HABERCİLİĞİN TEMEL KAVRAMLARI

Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi 8 Mart 2000 tarihli 701. toplantısında, Türkiye’de dâhil tüm üye devletlere gazetecilerin “haber kaynaklarını açıklamama hakları” konusunda R(2000) 7 sayılı tavsiye kararında aynı zamanda gazetecilik mesleki kimliğine yönelik tanımlamalar da yapmıştır.

haber terimi ise; “metin ses ve/veya görüntü şeklinde tüm olay, görüş veya fikir aktarımılarını” tanımlıyor.

Verilen görevden eli boş dönen gazeteci atlatılmış gazetecidir.

Bir gazetecinin haberle ilişkisindeki en temel iki aşamadan birini haberi toplama diğerini ise haberi yazma aşamas› oluşturmaktadır.

.Haber kaynağı kimliğinin gizli tutulması konusunda kararlıysa, gazeteci, yazı işleri sorumlularının görüşüne başvurmalıdır.

Basın Toplantısı düzenlenir.

Yazılı, sesli veya görüntülü haber üreten kitle iletişim araçlarının başlıca haber kaynakları temel olarak “iç kaynaklar”, “dış kaynaklar” ve bir de gazetecinin kendi araştırmacı özelliklerine bağlı olmak üzere diğer deyişle araştırmacı gazeteci kimliğinin hareket alanı içine giren “araştırma kaynakları” olmak üzere üç gruba ayrılır.

Kamu Yönetimi, Ekonomi, Güvenlik ve Hukuk, Eğitim ve Öğretim, Üniversiteler, Halk ve Çevre Sağlığı, Sosyal Yardım Kuruluşları, Siyasal Partiler, Sivil Toplum (Demokratik Kitle) Örgütleri, Spor Kulüpleri ve Etkinlikleri, Medya, Magazin Kültür ve Sanat olmak üzere 12 ka- tegoriye ayrılmaktadır.

Bugün dünya haber dolaşımını, diğer deyişle uluslararası bilginin dolaşımını elinde tutan beş büyük ajans bulunmaktadır.

Ancak bazen tarafsızlığı etkileyen unsurlar da olabilir. Bunlar: 1. Ulusal çıkarlar. 2. Kaynağın yapısı ve özelliği. 3. Ajans muhabirinin içinde yaşadığı sosyal ve ekonomik ortam. 4. Haberi elden geçirecek editörün düşünceleri.