HALKLA İLİŞKİLER ARAŞTIRMALARI

Açıklayıcı Araştırma: Davranışın veya olayın ortaya çıkışı üzerine “niçin” sorusuna odaklanır. Genellikle teoriye dayanır ve tanımlayıcı ve keşif amaçlı araştırmalar üzerine inşa edilir. Doğru yanıt C şıkkıdır.

Aşağıda bilimsel araştırma sürecinin basamakları sıralanmıştır (Ural ve Kılıç, 2011): • Araştırma konusunun belirlenmesi, • Araştırmanın probleminin belirlenmesi ve konunun sınırlandırılması, • Literatür taraması, • Araştırmanın amacı, • Araştırmanın önemi, • Araştırma yönteminin belirlenmesi, • Bulguların yorumlanması, • Raporlaştırma.

Önem bölümü çalışmanın sonuçlarının pratik değerini vurgular. Çalışmanın sonuçlarının nasıl kullanılabileceği betimlenerek önem bölümü oluşturulur. Burada konunun kuramsal önemi değil, çalışmanın işlevsel değeri ön plana çıkarılmalıdır. Araştırmanın sonuçlarının işlevsel olarak kimler için yararlı olacağı araştırmanın önemini oluşturur. Doğru yanıt A şıkkıdır.

Bilgi Kavramı:

Ampirik: Doğrudan insan duyuları aracılığıyla ya da dolaylı olarak duyuları destekleyen teknikler kullanarak gözlemleyip deneyimleyebildiğimiz şeydir.

Aşağıda bilimsel araştırma sürecinin basamakları sıralanmıştır:
• Araştırma konusunun belirlenmesi,
• Araştırmanın probleminin belirlenmesi ve konunun sınırlandırılması,
• Literatür taraması,
• Araştırmanın amacı,
• Araştırmanın önemi,
• Araştırma yönteminin belirlenmesi,
• Bulguların yorumlanması,
• Raporlaştırma.

Fenomenoloji: Olgu bilim olarak da anılan fenomenoloji olayların varlığını inceleme ve tanımlama yöntemidir.

Yönlendirme: Yapılan çalışmada belli bir birikime ve yönlendiricilik kapasitesine sahip insanlar araştırmacıları yönlendirebilir. Araştırma konusu belirlendikten sonra konu ile ilgili gözlem süreci başlar. Bu sürecin sonunda düşünülen konudan vazgeçilebilir ya da çalışmaya devam etme kararı alınabilir.Bilimsel gözlem süreci, günlük hayattakinden biraz daha farklı işler. Bilimsel gözlem herkesin görebildiği olguları, bilimsel boyutları ile görür ve olguyu sistematik bir bakışla ele alır.Örneğin konusu “bir hastanenin halkla ilişkiler departmanın hastaneye olan katkısı” olan bir araştırmada araştırmacının ilk yapması gereken hastanedeki halkla ilişkiler departmanını gözlemlemek olacaktır.

Nitel araştırmada, araştırmacılar veriyi katılımcı duyarlılığı ile doğal ortamda toplar ve toplanan veriyi model veya temalar kurmak için tümevarımsal olarak analiz ederler. Araştırma probleminin keşfedilmesi gerektiğinde, detaylı bir kavrayışa ihtiyaç duyulduğunda ve araştırmacıların katılımcıların bağlamını ve ortamını anlamak istediği zaman, araştırma problemlerinde nitel yaklaşımın kullanılması uygun olur. Nitel araştırmalarda veri toplama ve analiz etme zaman alır ve nicel araştırmalara göre daha uzun raporlarla sonuçlanır. Nitel bir araştırmada tasarım süreci ile araştırma süreci eş zamanlı olarak ilerleyerek bilimsel araştırma sürecini takip eder. Bu süreç nitel araştırmanın temelini oluşturan geniş varsayımlarla ve araştırma konusunun yorumlayıcı/ kuramsal bir çerçevesi ile başlar. Bir araştırma problem veya konu ile ilgili durum vurgulandıktan sonra, araştırmacı birkaç açık uçlu araştırma sorusu sorar, bu sorulara cevap vermek için çoklu veri toplar, bilgileri kodlar verileri temalar, kategoriler ve daha büyük boyutlar hâlinde gruplayarak yorumlar.

Pragmatik Olmak: Mantıklı ve araştırmaya değecek, faydalı bir konu belirlenmeli, araştırmanın zorlayıcı şartları iyice gözden geçirilmelidir.

Bilginin kaynağının ne olduğu sorusu sorulduğunda mevcut kaynaklar genel olarak değerlendirildiğinde konu ile ilgili farklı yaklaşımlara rastlanmasına rağmen tüm bu yaklaşımların, bilginin kaynağının rasyonalizm ve ampirizm olduğu görüşünde uzlaştıkları gözlemlenmektedir (Gökçe, 2009).

Literatür taraması, bir konu ile ilgili çalışmaları belirleme ve özetleme anlamı taşır.

Rasyonalizm, duygulardan bağımsız olarak, aklı bilginin kaynağı olarak görür. Akıl eşyayı anlamada nesnel bir araçtır. Dolayısıyla aklın doğru saydığı şeyler bilgidir. Gözlemsel olmaktan çok, düşünce dünyasını kaynak olarak alır, metafiziktir. Bilme ve bilgi zihinde başlar. Zihinsel çabalarla bir biçime sokulur ve bilgi haline gelir. Bilime ve bilimsel gelişmelere temel olan yalnızca akıldır (Türkdoğan, 1989).

Deneycilik olarak da bilinen ampirizm rasyonalizmden farklı bir biçimde, bilginin kaynağı olarak duyuları ve deneyimleri temel kaynak olarak görür. Eşya ve olaylar gözlenerek ve çeşitli deneyimlerden geçirilerek anlaşılabilir ve açıklanabilir. Deneyciliğin bilimsel bilgi elde etmede en güvenilir yol olduğunu belirten H. Poincare deneycilik hakkında oldukça kesin yargılarda bulunmaktadır. Gerçeğin biricik kaynağı deneydir. Yalnız o bize yeni bir şey öğretebilir. Yalnız o bizi kesinliğe götürebilir. Bunlar hiç kimsenin itiraz edemeyeceği iki noktadır (Türkdoğan, 1989).

Pozitivizm terimini ilk kullanan ve sistematik olarak sunan kişi August Comte olmuştur.

Konuya bilginin niteliği açısından yaklaşan Mengüşoğlu (1988, s.74-91) ise bilgiyi beş tür olarak sınıflandırmaktadır.

Bilim adamları bilimi kendi bakış açıları çerçevesinde tanımlayarak çeşitli biçimlerde formüle etmişlerdir (Gökçe, 2012, s.1).

Sosyal bilimlerde yapılan bilimsel araştırmaların genel olarak dört ana başlık altında toplandığı söylenebilir (Bachman ve Schutt, 2003; Yin, 2003):

Pragmatik Olmak: Mantıklı ve araştırmaya değecek, faydalı bir konu belirlenmeli, araştırmanın zorlayıcı şartları iyice gözden geçirilmelidir.

Fenomenoloji: Olgubilim olarak da anılan fenomenoloji olayların varlığını inceleme ve tanımlama yöntemidir. Başka bir tanımla fenomenoloji gerçek nedir? sorusuna yanıt arayan bir yöntemdir.