa, strateji kavramının orduyu yönetmek şeklinde bir anlamı olacağı oldukça açıktır.

Halkla ilişkilerin günümüzde oynadığı bu stratejik rol zaman içinde ortaya çıkan evrimsel bir değişim sürecinin sonucudur. Modern anlamda halkla ilişkiler 19. yy’ın başlarında bir tanıtım çabası olarak ortaya çıkmıştır. Bu nedenle 1800-1899 yılları arasını kapsayan dönem halkla ilişkiler açısından “tanıtım çağı” olarak adlandırılmaktadır. Tanıtım çağı örgütlerin sadece kâr elde etme amacıyla hareket ettikleri ve halkla ilişkiler faaliyetlerini bu amaca ulaşmak adına bir araç olarak kullandıkları bir dönem olarak betimlenmektedir. Halkla ilişkilerin tarihsel gelişim sürecinde ikinci dönem 1900-1920 yılları arasında yaşanan “kamuyu bilgilendirme” dönemidir. Bu dönemde örgütlerin faaliyetlerine ilişkin doğru bilgilerin ilk elden sağlanması amacıyla halkla ilişkileri kullanarak kamuyu bilgilendirdikleri görülmektedir. 1920- 1970 yılları arasındaki dönem ise halkla ilişkiler faaliyetlerinin temel işlevinin “ikna” etme olarak tanımlandığı dönemdir. Bu dönemde yaşanan önemli bir gelişme halkla ilişkiler faaliyetleri bağlamında çeşitli “halk” kesimlerinin de dinlenilmeye başlanmasıdır. Bir başka deyişle, iletişim iki yönlü bir hal almıştır. Bu dönemde örgütün faaliyette bulunduğu çevrenin isteklerine kulak veriliyor olsa da, temel amaç çevrenin örgütsel çıkarlar doğrultusunda ikna edilmesidir. 1970’li yıllarda ise halkla ilişkiler faaliyetinin amacı örgüt ve paydaşları arasında karşılıklı anlayışın oluşturulması şeklinde evrimleşmiştir. Örgütler sadece etkililik ve verimlilik odaklı olarak çalışmamakta, toplumsal faydayı göz önünde bulundurmak durumunda da kalmaktadırlar. Bu dönemde halkla ilişkiler örgütü halka (paydaşlara) anlatan, halkı (paydaşları) da örgüte anlatan bir köprü işlevi üstlenmiştir. 1990’lı yıllar ise halka ilişkilerin amacının “ilişki yönetimi” şeklinde yeniden yorumlandığı dönem olarak dikkat çekmektedir. Bu dönemde halkla ilişkiler örgütün hedeflediği misyona ulaşması konusunda ortaya çıkan engellerin kaldırılması ve bu sürecin kolaylaştırılması adına ilgili paydaşlarla karşılıklı fayda temelinde ilişkiler kurulması ve yönetilmesi işlevini üstlenmiştir (Steyn, 2011).

Gelecekte Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminin Odaklanacağı Konular:

Mintzberg (1994) tüm bu tanımları bir arada ele almakta ve stratejinin;

Stratejik yönetim kavramı temel olarak planlama, örgütleme, yöneltme ve denetim şeklinde sıralayabileceğimiz yönetim fonksiyonlarını içermektetir.

Konumlandırma yaklaşımı örgütler arasındaki kâr farklarını öncelikle örgütün faaliyet gösterdiği sektörün yapısına, ikinci olarak da bu sektör içerisinde örgütün tercih ettiği rekabetçi konuma bağlamaktadır.

Vizyon örgüt bünyesindeki bireyleri esinlendiren, kapsayıcı ve uzun dönemli örgütsel bir amaçtır. Vizyon varılması gereken uzak bir amacı işaret etmekte ve hedef kitlede tutkulu bir inanış yaratmaktadır.

Halkla ilişkilerin tarihsel gelişim sürecinde ikinci dönem 1900-1920 yılları arasında yaşanan “kamuyu bilgilendirme” dönemidir.