HALKLA İLİŞKİLER UYGULAMA TEKNİKLERİ - Deneme Sınavı - 14

Seslendirme

Sıcak prova

Günümüzde her alanda olduğu gibi halkla ilişkiler alanında da sıkça kullanılan görsel-işitsel araçların bir takım avantajları ve dezavantajları söz konusudur. Bunlar;

• Görsel-işitsel araçlar diğer iletişim araçlarını özellikle de yazılı araçları destekleyici bir niteliğe sahiptir.

• Bu araçlar sayesinde hedef kitlelerle gerçekleştirilen iletişim, daha etkili ve anlaşılır bir biçimde gerçekleşir.

• İletişim kolaylaştığından zaman kaybı önlenir.

• Görsel-işitsel araçlarla aktarılan iletilerin sesli ve hareketli olması iletileri daha da ilgi çekici hale getirir.

• Görsel-işitsel araçların yapım maliyeti (televizyon) fazla olduğundan kurum/kuruluşlar için masraflı olabilir.

• Bu araçlar tek başına kullanıldığında yeterli ve etkili olmayabilir.

• Tek yönlü bir iletişim söz konusu olduğundan iletilerin etkili olup olmadığı denetlenemeyebilir.

Radyo, hem bireysel hem de toplumsal bir kitle iletişim aracıdır. Bireyseldir, çünkü sahip olduğu içerik ile kişilerin sorunlarından kurtulmasını sağlarken, aynı zamanda onların eğitim ve eğlenme gereksinimlerini karşılamaya yardımcı olur.

Toplumsaldır, çünkü değişim içinde olan toplumu yansıtırken, toplumdaki bireylerin bilgilenme gereksinimini karşılayarak temel konularda farkındalığı sağlar.

Radyo hem bireysel hem de toplumsal bir kitle iletişim aracı olarak toplumda; haber verme, eğitme, eğlendirme, propaganda, mal ve hizmetlerin tanıtımını sağlama ve inandırma ve harekete geçirme işlevlerini yerine getirir.

Güdüleme bu işlevlerden biri değildir.

Tüm ifadeler doğrudur.

Öneri aşaması radyo programlarında araştırmadan sonra gelen, programın yapısını ortaya koyan ve bu nedenle de detaylı olarak ele alınması gereken bir aşamadır. Bir başka ifade ile program yapımında, programın yapılıp yapılmayacağının kesin kararı ‘öneri aşaması’ olarak adlandırılır.

Tüm ifadeler doğrudur.

Radyo programlarında kurgu; seslendirilmesi yapılmış metnin, müzik, efekt, röportaj, sinyal müziği gibi diğer program malzemeleriyle biraraya getirilerek hazırlanmasıdır. Kurgu, yapılan seslendirme hatalarının, çeşitli duraklamaların ve seslendirme sırasında yer alan istenmeyen seslerin düzenlenmesini sağlamak ve müzik, efekt, röportaj gibi programda kullanılan unsurların program akışı içerisinde bir bütünlük yaratarak programı oluşturmak amacıyla yapılmaktadır.

Program Fikrinin Bulunması

Araştırmanın Yapılması

Programın Amacının Belirlenmesi

Programın Hedef Kitlesinin Belirlenmesi

Program Tasarımı

Senaryo ve Çekim Senaryosu Yazımı

Yapım Bütçesinin Hazırlanması

Televizyon yapımcısının izlemesi gereken süreçtır. Bu aşamalarda tanıtım yer almaz.

Görselleştirme süreci olarak adlandırılan bu süreç, filmi ya da televizyon programını çekimler olarak zihinde görebilme yeteneğidir. Bu süreçte yönetmen, anlatmak istediğini aşağıda belirtilen ve televizyona özgü olan bazı öğelerle anlatır. Bunlar:

• Aydınlatma

• Renk Kullanımı

• Çerçeveleme

• Çekim ölçekleri

• Kamera konumları

• Kamera açıları

• Kurgudur

Senaryo, bu araçlar arasında yer almaz.

Planlama, sunuşa hazırlık sürecinin önemli bir aşamasıdır. Planlama aşamasında dört temel soruya cevap ararız. Bunlar: 1. Kime sunuş yapacağım? 2. Neden bu sunuşu yapacağım? 3. Neyi sunacağım? 4. Nasıl sunacağım?

Heyecan, insanların kendilerini stres altında hissettikleri an ortaya çıkan doğal bir tepkidir. Stresi hissettiğimizde, psikolojik değişime bağlı olarak, mide bulantısı, baş dönmesi, terleme, ellerde ve bacaklarda kaşıntı, hızlı kalp atışı gibi rahatsızlıklar ortaya çıkabilir. Sunuş yapmak da genelde strese neden olur. Heyecanımızı kontrol edebilmek ya da yatışmasını sağlamak için uygulayabileceğimiz bazı teknikler bulunmaktadır: DÜşüncelerimizi düzenlemek, Hayalimizde canlandırmak, Prova yapmak, Derin nefes almak, Kasları gevşetici hareketler yapmak, Hareket etmek, Göz teması kurmak gibi.

Dinleyicilerimizi tanıma sürecinde dört farklı alana ilişkin bilgi toplamaya çalışırız. Bunlar: Değerler Gereksinimler Sınırlılıklar ve Özelliklerdir.

Etkili bir soru-cevap ya da tartışma etkinliği gerçekleştirebilmek için şu kurallara dikkat etmelisiniz: • Soruyu dikkatli dinleyip tam olarak ne sorulduğunu net olarak anlayın. • Soru sorulurken nasıl cevaplayacağınız konusunda ipuçları verecek vücut hareketlerinden kaçının. • Her soruya eşit önem verin. “iyi bir soru”, “bravo” ya da “çok güzel bir soru” gibi ifadeler kullanmayın. • Olumlu ifadeler içeren soruları tekrar ederek herkesin duymasını sağlayın. • Olumsuz ifadeler içeren soruları olumlu ifadeler ile tekrar ederek kontrolün sizde olduğunu vurgulayın. • Cevaplarınız samimi olsun. Eğer cevabı bilmiyorsanız, bilmediğinizi söyleyin ve cevabı bularak ileteceğiniz konusunda söz verin. • Soruyu dinlerken ve cevaplarken, soru soran dinleyici ile göz temasınızı kaybetmeyin. • Cevaplarınızı, sunuşta vurguladığınız ana düşüncelerle ilişkilendirin. • Soruları cevaplarken kendi deneyimlerinizi, uzman görüşlerini, bilimsel verileri kullanın.

Görsel materyalleri kullanmaktaki amacımız ekranda bir şeylerin görünmesi, herkesin kullanıyor olması, daha profesyonel görünmek ya da dinleyicileri ayrıntılı tablo ve şekillerle etkilemek değildir. Görsel materyalleri temelde sözel aç›klamalarımızı desteklemek, pekiştirmek ve görselleştirmek için kullanmalıyız.

Görünümünüz ile dinleyicilerde olumlu bir izlenim yaratabilmek için uyulması gereken ana kural aşırılığa kaçmamaktır. Odak noktası, giydikleriniz ya da taktıklarınız değil, siz olmalısınız. Bunun için sade desenleri, takıları ve renkleri seçmelisiniz.

Bir sunuşun etkili olmasına engel olabilecek etkenler genellikle düşüncelerin düzenlenmesi ve bunların aktarımına ilişkindir. Düşüncelerin düzenlenmesi, başka bir deyişle içeriğe ilişkin sık yapılan hatalar şunlardır: * Net ve açık bir hedef belirlememek • Dinleyicilerin değerleri, gereksinimleri, sınırlılıkları ve özelliklerini dikkate almamak • Sunuşun başlangıcında dinleyicilere konuyu uygun biçimde tanıtmamak • Anahtar kavramları ya da teknik terimleri tanımlamamak • Sunuş için öngörülen zamana sığmayacak kadar çok bilgiyi aktarmaya çalışmak • Kendini tekrar etmek • Zamanı doldurmak için içeriği yaymaya çalışmak • Çok fazla ve gereksiz ayrıntıya girmek • Çok fazla ya da yetersiz sayıda görsel materyal kullanmak • Soru ve tartışmalara olanak tanımamak • Ana düşünceler arasında geçişi vurgulamamak Düşünce ve bilgilerin aktarımında ise genellikle şu tür hatalar yapılmaktadır: • Konuyu istekli ve heyecanlı biçimde sunmamak • Çok yavaş ya da çok hızlı, çok yüksek ya da çok alçak sesle konuşmak • Sunuş notlarınızla ya da kalemle oynamak • Sunuş kartlarından kelime kelime okumak • Dinleyicilerin tamam›yla göz temas› kurmamak • Dinleyicilere şirin görünmeye çalışmak • Dinleyicilerin anlamayacağı bir dil kullanmak • Hatalar ya da eksiklikler için özür dilemek • Hataları saklamaya çalışmak • “›››”, “eee” ve “aaa” gibi duraklama sesleri çıkarmak • Sürekli hareket halinde olmak ya da hareketsiz kaskatı kesilmek • Kürsünün ya da yansıtma cihazlarının arkasına saklanmak • Perdenin önünde durarak dinleyicilerin görmesini engellemek

Bir sunuşun etkili olmasına engel olabilecek etkenler genellikle düşüncelerin düzenlenmesi ve bunların aktarımına ilişkindir. Düşüncelerin düzenlenmesi, başka bir deyişle içeriğe ilişkin sık yapılan hatalar şunlardır: * Net ve açık bir hedef belirlememek • Dinleyicilerin değerleri, gereksinimleri, sınırlılıkları ve özelliklerini dikkate almamak • Sunuşun başlangıcında dinleyicilere konuyu uygun biçimde tanıtmamak • Anahtar kavramları ya da teknik terimleri tanımlamamak • Sunuş için öngörülen zamana sığmayacak kadar çok bilgiyi aktarmaya çalışmak • Kendini tekrar etmek • Zamanı doldurmak için içeriği yaymaya çalışmak • Çok fazla ve gereksiz ayrıntıya girmek • Çok fazla ya da yetersiz sayıda görsel materyal kullanmak • Soru ve tartışmalara olanak tanımamak • Ana düşünceler arasında geçişi vurgulamamak Düşünce ve bilgilerin aktarımında ise genellikle şu tür hatalar yapılmaktadır: • Konuyu istekli ve heyecanlı biçimde sunmamak • Çok yavaş ya da çok hızlı, çok yüksek ya da çok alçak sesle konuşmak • Sunuş notlarınızla ya da kalemle oynamak • Sunuş kartlarından kelime kelime okumak • Dinleyicilerin tamam›yla göz temas› kurmamak • Dinleyicilere şirin görünmeye çalışmak • Dinleyicilerin anlamayacağı bir dil kullanmak • Hatalar ya da eksiklikler için özür dilemek • Hataları saklamaya çalışmak • “›››”, “eee” ve “aaa” gibi duraklama sesleri çıkarmak • Sürekli hareket halinde olmak ya da hareketsiz kaskatı kesilmek • Kürsünün ya da yansıtma cihazlarının arkasına saklanmak • Perdenin önünde durarak dinleyicilerin görmesini engellemek.