HADİS TARİHİ VE USULÜ

Osmanlı döneminde ilk dârulhadîs, I. Murat devrinde (1360-1389) Çandarlı
Hayrettin Paşa tarafından İznik’te

A,B,C,D seçeneklerinde öğrenenin uyması gerekenler verilmiş olmasına ragmen E seçeneği Öğretene aittir.

Öğrendiğiyle Amel Etmek,
İlmî ve Tedricî Bir Metod Takip Etmek,
Hadis Usûlüne Önem Vermek öğrenenin hadis adabı açısından uyması gerekenlerdir.

Mescid-i Nebevî Hz. Peygamber dönemindeki ilk örgün eğitim-öğretim kurumudur.

Sahâbe döneminde büyük ölçüde şifâhî, kısmen de yazılı olarak korunan hadisler, İbn Şihâb ez-Zührî gibi muhaddisler öncülüğünde dağınık vaziyetten kurtularak toplanıp tedvin edilmiştir.

er-Rihle fî talebi’l-ilm adlı eserin yazarı Hatîb Bağdâdî’dir.

Süleymaniye Osmanlı’da en yüksek statülü dârulhadisdir.

İlmî ve Tedricî Bir Metod Takip Etmek öğrenenin bir özelliğidir.

Bursa’da kurulan Lütfullah Çelebi Dârulhadîsi Fatih Sultan Mehmet zamanında kurulmuştur.

Süleymaniye Dârulhadîsi Kanuni Sultan Süleyman tarafından yaptırılmıştır.

Zabtı Bozan Kusurlar incelendiğinde verilen seçenekler arasından “vehim”’in zabt kusuru olduğu söylenebilir.

Müksirûn Sahâbîler konusu incelendiğinde Abdullah b. Amr’in müksirûn sahâbîlerden olmadığı söylenebilir.

Râvî, rivâyet kuralları çerçevesinde hadisi alıp nakleden kimsedir.

Tabaka, yaş ve isnad bakımından veya sadece isnad birbirine yakın veya benzer râvîler grubu demektir. İlk dönem hadis tarihinde beş önemli râvî tabakası vardır. Bunların ilk üçü olan sahâbe, tâbiîn, etbâ-i tâbiîn tabakaları daha önemli, sahâbe tabakası ise en önemlisidir.

Zâbıt olması, uyanık/dikkatli olmak, ezberden naklediyorsa hadisini ezberlemiş olmak, kitabından rivâyet ediyorsa, kitabını iyi korumuş olmak, mana ile rivâyet ediyorsa kullandığı lâfızların manasını bilmekle gerçekleşir.

Metâin-i aşere denilen on kusur vardır ki, bunlar râvîyi güvenilir, rivâyetini makbul olmaktan çıkarır. Yalancılık, yalancılıkla itham, fısk, cehâlet ve bid’at râvînin adâletini; çok hata etmek, aşırı dalgınlık, yanılma, sikaya muhâlefet ve kötü hâfıza zabtını ortadan kaldıran kusurlardır. Buna göre ezbercilik kusur sayılmaz.

Sahâbî demek Hz. Peygamber’i mümin olarak gören ve müslüman olarak ölen kişiye verilen bir sıfattır.

Sika ve Zayıf Râvîlerle İlgili Ricâl Kitapları bölümü incelendiğinde İbn Hacer’in Tehzîbü’l-Tehzîb’ine bakılması en uygun olur.

Rivâyetlerinin kabulü veya reddi açısından râvîlerin incelenip durumlarına uygun lafızlar kullanarak haklarında hüküm vermeye Cerh-ta’dîl denir. Bu bilimsel faaliyeti konu alan hadis ilmine cerh ve ta’dîl ilmi denir.