GÜZEL SANATLAR

Harita penceresindeki objeler Katman Kontrolü kullanılarak otomatik olarak etiketlenebildiği gibi Ana araç çubuğu üzerinde bulunan Etiket aracı ile yalnızca istenen
objeler tek tek de etiketlenebilir. Etiket butonu ile özel etiketleme yapılabilir.

Etiket Stili penceresinden yalnızca o etiket için geçerli olmak üzere font, konum, etiket çizgisi, döndürme açısı, ofset gibi ayarlar değiştirilebilir.

Etiket Stili penceresindeki döndürme açısı değiştirilerek o etiketi istenen açıda döndürmek mümkündür. Ancak etiketlerin tümünü belirli bir açıda tek bir seferde döndürebilmek için Rotate Label aracı kullanılmalıdır.

Bireysel: Her değer ayrı bir renk veya sembol ile gösterilir (Armutlar sarı yıldız, Elmalar kırmızı üçgen).

Tematiğin 3. adımında Tematik Oluştur Adım 3/3 penceresinde yer alan Özelleştir: Tematiğin Aralık, Stil ve Lejant ayarlarını düzenler.

MapInfo yapmış olduğu tematik haritaların lejantını ayrı pencerelerde tutar. Tematik lejant harita üzerine eklenmek isteniyorsa Legend Manager aracı kullanılır. Aracı aktif hale getirmek için Araçlar > Araç Yöneticisi seçeneğine tıklanır. Legend Manager aracını göster işaret kutucuna tıklanarak aktif hâle getirilir.

Neolitik Çağ (M.Ö. 10.000-5.000), kültürün diğer unsurlarındaki değişimler gibi resim sanatı için de belirli oranda bir değişime işaret etmektedir. Bu çağ, yerleşik yaşam ve mimarinin gelişmesi ile ilişkili olduğu için resimlerin yapıldığı yüzey değişti. İnsanlar inşa ettikleri sıvalı duvarlara resimler yapmaya başladılar. Antik Mezopotamyalılar ve Mısırlılar; Neolitik kuru sıva tekniğini daha da geliştirerek tek bir katman olarak değil en az iki katman içeren bir süreçle resim yapılacak yüzeyi hazırlayarak daha pürüzsüz bir yüzey elde ettiler. Mısırlılar; Nil kıyılarındaki tuz, kil ve kalsiyum karbonat içerikli alüvyon ile lifli materyalleri karıştırarak elde ettikleri harcı duvarların ilk sıva katmanı için kullandılar. Isıtılmış jipsten (kalsiyum sülfat) hazırlanan bir alçı sıva ürettiler ve genellikle iki katman olarak birinci katmanın üzerine daha pürüzsüz bir yüzey oluşturdular. Mısırlılar, günümüzden yaklaşık beş bin yıl önce papirüsü keşfedince sıvalı duvarların yanı sıra papirüslere de resim yaptılar.

Taş teknolojisine dayalı çağlar boyunca insanlar, organik ya da inorganik maddeleri; bitkileri, mineralleri, kırmızı ya da sarı toprak, kireç taşı, kömür vb. gibi doğal materyalleri renklendirici madde olarak kullandılar.

Resmin teorisine ilişkin elemanlar arasında çizgi, doku, form, şekil, renk, değer ve espas yer alır.

Şekil, bir çizginin çevrelediği renk veya değer değişiklikleri nedeniyle görülen ve tanımlanan bir alandır.

Espas; mekân, boşluk ya da alan olarak da adlandırılır. Espas hem dış mekân hem de iç mekân anlamına gelir. Espas, nesneler arasında, etrafında, üstünde, altında veya içinde yer alan boşluk veya alana işaret eden elemandır.

Birçok kaynakta, bir kompozisyonda kullanılacak elemanların düzenlenmesi için; denge, vurgu, orantı, derecelendirme, tekrar, çeşitlilik, zıtlık, hiyerarşi, gestalt, armoni, ritim, hareket, desen, hizalama ve perspektif gibi ilkelerden bahsedilmektedir.

Bütün içindeki her şeyin boyut ve ölçek bakımından birbirine nasıl uyduğunu ve birbiriyle uyuştuğunu; büyüklük ya da küçüklük, yakınlık ya da uzaklık ilişkilerini düzenleyen kural orantı olarak adlandırılır.

Bir resimde konu olarak bir ya da birden fazla nesnenin, çiçeklerin, meyvelerin, yiyeceklerin ya da ölü hayvanların tasvir edilmesi ölü doğa olarak adlandırılır. Resimde yer alan nesnelerin hareket etmemesi nedeniyle bu konu, Fransızların nature morte adlandırılmasından hareketle natürmort ya da terimin birebir çevirisi olan ölü doğa olarak adlandırılmaktadır.

Fresk, herhangi bir bağlayıcıya gerek kalmadan yalnızca su ile karıştırılmış olan renk pigmentlerinin duvara ya da tavana uygulanmasıyla bir resim yapma yöntemi anlamına gelir.

Baskı resim; bir sanatçının, kalıp olarak hazırlanan bir yüzeyden bir başka yüzeye orijinal bir görüntü aktararak ürettiği resimdir. Baskı resimlerde kalıp üzerine rulo ya da ıspatula aracılığıyla mürekkep uygulanır. Bu yüzeyden de mürekkep kâğıda, baskı makineleri ya da elle aktarılarak görüntü elde edilir. Tek bir kalıptan birden fazla resim elde edilir ve her renk için ayrı bir kalıp hazırlamayı gerektirir.

Bir çizgi, uzayda hareket eden bir noktanın yarattığı tek boyutlu tanımlanabilir bir yoldur. Çizgiler; genişlik, yön ve uzunluk bakımından farklılık gösterebilir: Yatay, dikey veya çapraz, düz veya eğri, kalın veya ince olabilir. Doğru cevap C' dir.

Resimdeki bir eleman olarak değer ışığa bağlı olarak biçimlenir. Kimi kaynaklarda sadece ışık ya da ışık-gölge olarak da adlandırılır. Resimde ışık doğal olarak karşıtı olan gölgeyi de var eder. Doğru cevap D' dir.

Enkaustik olarak da Türkçeleştirilen ankostik teknikte kullanılan boyanın elde edilmesi için bitki, taş ya da topraktan edilen pigmentlerin bağlayıcısı olarak balmumu kullanılır. Doğru cevap E' dir.

Jan van Eyck’in 1434 yılında tamamladığı Arnolfini’ lerin evlilik portresi, yağlı boya kullanımının en başarılı ilk örneği olarak kabul edilmektedir. Sanat tarihinin Jan van Eyck mitini sürdürmesinin sırrı Vasari’ ye ilaveten buradan da kaynaklanıyor olabilir. Yağlı boyayı keşfetmedi ama yağlı boya tekniğinin 15. yüzyılın ortasında olabilecek en yetkin kullanımını gerçekleştirdi. Doğru cevap B' dir.