Kurumsal İletişim

Kurumsal iletişimin amacı, kurumun iç ve dış çevresiyle gerçekleştirilen iletişimin bütünlüğünü korumak ve böylece istenilen yönde kurum imajının oluşmasını sağlamaktır.

İşlemsel İletişim Sistemi'nin işlevi kurumun görevleriyle ilgili işlem ve faaliyetlere dair verileri kaynağından hedefe taşımaktır.

Bireyin kendisiyle kurduğu iletişim düzeyi olup, mesajların kaynağı da alıcısı da bireyin kendisidir. Kişisel düzeyde iletişime örnek olarak bireyin gözleme, sorun çözme, düşünme, dinleme veya okuma, tüketilebilir bilgileri arama, bulma, konuşma ve yazma gibi bireysel davranışları verilebilir.

Kurum kültürü, bir kurumda çalışanların davranışlarını yönlendiren normlar, davranışlar, değerler, inançlar ve alışkanlıklar sistemidir.

Çünkü öncelikle kurucu kendisi ile benzer değerlere sahip olanları bir araya getirmek için çaba sarf etmiştir

• Birinci aşamada tek bir kişi, yani kurumun kurucusu, yeni bir girişim fikrine sahip olur.
• İkinci aşamada kurumun kurucusu, bir ya da daha çok anahtar kişiyi kuruma getirir. Bu getirilen kişiler, işletme kurucusunun
bakış açısını temsil ederler.
• Üçüncü aşamada kurucunun oluşturduğu grup, kurum için bina, yer, fon vb. bulmaya çalışır.
• Son aşamada ise pek çok kişi kuruma dahil edilir ve genel kurum kültürü kademe kademe inşa edilmeye başlanmış olur.

Bir kurumda alt kültürler kurum içi bölümler, kuruma yeni katılımlar, teknolojik yenilikler, ideolojik ve coğrafi farklılıklar gibi etkenlere bağlı olarak ortaya çıkmaktadır.

Güçlü kurumlarda çalışanlar, kültürün temel değerlerine sıkı sıkıya bağlanmışlardır. Bütün çalışanlar kurumun amacını bilmekte ve onun için çalışmaktadırlar. Zayıf kültürlerde ise tam tersi bir durum söz konusudur. Çalışanlar kurumun temel değerleri üzerinde tam bir uzlaşma sağlayamamışlardır. Zayıf kurum kültürünün olduğu örgütlerde, çalışanlar arasındaki bağ oldukça gevşektir

Geniş anlamda değerler, kültürün daha çok gözle görülmeyen, öznel, içsel yönünü oluşturmakta, kurumsal sorunların çözümünde makul ve uygun kabul edilen çözüm biçimini göstermektedir. Aynı zamanda söz konusu değerler, bir kurumun genel amaçlarını, ideallerini, standartlarını yansıtır ve kurumsal kimlik veya yönetim felsefesi içinde de çeşitli biçimlerde dile getirilir.

Normlar, çalışanlara kurum içinde nasıl davranmaları, nasıl ilişkide bulunmaları ve başkaları ile nasıl etkileşimde bulunmaları konusunda yol gösterir.

Varsayımlar kurum üyelerinin algı, düşünce, his ve davranışlarını yönlendirerek, onların kurumsal hayata ilişkin taşıdıkları doğru-yanlış, anlamlı-anlamsız, imkânlı-imkânsız gibi ön kabullerini meydana getiren tartışmasız doğrulardır.

Hikâye ve efsaneler, kurumun geçmişi ve bugünkü durumu arasında köprü görevini yerine getirmesi açısından önem arzeder. Ayrıca kurum tarihine ilişkin hikâyeler, çalışanların kendi kurumlarının bu günlere nasıl geldiğini anlamalarına yardımcı olur. Diğer yandan hikâyeler, çalışanların kurum faaliyetlerini ve politikalarını daha iyi anlamaları açısından büyük önem taşımaktadır.

Kurum iklimi, kuruma kimliğini kazandıran, görevlilerin davranışını etkileyen ve onlar tarafından algılanan, kuruma egemen olan özellikler bütünüdür.

İklim, çalışanların davranış ve tutumuyla ilgili özellikleri göstermektedir. Kurum iklimi daha çok deneysel ve dış gözlemlere dayanmaktadır. Kültür ise, daha çok kurumun görünen öğelerini ortaya koyar. Kurum kültürü temel grup değerlerini ve mesajları kapsar; grup üyelerine paylaşılmış kurumsal duygu ve düşünceleri aktarır.

Kurumsal iletişimin kültürel işlevlerinden birisi, kurum üyelerine kurumsal kültür hakkında bilgi sağlanması, diğeri de kurum üyelerinin kurumsal kültür ile bütünleşmelerine yardımcı olmasıdır.

Kurumlar karmaşık sosyal sistemlerdir. Hem kurumun hem de işgörenlerin kendilerine özgü, tutum, değer ve davranışları bulunur. Kurum amaçlarının gerçekleştirilmesi, kurumsal ve bireysel tutum ve değerlerin uzlaştırılmasıyla sağlanabilir. Bu uzlaştırma sürecine ise kurumsal sosyalleşme denir.

Kurumsal kimlik, halkla ilişkilerde kurumun görünen yüzüne verilen isimdir. Kurumun kendini temsil ve ifade etme şeklidir. Bu ifade sınırları çizilmiş ve genellikle değişmez bir ifadedir. Kurumu hatırlatacak bir tasarımın hangi ölçülerde ve nasıl kullanılması gerektiğini belirten kurumsal kimlik kılavuzu, bu sistemin vazgeçilmez öğesidir.

Kurumsal kimlik, bir firmanın olmayı seçtiği ve olduğunu ifade ettiği şeydir. Kısaca, bir firmanın kendi tanımına göre kim olduğunu gösterir.
Kurumsal imaj ise, kendi hakkında söylediklerine dayalı olarak, insanların şirketi nasıl gördüklerini ifade eder. 
Oysa kurumsal itibar bu iki kavramı da kuşatır, hatta ötesine geçer. İş paydaşlarının firmaya ilişkin zaman içinde oluşan kimlik, imaj, algılayış, inanç ve deneyimlerini yansıtır.
Tek tek bireylerin itibarlarına benzer şekilde, kurumsal itibar da firmanın karakteri niteliğindedir. Özünde kurumsal itibar, firmanın iş paydaşlarının yargılarına dayalı olarak tüm aksiyonlarında ifade edilen değerlerdir.

İnsanlar bir kurumla ilişkiye girdiklerinde, o kurumun ismine ve sembolüne karşı bilinçaltı yaklaşımları oluşur. Daha sonra bu yaklaşım sonucu o kurumun sunduğu hizmet veya ürüne yönelir. Bu olaya bilgi ve duygu transferi denir.

İmaj kurumun, mağazanın, markanın veya ürünün özel bir kişi ya da grupta yarattığı toplam uyarıcı değeridir. İnsanların reaksiyon verdikleri birçok imaj vardır. İki kişi aynı imaja sahip değildir. Çünkü değer yargıları, deneyimleri, geçmişleri ve ihtiyaçları farklıdır. Bu da algılama, düşünme ve hissetme gibi interaktif insan süreçlerinde farklılıklara yol açar.