HALK MASALLARI

Genel olarak bu iki görüş kabul görse de kimi araştırmacılar bu görüşe ekler yapmış ya da farklı bir bakış açısı getirmişlerdir. Örneğin, masal araştırmacısı Laura F. Kready’nin 1916 yılında yayımlanan A Study of Fairy Tales adlı kitabı erken dönem masal araştırmaları ve masal türünün çocuk edebiyatındaki yeri ile ilgili önemli bir çalışma olarak kabul edilir. Ancak bu kitabın önemli özelliklerinden biri de masalların kaynakları hakkında yazdıklarıdır.

İlyada: Homeros’un Troya Savaşını anlatan destanıdır. Yunanca’da Odise ile birlikte en eski edebiyat olduğu düşünülen epik bir şiirdir.

Umay Günay, Mitolojik Görüş, Hindoloji Görüşü, Antropolojik Görüş. Bilge Seyidoğlu ise Erzurum Halk Masalları Üzerinde Araştırmalar adlı çalışmasında Mitoloji Okulu, Hindoloji Okulu ve Antropoloji Okulu olarak adlandırır. Sakaoğlu ise, "görüş" kelimesi yanlış olmasa da "school" kelimesi Batılı kaynaklar tarafından öne çıkarıldığından bunu "okul" olarak değerlendirmenin daha uygun olacağını ifade eder.

Atropoloji Okulu: Antropoloji Okulu’nun temsilcileri Edward Taylor, Andrew Lang ve M. Lennan gibi araştırmacılardan oluşmaktadır. Bu görüş, ayrı kültür seviyesindeki insanların ortak inanç ve adetlere sahip olduğunu, kültürün
paralel olarak gelişmesi sonunda benzer masalların ortaya çıktığını savunur.

En az masalların kökenleri kadar masal araştırmacılarını meşgul eden bir konu da masalların sınıflandırılması meselesidir. Günümüzde de en geçerli gibi görünen sınıflandırma, Miller’in yaptığı olağanüstü masallar, konusu günlük hayattan alınan masallar ve hayvanları konu alan masallar şeklindeki sınıflamadır.

Propp’a göre Miller tarafından teklif edilen bu sınıflandırma kimi soruları beraberinde getirir. Örneğin, hayvanları konu alan masallarda da olağanüstü unsurlar ön planda olabilir ya da olağanüstü masallarda hayvanlar önemli roller oynayabilir. Propp’un aktardığına göre Wundt, masalları kategorilerine göre yediye ayrılır:
1. Konularını mitolojiden alan masal ve fabllar
2. Konuları tamamen olağanüstü olan masallar
3. Biyoloji ile ilgili masal ve fabllar
4. Konuları tamamen hayvanlarla ilgili masallar
5. Konuları "menşei" ile ilgili masallar
6. Güldürü masalları ve fablları
7. Eğitim amaçlı fabllar

Masalların kökeni konusunda Jacob Grimm ve Max Müller’le başlayan
Hint-Avrupa görüşünü sürdüren Theodor Benfey (1809-1881) ve daha sonra Aleksandr Nikolayeviç Veselovski (1837-1906) yayılmanın yönünün karşılıklı olduğunu savunarak ikinci bir bakış açısı geliştirdiler.

Grimm Kardeşlerden hemen sonra adeta onların misyonunun tamamlayıcısı olarak görülen Hans Christian Andersen (1805-1875) çocuk edebiyatının başyapıtları arasında yer alan Andersen Masalları’nı kaleme almıştır.

Milletlerarası Masal Kataloğu’nda masallar şu ana çeşitlere ayrılmıştır:
1. Hayvan Masalları,
2. Asıl Masallar; Olağanüstü Masallar, Gerçekçi Masallar,
3. Güldürücü Hikâyeler, Nükteli Fıkralar, Yalanlamalar,
4. Zincirlemeli Masallar

Bilge Seyidoğlu, Erzurum Halk Masalları Üzerine Araştırmalar adlı doktora tez çalışmasında Erzurum’dan derlenen 72 masal metnini vermiş ve bu masalların incelenmesini yapmıştır. "Giriş" kısmında halk masalları üzerinde dünyada yapılan çalışmalar, halk masallarının kaynak münakaşaları, halk masallarını inceleme metotları hakkında bilgi verilmiştir. Türk masallarıyla ilgili çalışmalar birinci bölümde tanıtılmış, ikinci bölümde Erzurum masallarının genel özellikleri, bu masalların tipleri ve epizot özellikleri verilmiştir. Üçüncü bölümde 72 masalın motifleri tespit edilmiş, bunlar Stith Thompson’ın Motif Index of Folk Literature de kullandığı metoda göre tasnif edilmiştir.

Rigveda

Laura F. Kready

Dört

Thompson

beş

Sakaoğlu

Hindistan kaynaklı masallar batıya üç yolla göç etmiştir:

Yedi

Grimm Kardeşler

Boratav, W. Eberhard